dionysos//jenlisa

to lovers city

İnsanın ruh eşini,doğru kişiyi bulma arzusu çok eskilere dayanır aslında.Bunun için büyücüler,fallar tercih edilse de günümüzde bazı uygulamalar da bunu kolayca yapabildiklerini savunurlar. Oysa ruh eşi fincanda içtiğimiz o kahvenin bıraktığı izden fazlası değil midir? Ellerimizdeki yaradılıştan gelen yaratan parmakların sanatkar ellerinden çıkan dikiş çizgileri kadar mıdır ruh eşi?

Yoksa sevdiğimiz ortak bir film,müzik türü,kitap mıdır ruheşi?

Ruh eşi aramayıp karşına çıkandır der Lalisa. Tanrı dört bacak ve dört kollu insanı ikiye ayırdığından beri kader onları karşılaştıracaktır der de durur.

Lalisa bu konu üzerine pek de düşünemez açıkçası. Düşüncesinin arkasında durmasında gayet net bir sebep vardır. Kanıtlanmış olan bu düşüncenin somur kanıtı şu an yakasına göz yaşlarını döktüğü kadındır.

Sorgulamadan hiç bir soru sormadan zayıflığını saklayan Lalisa'nın acıyla bağıran hıçkırıkları bir an için durmadı.

İki beden bir saate yakın ayakta birbirlerine kenetlenmiş şekilde durdular. Biri diğerinin omzuna ağladı,diğeri sadece dimdik durdu ve gözyaşlarının mahzeni olan omuzu bir an için düşürmedi.

Lalisa ağlamaktan kıpkırmızı olmuş gözlerini siyah gözlere çevirmişti şimdi. Küçük bir tebessüm etti Jennie. Gülmesini istemişti Lalisa'nın.

Lalisa düşünmedi anında yenik düştü kocaman dişleriyle davet edildiği bu valse.

•
"Tabii ki anne ve baba önemlidir ama gerektiğinden fazla büyütmemelisin. Seni görmek istemiyorlarsa bırak görmesinler,anneler çocuklarına sadece fiziksel olarak göbek bağıyla değil soyut olarak da bağlıdır. İçinde büyüdüğü bir bedenden,beyinden bağlantısız olması olanaklı mıdır Afroditi?"

Uzandığım koltuktan sarkıttığım kafamı kaldırdım. Kaldırdığım an göz göze gelmemizle dengemi kaybedip tekrar geri düştüm.

"Gerçekten böyle şeyler yapmamalısın. Kafam acıdı."

"Yine de annem ve babam benim için özeldi. Tayland'dayken hep beraberdik. Bir an için annemin yanından ayrılmazdım.Böyle olunca üzüldüm tabii."

Jennie oturduğu sandalyeden kalktı.

"Hadi seyahat edelim."

Lalisa şaşırmış bakışlarını çekemedi ruh eşinden.

"Seyahat mi? Nereye?"

"Paris la belle."