Bir Bahar Akşamı #wattys2019

23) BEN GALİBA

Bölüm Şarkısı: Güliz Ayla - İlk Öpücük Benden Olsun
"Neredeydin bunca zamandır? Hadi beni yeniden inandır. Mutlu son diye bir şey vardır...
Aşk gel hadi karşındayım. Hapsettiğim tüm o duygular, ayakta koşuyor bak sana..."

KUMSAL

Bu öpücük o kadar çok şey anlatıyordu ki. İkimiz de kabul etmiştik birbirimize ait olduğumuzu. İkimiz de her şeye rağmen bir şansı daha hak ettiğimizi anlamıştık. İkimiz de özlemiştik, ikimiz de aşıktık...

BARIŞ

-Ben, ben seni çok seviyorum. Evet, zor zamanlar geçirdik. İkimizin de haklı olduğu noktalar vardı. Ama ben yaşanan kötü olayları unutup seninle yeni bir sayfada, kaldığımız yerden devam etmek istiyorum Kumsal.
-Ben de Barış, her şeyden çok...

Kumsal'ın cevabını duyunca kollarımı tıpkı 3 yıl önce yaptığım gibi boynuna doladım. Ahh, o kadar özlemişim ki kokusunu...
Bir süre öylece sarıldık. Birlikte olamadığımız anları telafi etmeye çalışırcasına, uzun uzun sarıldık...

KUMSAL

Rahatlamıştım... Ben söyleyeceklerim karşısında alacağım tepkiden korkarken her şey bir anda düzelmişti sanki.
Kızaran yanaklarıma aldırmadan gözlerine baktım.
-Barış bence biraz daha burada kalalım, eve giderek bugünü sonlandırmak istemiyorum.
-E biz de sonladırmayız o zaman, dedi ve beni arkamızdaki banka çekti.
Bu sırada Başak'a mesaj atmayı da unutmadım.

Kime: Başak💓
"Geç gelirsem beni merak etmeee"

Kimden: Başak💓
"Tamam da hala Barış ile misin. Güzel geçti mi konuşma"

Kime: Başak💓
"Evet😜"

Kimden: Başak💓
"Tamamdır😏😉"
Saniyeler süren mesajlaşmanın ardından telefonumu kapatıp çantama koydum.

Başım omzunda, kolu boynumda saatlerce yıldızları izledik. O kadar özlemişim ki kollarının beni sarmasını...

...

Yok artık, saat 2 olmuş!
-Kumsal istersen eve dönelim, saat geç oldu.
İstemeyerek de olsa evet anlamında kafamı salladım.
-Peki madem. Ben taksi çağırayım.
Çok geçmeden taksi geldi. Yanından ayrılırken onu tekrardan öpmeyi de unutmadım😜.

...

Kapıyı sessizce açtım. Ev bu kadar sessiz olduğuna göre Başak uyumuş olamlı. Parmak uçlarımda odama giderken arkamdan gelen sesle yerimden fırladım.
-Tüüöömm dethayları isteyoruummmm!!!
Ufak çaplı bir kalp krizi geçirdikten sonra cevap verebilecek duruma geldim.
-Allah senin canını almasın Başak. Ödüm koptu!
-Hadi hadi anlat!
-Salona geç, pijamalarımı giyip geliyorum.
-Tamam. Bu arada hızlı giyin bekliyorum.
Pijamalarımı 'hızlıca' giydikten sonra Başak'ın yanına gidip en ince ayrıntısına kadar her şeyi anlattım. Konuşmam bittikten sonra Başak'ın bana parlayan gözlerle baktığını fark ettim. Ama sadece bakıyordu hiçbir şey söylemiyordu. Hepsini birden anlatınca ağır geldi herhalde. Kız 'error' verdi resmen.
Geçen birkaç dakikanın ardından:

-Kızım sana inanmıyorum. Vay be demek her şey düzeldi ha? Yine eskisi gibi olacaksınız. Çok sevindim Kumsal cidden. Sen onsuz yapamazdın, o da sensiz. Barışmanız gerçekten çok iyi oldu.
-Başak.
-Demek Barış tekrardan eniştem oldu ha?
-Başak.
-E çocuğun adı Barış, tabii ki barışacaksınız.
Ne saçmalıyor bu gece gece?
-Başak.
-Yaaa yerim ben si-
-Başak bir nefes al kuzum, sakin.
-Ayyy ne bileyim heyecanlandım işte.
-Hadi biraz da içimizden heyecanlanalım, ne dersin?
-Tamam be sustum.
-Teşekkürler.
-Kumsal, saat üç olmuş neden haber vermiyorsun? Yedide nasıl kalkacağız?!
-Yatalım hemen bari.