dionysos//jenlisa

crying for what?

Lalisa'nın büyük evde yankılanan küçük kikirdemelerinin altında yatan kırgınlığı kendisi bile göremezdi belki. Ama sevgilisinin göreceğinden öyle emindi ki,bu yüzden açmadı kapıyı.

Aralarındaki ince ahşap on beş dakika engel oldu kavuşmalarına. Lalisa'nın kıskançlığının körlediği ateş alev alev yanarken sevgilisi onu içeri alması için dil döküyor,yalvarıyordu.

Ne kadar komik tepki verse de kırılmıştı içten içe. Çünkü sevgilisinin gerçekten omuzlarına dokunduğunu,sadece kendisine ait olan ellerinin başkasının omuzlarında-adeta leke bırakır gibi,ki bu leke ikisine de bulaşmıştı.

Öyle inandırmıştı ki kendini bu yalana. Bir süre sonra gerçeklik algısını yitirecek boyuta geldi. Saçma düşüncelere,sevgilisinin şaka amaçlı söylediği bu saçma lafa öyle kafa yormuştu ki.

Oysa Lalisa akıllı bir kızdı. İkisi de buna üzülüp kırılacağını düşünmezdi.Ki kırılmamıştı da aslında.

Kırıldığı şey annesinin ve babasının koreye gelme haberiydi. Kendileri kızlarını aramasalar bile aile hattından dolayı Lalisa bu konudan haberdar olmuş ve ailesinin ondan utanır şekilde kore'nin diğer ucuna gitmesi,onun üzülmesinde etkili diğer faktör olmuştu.

Jennie yanında olan ve üzüntüsünü saklamadan paylaşabileceği tek kişiydi belki de. Biliyordu,cümleye başlar başlamaz düşümlenecekti boğazı titreyecekti sesi.

Konuşmak onun için uçmaya çalışan kanatsız bir kuş gibi uğraştırıcı ama bedelinde iyi sonuç alacağı bir olay olacaktı.

Kalbindeki tüm kalkanları indirdi. Sevgilisine her şeyi anlatacaktı. Geriye kalan tek kalkan olan ahşap kapıyı açması ile Jennie yaslandığı kapıdan arkaya doğru sendeledi.

Topuklu ayakkabılarını çıkartmış yüzünde ufak bir tebessüm ile baktı ilk Lalisa'ya. Ta ki o kırgın ifadeyi görene kadar.

Dudaklarının kenarlarında aşağıya doğru çekilen ani ipler vardı sanki. Gözleri utançla titriyor ve içindeki belli belirsiz öfke sessiz kalmayı tercih ediyordu.

Jennie'nin yüz ifadesi aniden değişti. Aralarındaki iletişim köprüsünde ufak bir duraksama yaşandıktan sonra köprüden ağlayan insanlar geçmeye başladı.

Lalisa daha fazla tutamadığı göz yaşlarını sevgilisinin kırışmış gömleğine bırakırken Jennie sesini bile çıkartmıyor,kendine ihtiyaçla sarılan bu bedeni kendi parçasıymışçasına kabul ediyor ve sırtında geziniyordu.

hayırsız yazarınız geldi
sıfır bölüm bir aydır biliyorum.
aktif olmaya dikkat edeceğim💓
sizleri seviyorum
yorumlarınız değerli🥰