「 boy with luv 」taekook ✓

⌯ 8

"Ben de geleceğim!"

"Ne? Hayır. Asla olmaz."

Jungkook oturduğu yerden diz kapakları üzerine doğruldu ve gözleriyle banyoya giren abisini takip etti.

"Hyung lütfen. Lüt-fen." daha etkili olması için harfleri uzatarak konuşuyordu.

"Neden gelmek istiyorsun anlamıyorum bile?"

Sebebi çok basitti: Taehyung. O da orada olacak mıydı bilmiyordu ama eğer onu görmek için bir şansı varsa bunu kullanmalıydı. Zihnini çalıştırdı.

"Son zamanlarda beni hep ekiyorsun. Artık eskisi gibi benimle takılmıyorsun."

Jimin mızmızlanan kardeşine döndü. "Bu doğru değil. Ayrıca derslerine odaklanmalısın Jungkook."

Sesi öncekine göre daha yumuşaktı. Jungkook elden bırakmadı.

"Ne kadar çalıştığımı sen de biliyorsun. Bir günlüğüne ara veremez miyim?"

Jimin hayır diyecek gibi olunca nefes bile almadan devam etti.

"Ayrıca arkadaşlarınla tanışmak istiyorum. Üniversite ortamı nasıl oluyor merak ediyorum!"

Jimin hayır demek istiyordu. Jungkook'un sesindeki heyecanı duyduktan sonra tereddütte kalmıştı. Ve dediklerinde haksız da sayılmazdı.

Jungkook başardığını hissetti. Abisinin yüzündeki bu yumuşak ifadeyi nerede görse tanırdı.

Jimin kafasıyla odasını işaret etti. "Beş dakikaya hazır ol."

Jungkook uçarcasına odasına giderken arkasından bağırıyordu. "Beş dakika!"

"Tamam!"

Hızla dolabını açtı. Kendini bir zafer kazanmış gibi hissediyordu.

Tam beş dakika sonra kapının önüne çıktıklarında Jimin birisiyle mesajlaşıyordu. Bahçe kapısının önünde öylece dikiliyorlardı. Jungkook heyecanını azaltmak için kollarını sallayıp duruyordu. Jimin arada bir rahatsız olduğu her halinden belli olan bakışlar atarken Jungkook kimi beklediklerini bilmiyordu. Dakikalar sonra siyah bir araba önlerinde durduğunda Jimin tereddüt etmeden ilerleyince Jungkook'da onu takip etmiş ve arka koltuğa oturmuştu.

Oturur oturmaz onu sürücü koltuğundan ona bakan bir adet Taehyung bekliyordu. Gözleri buluştuğunda bütün cümleler boğazında düğümlenmişti.

"Merhaba Jungkook."

"Merhaba." utangaçca cevap verdi.

Birbirlerine bir gülümseme bahşettiler. Jungkook kendisini neyin beklediğini bilmiyordu. Yine de gün hiç bitmesin istemişti. Sonsuza kadar gülümsemesinde hapsolabilirdi.

•••