Definitely Maybe

Chapter 44

Tinulak ko siya pahiga ng kama at pumaibabaw ako sa kanya.

"Ito ang gusto mong parusa sa akin?"

"Ayaw mo ba?" Sabi ko habang tinatanggal ang butones ng kanyang uniporme.

"Wala naman akong sinabing ayaw ko pero ayaw ko naman masira ulit ang kinabukasan mo ng dahil sa akin."

"Wala naman akong balak magpabuntis pa sayo. Pinagpaaral mo ko kaya tutuparin ko ang pinangako ko sayo. Magtatapos ako pagaaral kahit sinasabi ng ibang kaklase ko na ginagamit lang kita para makapag aral ako pero hindi ko na lang sila—"

"Did they say that? Nagulat ako sa biglang pagbangon niya kaya ako na itong napahiga sa kama. "Sino nagsabi sayo? Wala kahit sino ang pwedeng umapi sa inyo ng kambal."

"Hindi na importante kung sino ang nagsabi noon. Dahil hindi ko naman pinapansin ang sinasabi niya at hindi naman kasi totoo iyon. Hindi kita ginamit para makapag aral ulit ako."

"Yes. Dahil gusto kong makapag tapos ka sa pagaaral at matupad ang mga pangarap mo. Nasira ko na ang kinabukasan mo noon kaya ayaw ko na maulit iyon. Nakaramdam ako ng guilt noong pinagusapan natin na hindi ka na natuloy sa pagaaral."

Bumangon ako at hinawakan ko ang magkabilaang pisngi niya at ngumiti sa kanya. Tinulak ko ulit siya para humiga sa kama. Nainis ako sa bigla niyang pagbangon kanina. Mabuti na lang sa kama ako bumagsak, hindi sa lapag.

"Naiinis ako. Bakit kasi ang gwapo mo? Kaya ang daming kababaihan ang may gusto sayo." Hinampas ko ng mahina ang dibdib niya.

"Sabi ko nga sayo huwag mo na sila pansinin. Hayaan mo na kung magkaroon pa sila ng gusto sa akin dahil sayo lang ako."

Namilog ang mga mata ko noong pumaikot siya kaya nasa ibabaw ko na ngayon si David.

"Alam mo ba ang dahilan kung bakit kita niyaya kumain sa labas?"

"Hindi. Ang pagkaalam ko wala naman special occasion ngayong araw. Bakit nga ba?"

Umalis na siya sa ibabaw ko at umupo sa gilid ng kama. Bumangon na rin ako para tingnan siya.

"I know this is not the right place to tell you this. Bago pa ako pumunta sa lugar na kung saan kami magiimbestiga ay dumaan na muna ako sa isang store para bumili nito." May kinukuha siya sa bulsa at laking gulat ko ng malaman kung ano iyon. "I'm asking you to marry me. Hindi na ako makapaghihintay na maging akin ka. Maging mrs. Ferrer ka, Hailee."

Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Hindi ko inaasahan ang pangyayari.

"Nasira ang plano ko dahil sa nangyari kanina. Sorry."

"Kung may balak ka magpropose sa akin dapat gawin mo ang dapat ginagawa kapag magpropose ang isang lalaki sa babae." Sabi ko habang pinagkrus ko ang mga braso ko at inirapan siya. Kunwari ay galit pa rin ako sa kanya pero ang totoo ay kinikilig na ako.

"Y—Yes, ma'am." Ramdam ko ang pagtayo niya at lumunod siya sa harapan ko. "Hailee Galvez, will you marry me?"

Dahan-dahan akong tumango sa kanya sabay sabi ng yes.

"Yes! Thank you, babe." Sinuot na niya ang singsing sa daliri ko. "I love you. Ang akala ko hihindi ka dahil sa nangyari kanina."

"Paano naman ako hihindi? Una, may mga anak tayo. Pangalawa, mahal kita. At ang huli, nawala ang galit ko sayo kanina dahil napalitan ng kilig. Hindi ko inaasahan may balak ka pala magpropose sa akin."

"Sabi ko nga sayo dati ikaw lang ang gusto kong makasama habang buhay. Hindi ka na nagiisa para tuparin ang mga pangarap mo dahil nandito na ako para tulungan ka."

Kainis. Mas lalo ako nahuhulog sa kanya kapag ganyan siya.

Napasinghap ako noong tinulak niya ako pahiga sa kama.

"Tara. Ituloy na natin ang dapat gagawin natin kanina pero hindi ako mangangako sayo na hindi kita mabubuntis."

"H—Hoy, hindi naman ako pumapayag."

"Pero ito ang gusto mong parusa sa akin. Papanandigan ko ang parusa na ibibigay mo sa akin."

"Jeez, sige na nga." Nakangiting sabi ko sa kanya. Kung hindi ko lang siya mahal, eh. At naniniwala naman ako sa kanya.

Tinangal na niya ang natitirang saplot ko sa katawan. Tinulungan ko na rin siyang alisin ang kasuotan niya. Napalunok ako dahil ang ganda talaga ng pangangatawan ni David. Talagang maraming babae ang magkakagusto sa kanya.

Matalino, gwapo, maganda ang pangangatawan at magaling maging leader. Bagay talaga sa kanya maging police chief dahil magaling siya maging leader.

Muli niya ako hinalikan sa mga labi ko at agad naman akong tumugon ng halik sa kanya.

"Ipapasok ko na ah."

"Dahan-dahan lang."

"Of course." Dinadahan dahan niyang pinasok ang pagkalalaki niya sa loob ko. "Did I hurt you?"

"Hindi naman. Ayos lang ako."

Napaungol ako noong nagsimula na siyang gumalaw. Bakit parang namiss ko ito?

"Ahhh... Ohhh... D—Dave."

"That's right. Moan my name."

Puro ungol namin ang maririnig hanggang sa naramdaman ko ang init sa loob ko. Nilabasan niya sa loob ko.

"Paano kung wala nangyari sa atin noon, mamahalin mo pa rin ba ako katulad ng pagmamahal mo sa akin ngayon?" Tanong ko sa kanya.

"Kung pinagtagpo tayo ng tadhana. Maybe."

"Ano ang ibig mong sabihin?"

"Gaya noong pagkikita ulit natin sa school ng mga bata. Pareho tayo walang ideya na nagkita na pala tayo noon sa isang club at may nangyari sa atin. Wala rin tayong ideya na may bunga pala ang nangyari noon. Pinagtagpo tayo ng tadhana at ito ang nangyari sa atin ngayon."

"Hindi ko alam naniniwala ka pala sa tadhana."

"O—Of course not." Umiwas siya ng tingin sa akin pero namumula ang kanyang tenga.

"Gusto ko lang malaman kung bakit hanggang ngayon ay wala ka pa naging girlfriend? I know I'm your first girlfriend."

"Two reasons. Una, Wala akong oras sa ibang tao dahil busy ako palagi sa trabaho ko. At ang huli, hindi ko pa nakilala ang babae para sa akin kaya siguro wala pa ako naging girlfriend bago kita nakilala."

"Choosy ka pala."

"Hindi ako choosy. Ang gusto ko kasi kung magkaroon man ako ng girlfriend ay yung kaya rin akong mahalin at tatanggapin niya kung gaano ako abala sa trabaho ko. Ngayon ko lang narealize ang ibig sabihin ni Red."

"Ano yun?"

"Sobrang mabait kong tao kaya madali ako maloko ng ibang tao. I think he's right. Madali nga ako maloko kung sobrang bait ko pero hindi naman sa lahat na oras ay mabait ako. Kapag napuno na ang pasensya ko ay nagagalit rin naman ako."