Bir YapBar Hikayesi💗

YÜZLEŞME ZAMANI...(2)

Ona bir yılın acısını giderecek bir şekilde sarıldım. Başımı göğsüne koydum ve kalp atışlarıyla birlikde ona sımsıkı sarıldım. Önce şaşırdı ama sonra o da bana geri sarıldı hiç bir şey demeden. Ona ihtiyacım olduğunu o da anladı...

*************
Öylece kalmışdık. İkimiz de bir şey demiyorduk. Sonra ayrıldım ve dedim:
- B-barış... Annem böyle bir şeyi gerçekden yaptımı?
Barış başını aşağı eğerek “evet” anlamında salladı. Gözlerim doldu ve elimle sildim. Bana bakdı ve dedi:
- Her şey için özür dilerim Yaprak.
- Neden özür diliyorsun ki?
- Yani... Şey, sana yalan söğledim diye. Şu S.
Güldüm gözümden yaş gelerek.

Artık nasıl bir manyaksam.

Dedim:
- Barış, sen onu sevdiğin için yaptın ve merak etme bunu yaptığın için seni aff ediyorum.- elinden tutdum.- hazır ikimiz de içimizi dökmeye hazırsak ben de bir şeyler demek istiyorum.

Bana merakla bakdı.

- Bir yıl önce senden ayrıldığımda hayatım başıma uçtu resmen. Sensizlik beni mahv etdi. Hele senin ayrılmak için babaanneni gönderişin beni çok kızdırmışdı. Gözüm dönmüşdü ve kavga etdik. Bir-birimizin yanında olmalıyken onlar yüzünden kavga etdik. Sonra beni bırakıp gitdin sandım ve ben de yollarımızın ayrıldığı için İzmir'e gitdim. Aynen senin dediğin gibi oldu. Her gece ağladım, depresyona girdim, mahv oldum resmen. Ama... Ama sonra insan gerçekden alışıyormuş. Seni görmeden yaşadığımda seni unutduğumu sandım ama kalbimdeki sevginin sadece bir köşede yeniden alovlanmayı beklediğini bilmiyordum. Her ne kadar kendime unutduğumu söylesem de resimlerimizi atamadım, bana aldığın şeyleri saklasam da atmadım. Her zaman orada olduğunu görüyordum. Sonra yine girdin hayatıma. Kapıyı açdığın an içimdeki sevgi ortaya çıktı. O andan itibaren kendime söyleyemediğim bir şekilde seni yeniden sevdim. Barış, iyi ki, gelmişsin ve iyi ki, S kişisi diye bana yazmışsın. - dedim ve ona yine sarıldım. Ağlayarak bir-birimize sarıldık. Bir kaç dakika sonra ayrıldık ve dedim - Barış, gerçekden merak ediyorum, neden seni sevdiğimi bilsen de bana hiç bir şey demedin?
- Çünki bu yalanla nasıl devam ederiz bilmiyordum ama seni de kayb edemezdim.

Biraz daha orda kaldık. Geçmişden bahs etdik ve arada güldük bile.

Gitmeğe kalkdığımızda Barış dedi:
- Yaprak, şey... Peki şimdi ne olucak?
- Nasıl yani?
- N'apıcağız yani.
- Ben annemle ciddi bir konuşma yapacağım ve sonrasına da bakarız.
- Lütfen annenle kavga etme!
- Merak etme sadece onu inciteceğim bunu yaptığı için ama düşman kalmiyacağım çünki o an hastanede o haldeydim ve Belkız hanımın sözlerine kandı. Şanslı çünki bu gün aff etme günümdeyim.- güldüm hafifden.
- Seni dünyadaki her şeyden daha çok özledim.
- Ben de seni Sırık.
Bana sarıldı. Sonra ayrıldı ve dedi:
- Yaprak, bize bir şans daha verir misin?
- Seve-seve Barış Ozansoy.- dedim ve gülümseyerek bir-birimize sarıldık. Güldü ve dedi:
- Seninle bu bir yılın acısını öyle bir çıkarıcağım ki.
Güldüm ve “Hiç şübhem yok” dedim.
Sonra eve gitdik. Halam dışarı çıkdı ve korkmuş bir şekilde bana sarıldı. Ben şaşırdım ve dedim:
- Hala? Ne oldu?
- Kızım, neredeydin ya?! Deliye döndüm ben burada.
- Okuldan sonra kızlarla dolaşdım işde.
- Bir daha bana haber vermeden bir yere gitmek yok.
- Tamam hala.- dedim bitkin bir şekilde ve odama çıkdım. Tam odama girerken Aylanın bana seslenmesiyle durdum. Ona doğru çevrildim ve ne diyecekse demesini bekledim. Yanıma geldi ve dedi:
- Sen var ya sen, gördüğüm en ama en sinsi kızsın.
- Benmi sinsiyim? Güleyim bari. Kızım, ben senin arkadaşlarına benzemem. Ne diyeceksen de uyumaya gideceğim.
- Barışla gelirken gördüm seni. Annem görmesin diye çabuk indin arabadan. Neredeydiniz? Barış'dan uzak dursana ya!
Güldüm ve dedim:
- Aylacım, bence ben değil de sen uzak durmalısın ondan.
- Bunu kim olarak söylüyorsun?- alaycı bir tavırla dedi.
- Sevgilisi olarak söylüyorum.

Atdım gol oldu yine.

- Ne? Ne sevgilisi ya?
- Evet canım, o benim sevgilim ve bundan sonra ayağını denk alıcaksın.
- Sana asla inanmam, anladınmı?! Gidip Barış'ın kendisine sorucağım.
El salladım ve “Hadi baybay, seni hayal kırıklığına doğru gönderiyorum.” dedim ve odama girdim.

Allah'ım, bu ben miydim?? Lan Yaprak, sen ne ara böyle oldun? Ee, 1 yıldır bu kızla kalınca huyum da değişiyor haliyle. Ne gollerdi lan onlar. Helal lan bana. Kendimle gurur duyuyorum resmen.

Odama girdim wp'dan Barış'a yazdım.

Ben: Barış, evine doğru gelen belaya cebabını ver ve gönder😂
S: kapı çalındı bile. Kimki?
Ben: Açınca görürsün ve lütfen kalbini kırmadan de ne diyeceksen.

N'apayım kalbim hâlâ değişmedi. Kalbinin kırılmasını hiç istemem.

S: Ayla değil mi?😰🤦‍♀
Ben: Gibi gibi...

Görüldü atdı ve çıkdı. Ben başımı yastığa koydum ve bu gün hakkında düşündüm. Barış'la yeniden birlikde olmama sevineyimmi yoksa annemin bana bunu yapmasına üzüleyimmi bilemedim...

Nasıl bir gündü be. Olay üzerine olay. Ama iyi tarafından bakdığımızda güzel bitmişdi. Sabah annemle yüzleşicekdim ve biraz gergindim. Biraz dinlendim ve derlerimi yapdım. Çok zor bir kitab üzerinde çalışıyorduk ve çok çalışmam lazımdı. 2 saat kadar çalışdıkdan sonra yemek yedim ve uyumaya çalışdım pek beceremesem de.

*********
Yaprak'ın yazdığını gördükden sonra kapıyı açdım ve Ayla karşımda gözleri dolmuş bir şekilde durmuş bana bakıyordu. Dedim:
- İyi akşamlar Ayla.
- Yaprak'la sevgili misin?- direk sordu.
- Anlamadım?
- Sevgili misin değil misin?
- Bundan sana ne?
- Demek sevgilsin...- üzgün bir şekilde dedi.
- Ayla, bak, kalbini kırmak istemiyorum ama ben başkasını seviyorum. Senden hiç bir zaman hoşlanmadım.
Ağlayarak dedi:
- Ama ben geldiğin ilk günden beri senden hoşlanıyorum. Bir defa bile bakmadın bana. Neden ben değil de Yaprak, ha?! O gerizekalının neyini seviyorsun?
- Samimiliğini...- sözünü kesdim ve dedim.- her zaman beni neşelendirmesini, aff ede bilmesini, o gözlerinin güzelliğini, saf kalbini, her şeyini. Ben Yaprak'ı olduğu gibi seviyorum. Ben onun istediğini yapan tavırlarına aşığım, hiç bir zaman pes etmemesine aşığım, atarına aşığım, güzelliğine aşığım ve ona olan hislerimi hiç bir şey değiştiremez. O hayatımda annem kadar sevdiğim bir kadın ve ondan hiç bir zaman vaz geçmedim. Özür dilerim Ayla, seni sevmediğim içim özür dilerim ama benim kalbim başkasında ve bu hiç bir zaman değişmeyecek...
Ağlayarak koşdu ve gitdi. Peşinden gitmek istedim ama hemen eve girdi. Onun üzülmesine ben de üzüldüm. Yaprak'a yazdım ama uyuyordu galiba çünki bakmadı.

Kendime yemek hazırladım, yedim ve karışık düşüncelerle uykuya daldım...

(Bir günde iki bölüm... Hadi iyisiniz😉)