Yeni Hayat

Arkadaşlar - Bölüm 12

Ay şükür arkadaşlarım geri dönmüştü. Olanları kimseye anlatamamıştım. Telefonda nasıl anlatabilirdim ki böyle birşeyi. Anlatınca ilk önce onlarla dalga geçtiğimi zannettiler ama ne kadar ciddi olduğumu farkedince herşeyi anlattım onlara. Omerle olan tartışmalarımız dışında herşeyi anlattım.

Eğer onu anlatsam aramızda birşeyler olduğunu düşünüp beni darlayacaklarını bildiğimden hiçbirşey anlatmadım. Ama Asuyla alakalı anlattıklarım biraz kafalarını karıştırdı bunun farkındaydım. Onun benden nefret etmesinin sebebini merak ediyorlar. Tabiki sevgilisinin saçlarını okşarken yakalandığımı anlatmadım.

Ben nasıl böyle bir hata yapmıştım. Düşündükçe kendime kızıyorum. Ben ki bir erkeğin yanında kız görsem direkt kafasını çeviren kız sevgilisi olan bir erkeğin saçlarını okşamıştım. Bu hem Asuya hemde bana büyük haksızlıktı. Ömer bu bir hafta boyunca bana karşı iyi davranmaya başlamıştı. Ama ne olursa olsun aramızdaki mesafeyi korumak zorundaydım. Sonuçta biz herşeyden önce kuzendik. Üvey kuzen ama olsun. Haşim abiye abi demeye başladım. Evet kendisinin ısrarlarına daha fazla dayanamadım. Arada bana Omerle alakalı imalar yapınca sinirlenip Haşim diyorum oda bana abi demediğim için kızıyor ve konu öyle kapanıyor.

Bu arada Selim beylede baya yol kat ettik ama ona hala baba demediğim için üzülüyor. Napabilirim ama bunu beni büyüten babama saygısızlık olarak görüyorum. Gerçi babam bunun olması gerektiğini ve gerçek ailemi benimsemem için bunun şart olduğunu söylüyor ama ben yinede hala zaman olduğunu düşünüyorum.

Koridorda kızlarla amfiye doğru ilerlerken bir anda arkamdan gözlerim kapatıldı iki koca elle. "Bil bakalım ben kimim?" Seni nasıl tanımam yarım akıl Mert. Ellerini tutup kendimden uzaklaştırıp büktüm. Biraz canı yanmış olabilir ama bir daha böyle birşey yapmaması gerektiğini anlamıştır. "Tatlım bir daha bana böyle sinsice yaklaşırken dikkat et."diyip güldüm. Bileklerini ovuşturup bana kötü kötü baktı. Ama sonradan o da gülmeye başladı.

"Işte benim kardeşim."diyip bana sarılan Kutayla tüm grubun burda olduğunu farkettim. Hepsi gülerek bana bakıyordu. Benim yanımda sanki arkadaşlarım vardı kız onlar nerdeler. Koridorda şaşkınlıkla bize bakan 3 arkadaşımı görünce güldüm. Aslında sadece onlar değil koridordaki herkes bize bakıyordu. Oğlum burası lise değil mevzu yok dağılın yaa. Kızları el hareketimle yanıma çağırdım. "Gençler sizi en yakın arkadaşlarımla tanıştırayım."diyerek iki grubu birbiriyle tanıştırdım. Beraber koridorda ilerlerken Ömer beni yanına çekti ve gruptan biraz uzaklaştırdı. Işte buna şaşırdım.

"Dersten sonra bir işin var mı?"dedi. Napacakki bu dersten sonra isim olup olmamasını. Mesafe Zeyno mesafe kızım. Derin bir nefes al ve işin olduğunu söyle.

"Hayır bir işim yok." Hay aklıma tüküreyim. Reddetmen lazımdı salak kız. Offf. Napicam şimdi.

"Güzel o zaman dersten çıkarken mesaj at ben hocanın yanına uğrayıp kantine geçicem."deyip yanağımdan makas alıp beni orda bırakıp uzaklaştı. Oha lan iki oldu bu tövbeler olsun neler oluyordu. Abimlere bakınca farketmediklerini farkedip derin bir nefes aldım derken arkadaşlarımın bu durumu farkedip yüzüme yüzüme bakmaları korkmama sebep oldu. Abimlerden ayrılıp amfinin önüne gelince Nihal çimdik attı karnıma. "Noldu kız demin orda ne var sizin aranızda bize niye anlatmadın hani sevgilisi vardı bu herifin nooluyo kızım anlatsana birşeyler böyle susacak mısın susma kızım bişey söylesene." Yuh anam bacım bir sussan konuşucam zaten bir susmadın ki motorun soğusun.

"Sussana Nihal bir sussan anlatacak kız."diye araya girdi şükür Elif.

"Anlatacak birşey yok. Oda diğerleri gibi işte. Kuzeniz kızım biz olacak o kadar."diye sıralamaya başladım ama ben bile dediğime inanmıyordum.