Never Wake The Demon (Published under Cloak Pop Fiction)

Chapter 2: The School of the Royal Bloods

Chapter 2: The School of the Royal Bloods

Arkray’s POV

“Bye baby! Take care! Have fun and make friends okay!” sabi sa akin ni Mommy bago ako bumaba. Hinatid niya muna ako bago siya tumuloy sa company.

“Yeah! Take care too Mom! Bye!” I smiled at her and kissed her on the cheek. Nang pagbuksan ako ng pinto ng isa sa mga bodyguards na kasama namin ay bumaba na ako sa white limousine namin.

Nang makaalis sila ay naglakad na ako papunta sa gate. Lahat ng makasabay at makita ko ay puro mayayaman. Hinatid rin sila ng kani-kanilang limousine o hindi kaya’y sakay ng kani-kanilang million-worth cars. Karamihan sa mga nakikita ko ay mga sports cars.

Before I entered the gate, I gazed at the university where I’m about to spend my college years…

…the Sang Real University.

This university is kinda huge and very impressive. Its European architectural designs gave it a breath-taking and jaw-dropping glamour.

Sang Real University…

‘Sang Real’ means royal blood…

So this university is for the rich…for the elites…for the royal bloods.

I took a deep breath. "Good luck Arkray! Welcome to the school of the royal bloods!” nasabi ko sa sarili ko bago ako tuluyang pumasok sa loob.

Halos lahat ng nakakasalubong ko papunta sa room ko sa may Business Department ay napapatingin at napapatitig sa akin. Ang iba pa nga’y napapanganga. Grabe! Nakakailang! >,<

“Whoa! She’s a goddess (*O*)!”

“Oh look! She has violet eyes! (*O*)”

“Oo nga! (*O*) Very rare daw ang ganyan. Kainggit naman!>3<”

“Shit! Lakas makalesbian!”

Seriously?! -_-

“Gosh! Nawawala ang pagiging vaklush ko! (>u<)”

Then some greeted me and I greeted them back. Others smiled at me and I smiled back.

And well, since the world is balance, kung may friendly syempre meron ring unfriendly. Nariyan ang marinig kong sabihan akong ‘bitch’ o ‘di kaya’y irapan o taasan ng kilay. Though I just ignored them. Nagpatuloy na lang ako sa paglalakad hanggang sa marating ko ang room ko sa 3rd floor.

Ten minutes before class pa lang kaya wala pang professor.

Pagtingin ko sa mga classmates ko, lahat sila kala mo na-petrified. -_- Anyway, nang nakabawi sila ay kung anu-ano ang pinagsasabi nila na puro positive naman. I gave them a friendly smile at naghanap ng vacant seat.

May nakita akong bakante doon sa may bandang likod na malapit sa bintana pero hindi naman ito ‘yung pinakadulo. Sa kanan nito ay may nakaupong lalaki na naka-eyeglasses at nagbabasa ng libro. Sa loob ng classroom, ito ang may sariling mundo.

“Hi!” I greeted him nang makalapit ako.

Bumati naman ito pero hindi ito nag-angat ng tingin.  "Hi!" tugon nito.

Napakabookworm naman nito.

“Is someone sitting here?” tanong ko habang nakaturo ang hintuturo ko sa vacant seat na balak kong upuan.

“None. You can take that seat if you want.” Nasa libro pa rin ang tingin nito. Though friendly naman ang pagkakasabi nito at hindi yung tipong masungit.