The Destiny

Chapter 5: Betray and traitor

Chapter 5: Betray and traitor 

 

Taimtim lang kaming Nagdadasal.

na sana magkamalay na si Unnie at syempre para Magpasalamat na safe kami.

Lord, una po sa lahat Gusto ko pong mag-pasalamat kasi po binigyan nyo po ako ng pagkakataon makasama ko pa ng Matagal ang mga mahal ko sa Buhay, Lalong na po si Matteo, akala ko po talaga Hindi na ko Makakabalik, Hinihiling ko po sa inyo at nagsusumamo na sana Magising na si Unnie, Na-mimiss ko na po kasi sya ang kamalditahan niya at ang pagka-itchy bitchy nya, At kahit ganun ang Attitude nya, Mahal ko po si Unnie, at ayoko pong May Mangyaring Masama sa kanya, although hindi po halata dahil wala po kaming Nagawa kundi ang Mag-bangayan,Mag-kurutan,Mag-ngudngudan, Mag-sambunutan,Mag-sipaan,mag-sagutan at higit sa lahat Magsampalan.

Nagsisi nga po ako kung alam ko lang na mangyayari ang Mga ganitong di kanais-nais na bagay edi sana Inienjoy namin yung time na magkakasama kami kaysa gawin ang mga walang kwenta nakakasakit na bagay, Naguguilty ako at nagsisisi, Wala manlang beautiful memories kami ni Unnie mas lamang pa yung araw na nag-aaway kami. pero sa tingin ko, these are our way of how we show our love with each other.

And sana lang talaga magkamalay na si Unnie, Hindi ko po sasayangin ang Binigay ninyong pagkakataon sa akin, At ang second life na iyon ay Pupunuin ko ng mga Beautiful memories kasama ang mga mahahalagang tao sa Buhay ko.

Nagsign of the cross na ako. Then i saw Matteo Wiped my tears with his White handkerchief down to my Cheek, Doon ko lang nalaman na while I'm Praying my Tears are already fell,

"Tara na" sabi niya sa akin, Inalalayan niya ako, Napansin kong ako na lang pala ang hinihintay nila, tapos na silang Magdasal.

"Are you ok?" tanong niya sakin.

I nod. tinulak niya na yung wheel chair. at ngayon papunta na kami sa room ni Unnie.

Tahimik lang ako Habang papunta sa Room ni Unnie, Kumatok lang sila at pumasok, I saw Omma holding Unnie's hand.

"Omma" i said.

"Steffie, Thank god you're awake" she hug me tight.

"How is She?"

Naiiyak na nagsalita si Mommy, Hindi nila alam kung kailan magigising si Unnie maybe it takes weeks, months or Worst it takes a years.

"Omma, don't worry everything will be ok, magkakamalay din si Unnie. there's a miracle right"

"Yeah! I hope so" Omma said.

"Omma, About doon sa Party"

"Yes, My Daughter, Request?"

"Anio, Omma, I don't want to have a party"

"And why?"

"You see, Unnie is still  not in a good condition"

"But Steffie, Everything is Settled. Do you want your appa Mad at you?"

"But Omma--"

"No Buts"

"But, Look Omma, hindi pa rin nagkakamalay si Unnie, Omma please Tell Appa that i don't want to have a party, paano nyo nagagawang magsaya, while he know that one of his family is Still Suffering from her sickness"

"I'm sorry Steffie, you Know i'll can do that. we have no choice, Steffie, whether we like it or not, we should obey your appa" mom said.