IAMADW: SAVING MY WIFE

Chapter 8: I'm here

Nakatitig lang ako sa natutulog na mukha ni Feira. Tinignan ko ang aking relo, alas nuebe na ng umaga. Inayos ko ang kumot niya at kinuha ang bimpo sa noo niya. Binasa ko ito ulit at pinatong na naman sa noo niya.

Kinuha ko ang thermometer at inipit sa kili-kili niya. Limang beses ko na ito ginawa.

I heard the thermometer beeped so I immediately check it.

"36.8°C. *sigh* Thank God. She's fine now." Lumuwag kaagad ang aking pakiramdam. Tatayo na sana ako para ipaalam kay Manang na maayos na siya ngunit bigla nalang may humawak sa wrist ko. Napatingin ako don at kay Feira. Gising na siya.

Umupo ako ulit at hinarap siya. Nilagay ko ang likod ng palad ko sa aking noo at ang isa ko namang kamay ay sa noo niya, tapos sa leeg.

"Are you alright?" I asked with full of concern.

She nodded. " I'm o-okay now. Salamat sa pag-alaga sa akin." Sabi niya at nginitian ako. Hindi ko napigilan ang aking sarili na yakapin siya. Alam kong nagulat siya sa ginawa ko. Agad akong kumawala at umubo ng peke.

"I- uh... Um b-buti naman." Nauutal kong sabi sabay kamot sa batok ko.

" A-Alis  na ako. Tatawagin ko lang si Man---" She cut me off.

" Dito ka lang, please. " Sabi niya.

" Hindi naman ako mawawala eh. Dito lang ako sa tabi mo. " Ngiting sabi ko.

Bumangon siya at agad ko siyang inalalayan na makasandal sa headboard niya. Her hands intertwined with each other. Napatitig lang sita don, tapos sa akin.

Seryoso ko lang siyang tinignan.

"Naging abala pa ako sayo." Bigla niyang sabi.

Umiling ako.

Ngumiti siya at nagsalita ulit." Pasensya na. Ganito kasi ako sa tuwing aalis si Gilbert. Namimiss ko kasi siya. "

I stared her seriously. " Don't miss him."

"Huh?"

"Seniorita Feira, the question is did he miss you? Did he know that every time he leaves you, you got sick?! I-I know I don't have the right to interfere in your relationship. But, I'm saying this as your friend. "

Yumuko lang siya at bumuntong-hininga.

" Masyado ba akong tanga? Pakiramdam ko kasi ang tanga-tanga ko sa kaniya. Halos dumating na sa punto na nakakalimutan ko na ang sarili ko. " Malungkot niyang saad.

" Will you tell me, if you don't mind. How did you both met?" I asked out of curiosity.

" My parents have this favored employee which is Gilbert's father. Tinulungan sila ni Daddy to establish their own business. Dad helped them until their life became better. One day, there is a party here. My parents invited them. Dad introduce Gilbert to me. Dad wanted a son, but unlucky Mom cannot bear a child anymore. So when he saw, Gilbert. Naging magaan na ang  loob niya rito, pati si Mommy. I'm just a 10 years old girl for the first time I felt something strange in my heart. Sa tuwing bumibisita si Gilbert, ay labis ang tuwa ko. Naglalaro kami at nagkukwentuhan. As we grew together, my feelings for her got deeper and crazier. I was 15 when I confessed my feelings toward him. And guess what, he likes me also. We were both happy back then as couple. When   I got 17, nagpakasal kami sa munisipyo. Masaya kami ni Gilbert. Alam ko na mahal na mahal niya ako. Noong kinasal kami sa munisipyo, month passed, he slowly changed. Lagi na niya ako iniiwan rito. Kaya sa tuwing umaalis siya nagkakasakit ako dahil nasanay ako na nasa tabi ko siya lagi. "

" Well it's true, in the first month of dating, everything is so magical, crazily and hypnotized by love. But when relationship gets older, some relationship turn into an ice. No sparks, no electricity  effects, and no butterfly sensation inside your stomach. Siguro noong una lang iyon. Naramdaman ko na rin kasi na hindi na nasisiyahan si Gilbert sa akin. Siguro hindi na niya nakikita ang sparks sa akin kaya nagbago siya. Ako lang ang hindi marunong tumanggap at aminin sa sarili na nag-iba na nga si Gilbert. Lalo na sa buwan na to. Siguro hindi ko kayang tanggapin kasi mahal na mahal ko siya. " Kwento niya na may luhang tumutulo sa kaniyang mata. Agad niya itong pinahiran sabay singhot.