Chapter 30 - Let me have my space!

72 2 0
                                    

Hayyysss.... Filipino na, pero wala pa rin si Ma'am Ignacio. Nag-susulat ako ng poem about sa nararamdaman ko ngayon. Mahilig kasi ako na isulat ang mga nararamdaman ko. Haysss... Kailan ba 'to mawawala?

"Excuse ko nga si Aya." Tumingin ako sa pintuan at nakita ko si Mommy Samantha. Kinuha ko 'yung bayad para sa Glee Club at inabot sa kanya.

"Reil, kunin mo nga."

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Lupa! Lamunin mo na ako! Ayoko muna ng ganito! Amnesia! Kailangan kita! Amnesia! Ano ba 'yan?! Bakit po ganito? Ayokong iabot! Ayoko! Lupa, help me!

Lumapit si Reil sa akin at eto ako nakatulala lang sa kanya. Kasi naman eh. Hindi ba nila alam kalagayan ko? Oh my gosh! Look at his face!

"Ummm..... Aya. 'Yung pera. Akin na." Reil.

Huhubells! I don't want to give it! I don't want to make some "connection"! Reil naman! Stop it! Ayoko na! Please lang! Puso wag kang traydor! Kampihan mo ako dito! Don't team up with Reil! Please!

"Aya. Huy." Reil.

"Ahhh.... Eh ano. Kasi ano. Ummm... Sorry. Eto 'yung pera. Peace lang."

Inabot ko sa kanya 'yung pera. Pero kapag minamalas ka nga naman! Nahulog 'yung bente pesos! Tadhana, tama na. I love you so much. Please forgive me for everything I did.

"Sorry." Sabay na nga kaming nag-sorry, sabay pang pinulot ang bente pesos kaya may SPARK akong nararamdaman.

"Sige. Thanks nalang. And I'm sorry." Reil.

Hayyyy..... Reil. Kung humihingi ka ng tawad sa ginawa mong pag-sira sa puso ko, hindi pa kita mapapatawad. Pero hindi pala. You're saying sorry because of what happened not because of breaking my heart. Reil, bakit? Bakit ikaw pa ang inibig ko?

"Ahhh.... S-sige. You're welcome." Tapos bigla ba namang tinulak ni Tyson si Reil sa akin kaya.......

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

NAKAPATONG SI REIL BILLY FUENTABELLA SA AKIN NGAYON!!!! ANG NAG-IISANG LALAKI NA WINASAK ANG PUSO KO!!! Tadhana, why? Tadhana, why? LET ME HAVE MY SPACE, TADHANA! I NEED A SPACE!!! LET ME HAVE MY SPACE!!!!!!!

Tumayo si Reil at tinulungan naman niya akong tumayo tapos nag-hiyawan ang buong klase. Psh. Kung alam niyo lang kung gaano na kagusto ng puso ko na tumalon-talon at kung gaano na gusto ng FIREWORKS INSIDE ME na lumabas!!! Argh! I hate you, Tyson!!!

"Aya! Mahal na mahal ka daw niya! Mag-iingat ka daw palagi, papakasalan ka pa niya." Tyson.

Yeah right. How I wish.

Teka nga lang. Akala ko move-on na?

Hindi ko alam, subconscious. I'm so confused.

"Weh? 'Di nga? Astig ah." Me.

Tumawa nalang si Tyson at umalis na sila. Mukha namang nag-aalala si Reil na parang medyo nasiyahan sa nangyari. Weird.

Hoy, ikaw! Akala ko ba ayaw mo na!

I don't know, subconscious. Pero for now, let me have my space.

The Last Moment of UsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon