Yeni Hayat

Özlem - Bölüm 14

"Gülmeyi kesecek misin acaba"dedim sinirle Özgüre. Ömer gideli bir ay olmuştu. O geceden sonra bir daha konuşmadık. Ben denedim ama bu sefer o kaçtı. Giderken hoşçakal bile demedi. Yüksek lisansa abisinin yanında tamamlamaya karar vermiş. Tülin teyze öyle söyledi. O günden sonra bir daha kimseyle onun hakkında konuşmadım. Ama bu karşımdaki öküz bendeki değişikliğin farkındaydı ve üsteleyince bende beni anlar dedim ve herşeyi anlattım. Sessizce dinledi ben bitirincede gülmeye başladı. Boşuna öküz demiyorum. Bizim fakültenin kantinindeydik ve herkes bize bakıyordu şuan.

"Yaa ikiz sana inanmıyorum. Sen naptın ya. Abi mi dedin gerçekten çocuğa ahahahha sana inanamıyorum aahhahahh" hayvan ya hala hayvan gibi gülmeye devam ediyordu.

"Biraz daha gülmeye devam edersen kalkıp gidicem bak."

"Tamam tamam sakin ol şampiyon sustum."

"Şimdi söyle nerde hata yaptım ben? Burda bu kadar gülecek ne var?"

"Bak ikizcim sana aramızdaki bağla değil bir erkek olarak cevap vericem. Senin anlattıklarından çocuğunda senden hoşlandığını anlıyorum."

"Nereye hoşlanıyor ya giderken yüzüme bile bakmadı bir hoşçakal bile demedi diyorum sana."

"Çocuğa ben seni abim gibi görüyorum demişsin mal. Ona bir kere daha abi dediğini duymak isteyeceğini mi düşünüyordun?"

Haklıydı ya. Hiç bu yönden düşünmedim. Ben benden umudunu kestiği için beni umursamamaya başladığını düşünmüştüm. Ben onun için geçici bir hevestim diye düşündüm.

"Öyle olsa bile artık bir önemi yok o gitti ve geri dönmeyecek. Bu konuyu burda kapatıyoruz ve bir daha açmıyoruz."dedim. Yapacağım gerçekten başka birşey yoktu ve konu gerçekten kapanmıştı.

Bu bir ay içerisinde çok büyük değişiklikler oldu hayatımızda. Mert üstün çabalarla Elifi tavladı şuan beraberler. Emirde benim ona verdiğim gazlarla Eceye açıldı ve şuan onlarda beraberler. Akın benim çabalarım sayesinde şuan hayatının aşkıyla beraber. Hatta inanır mısınız Ateş Asuya yürüdü Ömer gittikten sonra ve şuan onlarda beraber. Benim şu halime bak herkesi çift etmişim ben tek kalmışım.

Karşıdan el ele gelen Emirle Eceyi görünce Özgüre kaş göz yapıp artık bu konuyu açmamasını söyledim. Bu arada bende bu kaş göz konuşmasını ilerlettim her derdimi anlatabiliyorum artık. Tabi canım milletin hayatındaki değişikliklere bak birde benimkine bak.

"Merhaba Zeyno senin dersin yokmuydu?"diyerek yanımıza oturdular.

"Vardı Emir ama Özgürle konuşmaya dalmışız derse girmeyi unuttum."diyince bozulur gibi oldu. Emir Özgürü kıskanıyordu. Bunun gereksiz olduğunu düşünüyordum çünkü ikisinin yeri apayrıydı.

"Neyse ikiz ben kaçar sende takma herşey olacağına varır."diyerek saçımdan öptü ve kantinden çıktı.

"Senin ikizin benim bu herif niye hala sana ikiz diyor acaba öğrenebilir miyim? Ayrıca neyi takıyorsun bu kadar?"

Aferin Özgür çok güzel karıştırdın gittin ortalığı. "Emir daha önce bin defa söylediğim gibi biz onunla kardeş gibi büyüdük yani sen ve mert nasılsa bizde öyleyiz. Böyle gelmiş böyle gidiyor. Değiştiremem bazı şeyleri nolur üstüme gelme zaten çok yorgunum eve geçip yatıcam."diyip masadan kalktım. Gerçekten çok yoruldum. Yaşadığım hayat benim hayatım değildi sanki. O kadar yabancıydım ki. Kolumdan tutulup çekilince bir an kalbim tekledi ama o değildi. Emirdi.

"Özür dilerim. Biliyorum sende hala alışamadın bu duruma ve ben bazen trip atıp bu durumu senin için daha zorlaştırıyorum."diyince dayanamadım ona sarıldım. Bu aralar birilerine sürekli sarılıp duruyorum. Millet neden olduğunu bilmeden karşılık veriyor. Ama yorgunum ve bu sarılmalarda huzuru bulmaya çalışıyorum. Ama her zamanki gibi hayal kırıklığı.