「 boy with luv 」taekook ✓

⌯ 2

Ertesi hafta Taehyung yeniden Jimin ve Jungkook'un evindeydi. Jimin duyduğu her şeyi not alan ama not almaktan dersi dinleyemeyen bir öğrenciyken Taehyung tam tersine not almayı sevmediği için sadece dinleyen ve dersi iyi takip eden bir öğrenciydi. Bu da ortak dersleri olan sanat tarihi için ikilinin sık sık bir araya gelmesine sebep oluyordu. Birbirlerinin eksiklerini tamamlamak; yaptıkları tam anlamıyla buydu.

Jungkook her salı olduğu gibi ek dersleri nedeniyle okuldan geç bir saatte çıkıp eve döndüğünde Taehyung'un içeride olduğundan bi' haberdi. Bir an önce kendini yatağına atma düşüncesiyle eve girerken kapıda donakalmıştı. İçeriden ses gelmese de kapıdaki ayakkabının sahibini tanımıştı.

Gergin bir şekilde direk odasına geçerken yan odadan gelen kitap hışırtılarını duyabiliyordu. Şimdi tüm dikkati oraya toplanmıştı. Gitmek ve gitmemek arasında kalmış, son anda cesaretini toplayıp en azından bir görünmesi gerektiğine karar vermişti.

Bir şeylerin değişebileceğine olan umuduyla son bir kez aynaya bakıp odasından çıktı. Kapıyı tıklatıp girdi, gördüğü ilk şey masa başında çalışan ve kendisine sırtı dönük olan ikiliydi.Çalınan kapının sesine karşılık Jimin omzunun üzerinden Jungkook'a baktı.

"Gelmişsin? Geç geliyorsun diye yedik biz."

"Ah, sorun değil."

"Üzerini değiştirip yemeğini ye. Isıtmadan yeme."

Jungkook odadan çıkmadan önce gözlerini kendine dönük olan sırtta gezdirdi. Jimin'e cevap bile vermeden kapıyı kapattı. Şimdi yüzünün her bir zerresinden kolaylıkla görülebiliyordu kırılan umut parçaları. 'Belki de vazgeçmeliyim.' diye düşündü. 'Nasıl olsa ufak bir hoşlantı.' Adını bile koyamıyordu ki henüz.

Hayalet ağrı... Nedir bilir misiniz? Ya da kesik organ fenomeni? Kesilmiş kolunun veya bacağının ağrıdığını hissetme olayı. O anki hislerini tanımlayabilecek his buydu işte. Jungkook için tek farkı ağrıyan yerin artık sayamayacağı kadar darbe aldığı kalbi olmasıydı.

•••