ZOMBİ ÇAĞI - DERİ & KEMİK (1.Seri)

Bölüm 17 / Eve Dönüş

( Evin görseli ektedir.)

# ZOE #

Marcus; Burası mı?

- Evet. Arabada kalın, her ihtimale karşı, işaret ettiğimde inersiniz.

Helena; Dikkatli ol.

- Olurum.

Arabayı evin önüne park ettikten sonra direksiyondan indim. Karşımda duran yapıya öylece bakıyordum, yavaş yavaş yaklaşırken diğer arabadan Louıs inip yanıma geldi. Bir şey söylemeden yürümeye devam ettim. Ev demek komik olurdu aslında daha çok sığınaktı. Büyük babam bir zamanlar bu şehrin belediye başkanıyken günümüzde yerini Lori Lightfoot aldı. Annemden sonra büyük babamı da kaybetmem beni daha da etkilemişti. Detroit'ten çıktıktan sonra yolda bir kaç sorun yaşasak ta sonunda gelebilmiştik. Neden hala kendimi rahat hissedemiyordum, sonuçta burası bana ait. Düşüncelerimle boğuştuğumu gören Louıs dikkatimi dağıtmıştı.

Louıs; Demek bahsettiğin yer burası.Burası küçücük ve bahçesi bizi korumaz.

- Bu bir sığınak Louıs.

Louıs; Nereden biliyorsun.

Aslında bu yapı sadece kapı görevi görüyordu içeri adımınızı attığınızda alt kata odalara inen merdivenleri vardı. Buraya annem ölmeden önce çok sık gelirdik o zaman eskiydi şimdi bakınca restore edildiği belli oluyor.Kapının sağ köşesindeki tuğlaya bastırırken büyük babamın bunu değiştirmemesini umuyordum. İçeride beni neyin beklediğini bilmiyorum ancak bunu düşünecek zamanımda yoktu. Herkesin çok heyecanlı ve gergin olduğunu biliyorum ayrıca çok da yorgunduk.Derin bir nefes alıp çıkan tuğlanın arkasındaki elektronik ekrana avucumu açarak elimi bastırdım.Kapı açılmaya başlayınca bana şaşkınca bakan Louıs'e gülümseyip;

-Burası benim.

"dediğimde yüzündeki ifade şok olduğunu gösteriyordu. Arkamı dönüp araçtakilere gelmelerini işaret ettiğimde hepsinin bunu beklediği belli olurcasına arabadan atlayıp koşarak gelmişlerdi bile.

Miranda; Burası nasıl bir yer böyle.

Chris; Burayı nereden biliyorsun Zoe?

- Burası benim. Hadi gelin dikkat çekmeyelim.

Hepimiz içeri girince iç kısımda da aynı şekilde elimi elektronik bölgeye okuttuktan sonra kapı kapandı. Merdivenlerden ilk inen olarak bir yandan da yeniden düzenlenmiş sığınağı inceliyor ve arkadaşlarıma anlatıyordum.

Manuel; Bu kadar zengin olduğunu bilmiyordum.

Chris; Neden gizli bir sığınağınız var ki?

- Burası 5 kattan oluşan bir sığınak. Yani eskiden öyleydi. Şimdi bakınca bazı şeylerin değiştiğini görüyorum.

"Kesinlikle haklısın, çok şey değişti Zoe."

Merdivenden inmiş ve arkadaşlarıma anlattığım için onlara bakarken arkamdan gelen sesi duymamla bir anda dönmüştüm.

- Lili?

Lili; Evet benim, kuzen!

Üniversite için gittiğimden beri onu görmüyordum. Hala aynı burnu havada ve züppe bir kızdı. Elbette bana koşmasını beklemiyordum ama bu durumda ne beklediğimi bende bilmiyorum açıkcası.

- İyisin.

Lili; Öyleyim, sende iyi gözüküyorsun.

Bunu üzerimdeki kıyafetlere bakıp küçümseyerek söylemişti.