ZOMBİ ÇAĞI - DERİ & KEMİK (1.Seri)

Bölüm 24 / Geri Dönme

#MİRANDA#

~1 Hafta Sonra~

-Zoe, benim Miranda. Açıkcası beni duyup duymadığını bilmiyorum sadece Lili bu aptal aletlerin işe yaradığını söyleyince şansımı denemek istedim.Umarım dinliyorsundur. Büyük babanın odasına kuruldum, ve bıraktığın anahtarları saklıyorum. Bir not çok açıklayıcı değildir mektup yazsaydın en azından... Tanrım burada olsaydın bu odada olmama kesin karşı çıkardın ama yoksun. 1 Haftadır yoksun ve bu durum hepimiz için çok zor. Neden gittiğini anlamaya çalışıyorum ama sanırım kafam almıyor. Sana kızıyorum! Biz aileyiz yani öyleydik değil mi? Seni özledik. Döneceğin günü bekliyoruz!

~2 Hafta Sonra~

- Yine selam herkes uyuduktan sonra büyük babanın çalışma odasına gelip seninle konuşmayı umuyorum. Sesini duysam belki daha iyi hissederdim. Bizi merak edecek olursan biz iyiyiz. Lili her şeyi anlattı, neden gittiğini biliyorum ve sana artık kızmıyorum sadece döneceğin günü bekliyorum! Kendine dikkat et Zoe! Seni özledik!

~2 Ay Sonra~

- Selam, bir şekilde beni dinlediğini umuyorum. Burada her gün diğer günün aynısı ve seni çok özledim. Bilmen gereken bir şey var, Louıs bizi terk etti. Senden sonra onu durdurmak için çok uğraştık ama bu sabah kalktığımızda gitmişti.Ona değer vermediğini düşünüyor ama böyle olmadığına eminim. Kendi yolunu bulacaktır, o güçlü biri. Umarım seni bulmayı da başarır. İkinizin de iyi olmasını istiyorum. Bütün bu olanlar bilemiyorum, nasıl böyle olduk! Lütfen geri dön!

~ 6 Ay Sonra ~

- Hey Zoe, sana bu sefer güzel haberlerim var! Helena ve Marcus birlikteler. Gerçi sen bunu her zaman hissettiğini söylerdin, haklı olduğunu söylemek isterim. Hep haklıydın, herkes kendi halinde ve seni asla unutmuyoruz. Umarım Louıs seni bulabilmiştir. Bizimle iletişim kurmak istememeni anlıyorum ama seni çok merak ediyoruz. Dönmen için hala bir umudum var!

~1 Yıl Sonra~

- Gittiğinden bu yana tam 1 yıl oldu! Hala bu aptal telsizlerden sana sesimi duyurabileceğimi düşünmem artık diğerlerine komik geliyor. Benimle dalga geçiyorlar ama pes etmek istemiyorum! Bir yerlerde beni duyduğunu bilmek beni iyi hissettiriyor. Hatırlıyor musun bana eğer bir şeyden dolayı hala umudun varsa pes etmemelisin demiştin ve eğer başın belaya girerse ve beni duyuyorsan pes etmemeni istiyorum.Burada her şey yolunda gibi! Chris kendini içkiye iyice kaptırdı. İçip içip uyuyor ve bu durum Frank için çekilmez bir hal aldı. Bu arada Frank demişken ona açıldım ancak pek iyi gitmedi. Beni reddetti ama üzgün değilim. Zaten sarhoşken söylediğim bir şeydi ama rahatladığımı söylemeliyim, içimde tutmaktansa söküp atmak daha iyi geldi. Manuel sürekli antrenman yapıyor ve bende ona katılıyorum. Senin kadar olamasam da çok iyi olduğumu söylüyor.Buradan çıkmayı düşündüğünün farkındayım ama o giderse burada iyice yalnız kalacakmışım gibi hissediyorum. Lütfen artık dön Zoe. Sana ihtiyacım var! Chris çekip gitmekten bahsediyor ve Lili sürekli şu geçitteki odada zaman harcıyor. Benimle konuştuğu zamanlarda da susmak bilmiyor. Deli bir kuzenin var. Anlayacağın buraya güneş doğmuyor, karanlığın ne zaman geçip gideceğini bilmiyorum. Başına bir şey gelmemiş olmasını umuyorum. Sen ve Louıs için dua ediyorum! Tüm kayıplarımız içinde elbette. Artık geri dön lütfen! Eve geri dön Zoe! Seni özledim!

~Ertesi Gün~

- Zoe her neredeysen ve beni duyuyorsan sakın eve dönmeee! Birileri geldi ve ne olduğunu bilmiyoruz sakın buraya gelme geri dönme! Seni arıyorlar!
"Biri burada yakalayın"

- Hayır hayır bırakın beni! Sakın dönmeeeeee!..

Elimdeki telsizi alıp fırlatan adama baktığımda diğeri çoktan saçlarıma yapışmış ve beni diğerlerinin yanına ortak salona doğru fırlattı. Kanepeye Manuel'in yanına sıkışırken adam öfkeli gözlerini üzerimizde gezdiriyordu. Neler olduğunu anlamamıştık, bir anda sığınağa dalmışlardı ve kapıyı nasıl açtıklarını bile fark etmemiştik.

Adamlardan biri diğerinin yanına yaklaşarak Zoe'nin de bulunduğu resmî göstererek konuştu.

"Buradaymış!"

İri yarı olan adam resme baktıktan sonra bize dönerek;

" Pekala tek soru, bu resimdeki kız nerede?"

Hepimiz birbirimize soran gözlerle bakarken Marcus konuşmuştu.

Marcus; Bilmiyoruz.

"Öyleyse yeniden başlayalım!"

Adam belinden silahını çıkarıp Helena'nın kucağındaki Bonny'e doğrulttuğunda yüksek sesle bağırmıştı.

"O nerede?"

Marcus gergince yalvarırcasına açıklamaya çalışıyor, Helena ağlıyordu .Gerçi hepimiz yalvarıyorduk durması için!

Marcus ; Gerçekten bilmiyoruz o gideli bir yıl oldu neredeyse. Bize hiçbir şey demeden gitti.

Adam tetiği çekip iyice silahını yaklaştırdığında Manuel silah tutan eline tekme attı ve onu geri savurdu.

Manuel; Koşun!

Chris içkinin etkisinden kendini kaldırmaya çalışırken Marcus'da Manuel'e destek çıkıp diğer adama atağını yaparak kafasına yanındaki sehpada duran büyük vazoyu geçirmişti. Adam bir iki sendeledikten sonra Frank ona fırsat vermeyerek tekmelemeye devam etmişti.

Lili; Kapıda adamlar var oradan nasıl çıkacağız!

Chris; Siktir başka çıkış yok mu?

Lili; Adı üstünde sığınak tek kapısı var!

Manuel diğer başları olan adamı da bayıltmayı becerince konuşmuştu.

Manuel; Bir plana ihtiyacımız var.

- Ama ne?

Manuel; Düşünün!

- Kaç kişi gördün?

Lili; Sayamadım ama 5 kişi vardı sanırım.

Frank; Biz plan yapmayız o iş hep Louıs ve Zoe'deydi. Chris de işe yarardı ama aklı yerinde değil ayyaşın.

Lili; Şu anda ikisi de yok ve bir şeyler düşünün.

- Aslında aklıma bir şey geldi ama riskli!

Manuel; Şu anda önemli olan tek şey buradan çıkmamız söyle!

***
Zoe gitmeden geçidin anahtarını masaya bırakmıştı ve onu kendime saklamıştım.

Frank: Burada böyle bir yer mi vardı?

- Üzgünüm, Zoe bana bırakmıştı ve bunlara hiç gerek duymamıştık.

Manuel; Şimdi lazımlar.

Geçidi açıp  gizli odadaki biber gazlarını alıp, maskeleri yüzlerimize geçirdik.

***
- Üç deyince!

Frank, Chris, Lili ve Marcus hazır bir şekilde hareketimi bekliyorlardı.

- Bir, iki, üç!..

Dememle hepimiz elimizde ki biber gazlarını odaya ve dışarıda bekleyen adamaların ayaklarının diplerine attık. Ne olduklarını anlayana kadar her biri yere yığılmış ve öksürük krizine kapılmışlardı.

Manuel; Hadi!

Manuel önde hepimiz arka arkaya sığınaktan çıkıp diğer adamın kafasını yere vurarak cebinden almış olduğu anahtarla onların arabalarından biri çalıp oradan uzaklaştık. Manuel arabayı sürerken hepimiz zorda olsa sığmıştık ve tek aldığımız şeyler silahlardı. Artık bizde dışarıdaydık ve şimdi ne olacağını kestiremiyorum bile!.. Tek düşündüğüm şey umarım Zoe eve dönmez!..