Dorcas
"What took you so long?" Bungad ko agad sa kanila ng makasalubong ko sila.
"Papa...papa" it was Sylvius.
"Hey why are you crying?" I asked him
"Papa..papa" he keep on saying
Kinabahan naman ako bigla.
Lumuhod ako sa harapan ni Sylvius saka hinawakan ito sa magkabilang balikat.
"What are you saying baby?"
"I saw papa mama" ani niya na hindi parin natigil.
Hinarap ko si Sylver na iiling-iling lang.
"Sylvius anak—"
"I saw him!" He shouted na siyang nakakuha ng atenayon ng iba.
"Shhh, no need to shout" I said calmly
"Tara na " aya ko sa kanila hinawakan ko sila pareho sa kamay pero ikinbigla ko ng biglang bumitaw si Sylvius at tinulak ang kapatid. Napaupo si Sylver saka umiyak. Inalalayan ko muna ito saka hinarap si Sylvius
"Papaluin kita Sylvius Angelus. You don't need to push your twin and bad mo ah" ani ko dito saka pinapatahan ang kapatid
"Tara na uwi na tayo" aya ko pero umiling lang ito saka tumakbo papuntang men's cr. Aisshh.
Hahabulin ko na sana ng biglang may kumapit sa damit ko. It was Sylver.
"Mama wag na po. He's not lying we saw his papa" ani nito
His papa? Yumuko ako saka Binuhat si Sylver.
"Let's go find your twin—"
"No need" said by a familiar baritone voice.
Unti-unti akong nag angat ng tingin and there I saw Sylvester carrying my other son Sylvius. Nakayakap ito sa kaniyang ama habang sisinoksinok pa.
"That's his papa, mama" bulong sa akin ni Sylver na ikinakunot naman ng noo ni Sylvester.
"Am I not your papa?Sylver? " Sylvester asked.
Umiling lang si Sylver saka siniksik ang mukha sa leeg ko.
"Can we talk?" Aniya sa akin
Tumango lang ako.
"Kamusta ka na" panimula niya.
napagpasyahan naming dito nlang sa bahay mag usap dahil nakatulog na din naman ang kambal.
Hindi ako mapakali dahil sa kaniyang prisensya it's been six years the last time we saw each other at ngayon ay kaharap ko na siya.
Ipokreta ako kung sasabihin kong hindi ko siya na miss na kung ang totoo ay miss na miss ko siya.
"Maayos naman ako. Hindi naman mahirap palakihin ang dalawa. Both of them are genius lalo na si Sylver"
"I'm sorry" aniya para maptingin ako sa kaniya.
Nag iwas ako ng tingin saka Pumikit.
"It's okay matagal naman na yun" I said habang may ngiti sa labi.
"How can you say that Dorcas? It's not okay, nasasaktan ako sa tuwing nakikita ko ang mga bata. Nasasaktan ako ng sobra kasi malayo ang loob sa akin ng anak ko. Now tell me it's okay"
Napansin ko ang frustration sa mukha niya at para rin siyang maiiyak.
"Bakit kasi hindi ka na bumalik?" Mahina kong turan na ikinatigil niya.
"I tried but I can't"
"Of course you can Sylvester. I waited you for so long pero hindi ka man lang nagparamdam!" Hindi ko na pinigilan ang luhang kanina ko oa pinipigilan. Akal ko tapos na akong umiyak kasi napakatagal na, hindi pa pala.
BINABASA MO ANG
One Sinful Night (COMPLETED)
RomanceSa buong buhay ni Dorcas Angelie Mendes ay gusto niya lang naman maging isang taga lingkod ng Diyos. Her siblings are 6 at halos lahat ng mga ito ay may kaniya-kaniyang pamilya na, ngunit kung hindi iniwan ng asawa ay siya namang nang-iwan. Kaya nap...
