-42-

1.3K 38 1
                                    

İstanbul'a geldik ve bizim eve gittik. Kapıyı çaldığımda babam açtı. Şok olduğu her halinden belliydi.

- k...kızım. dedi babam ve kendimu onun sıcak kollarına bıraktım.

- Geldim baba, geldim. Hatta yanımda iki kişi daha getirdim. Dememle babamın Kadire bakması bir oldu. Ve babam kadire gülümsedi.

- Geçin içeri yavrum. Dedi ve Kadirle salona geçtik. Annem- yani annem olmasada- bir koltukta oturmuş telefonuyla ilgileniyordu. Beni görünce ağzı beş karış açıldı.

- Kızımmmm. Dedi ve bana sarılıp saçlarıma öpücük kondurdu.

- Geldim anne, geldim. Ama gidicem.

- Nereye?!

- Geldiğim yere geri dönücem. Dedim ve kadirle birlikte 2 kişilik koltuğa oturduk.
Kadirin elini tuttum ve annemlere baktım. Mutlu ama bir yandanda hayal kırıklığına uğramış gözüküyorlardı.

- Anne, biz evlendik. Veeeee. Dedim ve elimi karnıma götürdüm. " Hamileyim" dedim ve annemle babam yine sarıldılar bana. O sırada salona Hazal denen öz kızları geldi.

- Şeyy Mert nerde baba?

- odasında

- tamam. Dedim ve hemen yukarı çıktım. Abimin odasına girdim. Yatakta yatmış gözleri kapalı bir şekilde kulaklıkla müzik dinliyordu. Sesi çok açıktı ki ben bile duyabiliyorum o derece. Sonra aklıma sinsice bir plan geldi ve hemen odasındaki lavaboya gidip uygun birşeyin içine su doldurup tekrar yanına gittim. Ve suyu onun yüzüme döktüm.

- Hassssss... si-

- şşştt ayıp Mert ayıp.

- Derinnnn!! Dedi ve hemen beni kolları arasına aldı.

- Senin için geldim abi. Senin için. Dedim ve yanağına sulu bir öpücük kondurdum.

- Aşağı inelim mi cadı.

- olur. Hazalla iyi anlaşıyo musunuz?

- Ay o gerizekalıyla mı? Kız senden de gerizekalı.

- Şimdi alınıyim miii yoksa seviniyim mi bilemedim. Dedim ve ikimizde kahkaha atarak merdivenlerden inip salona geçtim. Kadir soru yağmuruna tutulmuştu ama annemle babam çok mutlu gözüküyordu.

Hemen kadirin yanına oturdum ve yine elini tuttum.

- Abii. Ben evlendim. Ve hamileyim.

- Kırarım bacaklarını kızzz. Dememle salondaki herkes( hazal dışında herkes) gülmeye başladı.

- Şeyy. Egemen nasıl? Diye sordum çekinerek.
Annemle babam birbirlerine uzunca bir süre baktılar. Bakışlarımı abime çevirdiğimdeyse suratının asıldığını gördüm.

- NOLDU ONA!?

- Kızım bir sakin ol. Şey o intihar etti. Babamın cümlesiyle başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Benim yüzümden... Benim. İkimizde birbirimize deli gibi aşıkken ben çekip gittim. Üstelik evlenmek için can atıyordu. Ben ne yaptım? Gidip bir yuva kurdum. Sevdim, evlendim. Şimdiyse bizden bir parça daha geliyor. Ayağa kalktığım an gözüm karardı ve kendimi yere bıraktım.

Bölüm sonu🥀

YAN KOMŞUM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin