ZOMBİ ÇAĞI - DERİ & KEMİK (1.Seri)

Bölüm 45/ Kapının Arkası

#ZOE#

  "Gözlerimi zorda olsa açabildiğimde bileğimde hissettiğim sızı bir şeyin beni sıktığını düşündürmüştü. Yüzüme vuran ışık gözlerimi acıtsa da açmak için uğraşmış ve gördüğüm manzarayla tüylerim diken diken olmuştu. Ellerimi bir kez daha kaldırmak umuduyla çekiştirirken bağlı olduklarını yeni fark ettim. En son ne olduğunu hatırlamıyordum, tek bildiğim şu anda laboratuvarın ortasındaki sedyeye bağlı halde ne bok yediğim. Gözümün önüne sarı saçları ve yüzünde maske ile bir kız girdiğinde onu tanımıştım.

- Şükürler olsun Lili, ne oldu? Çıkart beni!

Lili; Uyandı!

-Ne? Ne demek... neler oluyor?

Lili başımın üzerindeki ışığı düzelttiğinde etrafımı görebilmek için alanım olmuştu ve bakmaya fırsat bulduğumda tüm dostlarımın etrafımda olduklarını gördüm. Herkes toplanmış beni izliyorlardı!

- Çocuklar neler oluyor?

Endişeli bir şekilde yanıma yaklaşıp bana dokunup, dokunmamakta kararsız kalan adam beni ağlatmak için yeterliydi.

Chris; Hiç bir şey hatırlamıyor musun?

- Chris, lütfen çıkar beni buradan.

Frank;Sanırım hatırlamıyor!

- Chris neler oluyor bilmiyorum, gerçekten hiç bir şey hatırlamıyorum. Çöz beni!

Köşede tüm gözlerini üzerime dikmiş olanların içinden biri konuşunca ona döndüm. Gözlerindeki ateşi buradan bile anlayabiliyordum.

Kevın; Alex'i öldürdün!

Sesindeki nefret bana bile ulaşmışken bileklerimi bağlı olduğum zincirlerden kurtarmaya çalışıyordum.

- Ne hayır, hayır ben böyle bir şey yapmadım! Yapmam da! Chris lütfen bana bak! Yemin ederim ben bir şey yapmadım.

Chris; Sana inanmayı o kadar çok istiyorum ki. Her şey yoluna girecek merak etme.

-Ne? Neler oluyor?

Jeffrey; Hazırız!

Chris yanıma gelip saçlarımı yüzümden çekip alnıma öpücük bıraktığında hala ağlamaya devam ediyordum.

Chris; Her şey senin iyiliğin için. Burada olacağım!

Frank; Başlıyoruz!

Elinde büyük bir iğne ile üzerime doğru gelen Frank'i görünce tekrar kıpırdandım.

Frank; Üzgünüm Zoe! Çok üzgünüm, senin için tüm bunlar inan bana.

-Neler oluyor Frank?

Frank; Hatırlamıyorsun çünkü kendinde bile değildin. Bedenin ele geçirilmiş gibiydi! Derek, Miranda yaralı, Louıs'e de saldırdın seni zor zaptetti.

-Hayır, Onlara  zarar vermem bu doğru değil!

Frank; Dediğim gibi kendinde değildin.

-Alex'i ben mi öldürdüm?

Frank cevap vermeyince aslında anlamıştım, gözlerimi kapatıp yerimde kıpırdanmayı kestim.

-Her ne yapıyorsan, çabuk ol!

Şırıngayı tutan eli tedirgindi, bunu yapmak istemediğini belli ediyordu ancak başka çaresi de yok gibi gözüküyordu.