puzzle

335 24 7
                                    



LP- Muddy Waters

medyayı yazan yerde açarsanız iyi olur.

Lalisa nefes nefese uyandı. Kalbi ciğerlerini patlatmak istercesine çarpıyor aynı zamanda burkuluyordu. Öyle bir üzüntü içersinde uyanmıştı ki.

Jennie'yi kafasının en ücra köşelerine itse de ondan kopamadığı gerçeğini unutmuştu. Rüyasında gördüğü kıza öyle bağlanmıştı ki uyandığında ağlama krizine girmişti.

Yaşadığı özlem kalbine düğüm olurken kavuşamama duygusu ile harmanlandı. Çaresizliğin emin ellerine teslim edecekken kendini bir şey fark etti.

Fark ettiği şey ile gözlerini oradan ayırmadı sanki kaybolmasından korktuğu bir düş ürünüymüş gibi baktı ona.

Yanına gittiği uzun topuklu kırmızı parlak ayakkabılar güneş ışığının etkisi ile yansıyordu odaya. Lalisa ayaklabıları ellerine aldı.

Numarasına baktı.

otuz yedi.

Kafasından vurulmuş gibi kendini elindeki ayakkabıların olduğu yerden ayırmadan yatağa yasladı.

Ayaklabıyı sert parkeye vurdu.

Tok sesler.

Beyni öylesine yanıltmıştı ki onu. Öyle rüya gibiydi ki o an. Gerçek olma olasılığı aklının ucundan bile geçmemişti. Ama şimdi gerçekliğinden bir kanıt olarak karşısında duran kırmızı ayakkabılara bakıyordu.

Jennie yanına gelmişti.

Lalisa kahkahalar ile gülmeye başladı. Üzüntüden döktüğü göz yaşlarının kurumasına izin vermeden kendi etrafında döndü odada.

Sevgilisi onu unutmamıştı!

Öyle mutlulukla dolup taşmıştı ki ruhu uzun zaman sonra, yaşadığı çaresizlik sonlanmış sevdiğine kavuşamamanın imkansızlığını yıkıp atan yine sevgilisi Jennie olmuştu.

Daha sonra hatırladığı şey ile kaşları çatıldı.

"Biz çamurlu suya battık sevgilim, ve birbirimizi çıkarmamızın tek yolu, daha da batmak."

Lalisa unutmamak için kelimeleri bir kalem bulana kadar sesli bir şekilde tekrar etti. Sonunda uyuyan Jisoo'nun yanında bulduğu kalem ile kağıda dilinden dökülen sözcükleri geçirdi.

"Biz çamurlu suya battık sevgilim, ve birbirimizi çıkarmamızın tek yolu, daha da batmak."

Jisoo uykulu gözler ile sırıtan surata bakıp ufak bir kıkırdama kopardı.

"Neye gülüyorsun böyle."

Lalisa daha çok büyüyen gülümsemesi ile açıkladı.

"Jennie. O buradaydı."

Lalisa sevdiğinin ona bıraktığı ipuçlarını takip ediyordu. En azından söylediği şeylerin ve bıraktığı eşyaların bir anlamı olduğuna inanmak onu mutlu ediyor. Ve bir amaç uğruna çalışmanın verdiği mutluluk ile sarhoş oluyordu.

Sevgilisini bulmaya her adımda yaklaşmak ona zevk veriyordu. Şifreleri çözmek, engelleri aşmak.

Ve bu imkansız aşkı gerçekliğin çiçekli bahçesinde bir üzüm bağı haline getirmek.

Spor ayakkabılarını bulamadığından sevgilisinin bıraktığı topuklu ayakkabıları giymiş, Chanel logosuna uygun kutudan çıkan elbiseyi üstüne geçirmişti.

dionysos//jenlisaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin