One Sinful Night (COMPLETED)

Epilogue

Puso Dorcas....Puso

I decided to dial the number na nakalagay sa letter na nakalagay sa sulat ni Sylvester. Dalawang ring palang ay sumagot na ito.

"Hello....."

"Sylvester..." mahina kong usal at pinipigilan ang sarili na umiyak dahil sa sobrang excitement at pagka miss sa kaniya.

"Dorcas... Ka...kamusta?" ani nito at bahagya naman akong natawa

"Nasaan ka?"

"Katunayan niyan nasa tapat ako ng bahay ninyo"

"Ha? sandali lang"

Agad akong lumabas ng kwarto at dali-daling lumabas ng bahay. Nakayapak pa akong lumabas at pinagbuksan siya ng pinto.

"Hi" bati niya agad pagkabulas na pagkabukas ko, nasa kaniya pading taenga ang cellphone ng mag salita ito.

Walang sali-salita ko naman siyang sinunggaban ng yakap. Naiyak na lamang ako bigla ng yakapin jiya din ako ng mahigpig.

Namiss ko siya ng sobra, miss na miss halos apat na taon din kaming hindi nag kita..

"Papasukin mo naman ako" angil nito kaya natawa naman akong bumitaw sa kaniya

"Tara pasok ka dali... kumain ka na ba? may handa pa kaming natira----"

Natigilan naman ako ng may bigla akong maalala.

"Birthday ngayon ng kambal"

"I know" saka ito yumuko.

Tinapik ko naman ang kaniyang likod. Dinala ko siya sa kusina at pinaupo, hinandaan ko din siya ng pagkain at nag slice din ako ng cake.

Ganado siyang kumain at pinagmamasdan ko lang siya pero laking gulat ko ng bigla nalamang siyang humagulhol.

"Sylvester?"

"I'm sorry, nadala lang ako kasi first time kong umattend ng birthday ng kambal---" Pinunas niya ang kaniyang luha saka napatingin sa pambisig niyang relo.

"11:43 pm...hindi pa naman pala tapos ang birthday nila I still have a minute" pagak siyang tumawa saka pinagpatuloy ang pagkain.

" Asan ka sa tatlo o apat na taon na lumipas Sylvester?"

Natigilan naman siya sa aking tanong at ibinaba nalang ang tinidor na hawak. Sumandig siya sa humugot ng malalim na hininga.

"I got prisoned" simple niyang sabi saka namuo na naman ang galit sa kaniya mga mata.

"You killed the count" It was a statement not a question.

Nanlaki naman ang kaniyang mata at napatuwid siya ng upo.

"Paanong.......?"

"Janiva told me, well I can't blame you napatawad naman na kita" ani ko na ikinaliwanag ng kaniyang mukha.

"Talaga? Marry me"

Natulala naman ako sa kaniyang sinabi. Kasal? teka...

"Seryo so ka ba------"

"Mamaaaaa!" agad naman akong napatayo ng biglang umiyak si Sylvie.

Tumakbo ako papasok ng kwarto. Uumiiyak si Sylvie at nasa ibaba na ito ng kama. Kinarga ko ang bata saka dinala sa kusina, pupungas-pungas pa ito at hindi pa natigil sa pag-iyak.

"Where have been?" ani ng bata

"I'm just here talking to your papa" nakangiti kong turan.

"Papa?"