dionysos//jenlisa

useless

Bruno Major-Easily

Yorucu geçen günden sonra çiftler odalarına dağılmıştı. Lalisa ne kadar belli etmemeye çalışsa da sürekli onu çeken kameralar ve bakışlarını saklaması gerektiği gerçeği onu yoran etkenlerden sadece birkaçıydı.

Jennie Lalisa'nın ne kadar yorulduğunu fark etmişti. Odaya girdikleri an Lalisa ağlamaklı bir ses çıkartıp ayağındaki topuklu ayakkabıları yere atarak milyon dolarlık duvarlarda sesin yankılanmasını sağlarken Jennie sadece onu izliyordu.

Lalisa odaya girip üstündeki tişörtü çıkarttığında Jennie odaya girmiş ve Lalisa alışık olduğu bu durum karşısında yorgun olmanın da verdiği uyuşukluk ile pantalonunu çıkartmaya başlarken omuzlarında hissettiği dudaklar ile durdu.

Jennie'nin dudakları şarap misali Lalisa'nın omuzlarından tüm vücuduna akan bir uyuşukluk yayarken Lalisa istemeden de olsa titremiş ve başını arkaya atmıştı.

Jennie,Lalisa'nın arkaya attığı kafasını nazikçe öne iterken boynuna gömdü kafasını. Kokusunu ciğerlerine doldurdu. Firmanın vermiş olduğu yoğun kokunun altından kendi kokusunu aldı.

Dudaklarını Lalisa'nın vücudundan çeken Jennie üstünü çıkartmış ve yorganın altına girmişti. Lalisa ise -tüm gün boyunca yaptığı gibi-onun haraketlerini takip ederek kaz tüyünden yorganın altına bıraktı bedenini.

Bedenleri sıcak yorganın altında bir bütündü şimdi. Jennie sevgilisinin vücudundan gerginliği almak için çabalıyordu ve aynı zamandan günlerdir yalnız kalabildikleri için özlem gideriyorlardı. Sürekli yan yana olmaları ve birbirlerini özlemeleri ne kadar da ironik olsa da onlar birbirlerini özlüyorlardı. Kamera karşısındaki kişileri değil.

"Yoruldun değil mi?"dedi Jennie ellerini Lalisa'nın köprücük kemiklerinde gezdirirken. Oraya bir öpücük kondurduğunda Lalisa küçük bir inleme kaçırmıştı ağzından. Ve sonrasında gelen kızarıklık ilk defa böyle bir duruma düştüklerinin kanıtıydı.

"Seni yordum. Yapmamalıydım. Yanıma almamalıydım-" Lalisa dudaklarını özlediği dudaklara bastırdığında içindeki özlem ateşlerinin
sönmesi gereken yerde alkol içindeki ateşin daha çok yanmasına sebep olmuştu.

"Jennie. Senin yanında olmak,geçirdiğin zor zamana ortak olmak yapabileceğim en faydalı şey."

Jennie kaşlarını çatıp kafasını iki yana sallarken titreyen sesimi bastırmak istercesine konuşmuştu.
"Hayır Lalisa!" demişti sinirli bir şekilde.

"Kendini değersiz mi görüyorsun? Sen benim en değerli tanrıçamsın. Asla böyle düşünme lütfen."

Tamam Jennie kendini ifade edemiyordu.
Ve bu yüzden kendini kötü hissediyordu.

"Jennie tek yaptığım başına bela takmak. YSL'in yeni mankeni Chaeyoung mu? Hadi ama! Bunun tesadüf olduğunu düşündüğünü bana sakın söyleme"

Çift pek uzun konuşmalara girmezdi fakat Lalisa'nın gergin tavırları gündelik hayatında pek konuşmayan Jennie'yi konuşmaya iten tek unsurdu. Onu huzursuz görmeye dayanamıyordu. Lalisa onun ilham kaynağı, onun neşesiydi. Boynundaki kolye Jennie'nin omzuna kaydığında Jennie gözlerini uzun bir süre kapalı tutup tekrar açtı. Kendinden uzaklaşan Lalisa'yı tekrar çıplak bedenine yaslayan Jennie saçlarına öpücük kondurmuştu.Konuşmak istemiyordu. Konuşmakta iyi değildi ama açıklama yapması gerekiyordu.

"Chaeyoung sadece bir kişi,Chanel sadece bir marka,bu paralar sadece özel bir kağıda yeşil boya ile basılmış rakamlar. Daha fazlası değiller Lalisa. Daha fazlası olan gözle görülemeyendir. Ona değer biçmek daha zordur. Yeşil boya ile üzerine sayılar yazamazsın.
Önemli olan sensin Lalisa. Önemli olan biziz."

Jennie gözlerini kapatırken Lalisa dudaklarına öpücük kondurup tekrar eski yerine döndüğünde Jennie gülümsemiş ve Lalisa'yı daha sıkı tutmuştu.

Üzgün kalamıyordu Lalisa,az önce neredeyse ağlayacakken Jennie'nin bir kaç cümlesi ile gülmeye başlamıştı ve Jennie'yi de güldürmüştü. Çıplak bedenleri birbirine değerken Lalisa'nın guruldayan karnı ile ortamda büyük bir sessizlik oldu.

Lalisa utançla kafasını yastığa gömerken Jennie gülüp sevgilisini tutmuş ve üstüne çekmişti. Aşırı zayıflıktan ve Chaeyoung'un takıntısından dolayı oluşan kaslara baktı. Arkalarındaki hikaye hiç hoş değildi. Jennie ağlamak istedi. Lalisa'nın o evde neler çektiğini sadece ev ve Jennie bilirdi. Bu ağır sırrı taşımak ise Jennie'ye çok zor geliyordu bazenleri. Ama konuyu açıp Lalisa'yı üzmek istediği son şeydi.

•

Lalisa sessizce resepsiyondan söyledikleri sandviçleri yerken Jennie onu izliyordu. Açlıkla sadece yemeğe odaklanmıştı. Sandviçler bitince kafasını kaldırıp utanır televizyon izleyen Jennie'yi gördü. Bu aç hallerini görmediği için şükür ederek ellerini yıkamaya gitti.

Uykuları kaçtığından ikisi de kanepede birbirine yaslanmış çıplak bedenleri ve o bedenleri örten ince bir battaniye ile televizyon seyrediyorlardı. Lalisa'nın anında yükselen kan şekeri onu uyumaya zorladığından kendini Jennie'nin kollarına bıraktı. Jennie belki de en çok bu anları seven bir kız olmuştu.

Lalisa'yı hep izliyordu. Her yaptığı haraketi sindiriyordu bedeni. Ama Lalisa'nın onu görmesini istemiyordu o onu izlerken. Eğer görürse utanır kaçar diye dikkat ediyordu. Ama uyurken o savunmasız kızı izliyordu şimdi. Hiç bir şeyden haberi olmayan kirpikleri klimanın etkisi ile titrerken dudakları arada açılıyor, burnunun tıkalı olması nedeni ile nefes almaya çalışıyordu.

Jennie ona açıklamak istiyordu. Özetini okuduğu tüm
hikayeleri anlatmak istiyordu. Ama korkuyordu. Kaçıp gideceğinden değil,Jennie'ye engel olacağından. Bunlar onun tedavisiydi ve Lalisa istemezse ne olurdu bilemiyordu. O sırada çalan telefon ile düşüncelerinden ayrılan Jennie telefonu açtığında cırtlak sesi duydu.

"Jennie biliyorum vakti değil ama-" gelen silah sesi ile Jennie irkilmiş ve Lalisa mırıldanmıştı. Jennie onun saçlarını okşarken telefondan gelen bağırma ile gözleri sonuna kadar açıldı. "Hyojong vuruldu ve siktiğimin YSL'i borcunu senden geri istiyor!"

Arkadan gelen ses ile Hyuna tekrar boğazını temizlemiş Jennie'nin çarpan kalbi duymasını zorlaştırıyordu. "Ve bir şartları da varmış. Bunu yaparsan borçlar tamamen kapanacakmış."

"Lalisa'yı Chaeyoung'a teslim edersen."

Merhabalar
Hyojong,E-Dawn'ın ismi bu arada " kimdi lan bu" diye kalmayın södmwldöşs
Yorumlarınız değerli!
Görüşürüz