ΠΙΣΩ...

Κεφάλαιο 7. (β)

Η Μαριάννα, αφού έκλεισε το τηλέφωνο άρχισε να εκτοξεύει βρισιές και κατάρες,αδιαφορώντας για το αν ο ανιψιός της μπορούσε να την ακούσει από το δωμάτιό του.

«Μαλάκα Μίλτο! Μαλάκα! Ανίκανε!» έλεγε και ξεσπούσε πάνω στα μαξιλάρια του καναπέ, που κατέληγαν ένα ένα στο πατωμα. Αν εκείνος μπορούσε να το αφήσει αυτό να περάσει έτσι,εκείνη δεν θα έμενε με σταυρωμένα χέρια. Θα τους έβρισκε, χρησιμοποιώντας όποιο μέσο μπορούσε. Και τότε θα γινόταν ο κακός χαμός...

Ο Μίλτος καθόταν στο σαλόνι του και έβλεπε μια εκπομπή στην τηλεόραση, όμως στην πραγματικότητα του ήταν αδύνατο να συγκεντρωθεί. Η απόφασή του να μην πάει να βρει τη Χριστίνα του φαινόταν όλο και πιο σωστή όσο περνούσε η ώρα. Θυμήθηκε τα λόγια της Ειρήνης : ήταν επιλογή της Χριστίνας να φύγει με το Μίλτο, οπότε θα έπρεπε να αντιμετωπίσει και τις συνέπειες. Αυτό που είχε χαραχτεί στο μυαλό του, όμως, ήταν πως η Χριστίνα δεν τον αγαπούσε. Πόνεσε πολύ που το άκουσε ξεκάθαρα από τη φίλη του. Η πραγματικότητα ήταν σκληρή και εκείνη τη στιγμή ένιωθε πιο μόνος από ποτέ. Η γυναίκα του τον είχε εγκαταλείψει, η Ειρήνη φαινόταν θυμωμένη μαζί του, η Μαριάννα δεν τον καταλάβαινε, ο Γιάννης προφανώς ένιωθε αμηχανία και δεν επικοινωνούσε μαζί του... Σκέφτηκε πώς θα ήταν τα πράγματα αν ζούσε ο Δημήτρης. Μάλλον όχι και τόσο διαφορετικά, αφού κι εκείνος ήθελε τη Χριστίνα.

Πήρε το τηλέφωνό του με την ελπίδα να δει μια κλήση από κάποιον, οποιονδήποτε. Τίποτα. Μέχρι πρόσφατα είχε τα μηνύματα της Ειρήνης να του υπενθυμίζουν πως κάποιος νοιαζόταν για αυτόν, αλλά τώρα ούτε αυτά. Αποφάσισε να της τηλεφωνήσει, όμως εκείνη δεν απάντησε. Αισθάνθηκε ενοχλημένος, καθώς πάντα του απαντούσε η Ειρήνη. Τόσο πολύ είχε εκνευριστεί? Θα μαλάκωνε σίγουρα αν της έλεγε ότι δεν πήγε τελικά. Αλλά για να της το πει αυτό,θα έπρεπε να επικοινωνήσουν.

Μιάμιση ώρα είχε περάσει και αφού την είχε καλέσει τρεις φορές, εκείνη δεν τον είχε πάρει πίσω. Βρισκόταν σε αναμμένα κάρβουνα και δεν μπορούσε να το δεχτεί αυτό. Υποτίθεται πως ήταν φίλη του και θα τον στήριζε. Ναι, είχε πάρει μια λάθος απόφαση, δεν μπορούσε να τον τιμωρεί έτσι, όμως. Όταν αντιλήφθηκε πως του τηλεφωνούσε το σήκωσε αμέσως.

«Έλα, Μίλτο» την άκουσε να του λέει. «Με συγχωρείς, δεν το άκουγα» είπε ψέματα. Στην πραγματικότητα περίμενε να περάσει κάποια ώρα για να τον καλέσει. Ήθελε να τον βάλει σε σκέψεις.