Betrayal

5- Küçük bir hata (!)

İyi okumalar🌸

---

"İnsanlar en büyük hatalarını herşey çok güzel giderken yaparlar."
Sözün ne kadar doğru olduğu bilinmez fakat Yoongi'nin durumuna fazlasıyla uyacağı kesin. Hata yapmıştı adam çok büyük bir hata. Herşey çok güzel giderken yapmıştı en büyük hatasını Yoongi.

"Özür dilerim." Bakışlarını karşıdaki duvardan ayırmıyordu genç oğlan, yanındaki hyunguna bakmaya cesaret edemiyordu.
Uyandığında yanında çıplak bir şekilde sırtını yatağın başlığına dayamış oturan hyungunu görmüştü. Karnına kadar çekmişti pikeyi büyük olan ve boş bakışlarla karşısındaki duvarı izliyordu.

"Hyung." Sesinde tereddüt ve çekingenlik çok belirgindi. Kafasını yana çevirip bakamıyordu Yoongi'ye, Yoongi'de bakamıyordu Jungkook'a. Neydi onları birbirlerine bakamayacak kadar etkileyen?
Oysa ki dün gece saatlerce sevişen onlardı.

Dün gece kendisinden 10 yaş küçük adamın altına yatan Yoongi'ydi. Kendini ona teslim eden, hatta ilk adımı atan bile kendisiydi. Konuşmak istiyordu ama şu anki durumlarını hiçbir sözün tamamlayamayacağını biliyordu. Ağlamak istiyordu yaptığına ama gözyaşlarının günahını silemeyeceğini biliyordu. Unutmak istiyordu dün geceyi ama hafızasından asla silinemeyeceğini biliyordu. Çok iyi biliyordu herşeyin farkındaydı. Dün gece içmiş olabilirdi sarhoş olmuş olabilirdi ama herşeyi oldukça net hatırlıyordu ve bu onu daha da üzüyordu.

"Unutacağız." Yalandı.
Koskoca bir yalandı. Unutamayacağını adı gibi biliyordu lakin kendini kandırmayı seçmişti.

"Hataydı ve sarhoştuk."

'Ben herşeyi çok iyi hatırlıyorum hyung' demek istese de diyememişti Jungkook dili varmamıştı. Yoongi'nin davranışlarına ve sözlerine bakılırsa o da herşeyi hatırlıyordu.

Sanki akılları hayatları boyunca unutmamaları için herşeyi net bir şekilde kaydetmiş gibiydi. Delirmek üzereydi herşeyi ayrıntısına kadar hatırlamak aklını kaçırmasına neden olacak gibiydi. Jungkook'un dokunuşları, öpüşleri, inlemesi herşeyi ama herşeyi aklındaydı Yoongi'nin ve çıkacak gibi değildi. Bütün bunlar genç oğlan içinde geçerliydi tabiki. Hocasının altındayken ki görüntüsü kendisini çıldırtmak ister gibi sürekli gözlerinin önünden geçiyordu. Güzel sesiyle inlemesi ise kulaklarında uzun süre misafir kalacak gibiydi.

"Dün gece hiç yaşanmadı."

Yüzünde mimik oynamazken gözünden tek bir yaşın düşmesiyle hızla silmişti. Tamda şu an ölmek istiyordu Tanrı şu an canını alsın ve kurtulsun istiyordu ama öyle kolay kurtulacağını da düşünmüyordu.
Hayatının hatasını yaptığının gayet farkındaydı.

"Yaşanmadı hyung." Jungkook sözleriyle hocasını onaylarken yataktan kalkmıştı. Yere fırlatılan kıyafetleri gördüğünde titreyen ellerine hakim olmaya çalışmıştı ve içinden kendine küfürler ede ede iç çamaşırı ile pantolonunu giymişti. Arkasına dönüp Yoongi'ye bakmak istemişti ama cesaret edememişti daha fazla odada kalmayarak hızla çıkmıştı.

"Lanet!" Söylene söylene salona girmişti.
Gözleri salonda gezerken dün olanlar birer birer doluşmuştu aklına. Orta sehpanın üzerindeki içki şişelerini gördükçe ağlayası geliyordu. 'Nasıl yaptım?' Sürekli bunu soruyordu kendine.

Dün gece soyup koltuğun üzerine bıraktığı kirli tişörtünü alıp aceleyle üstüne geçirmişti. Neden bilmiyordu ama sanki biraz sonra biri gelip onları basacakmış gibi hissediyordu. Bu korkuya engel olamıyordu bu yüzden bir an önce bu evden defolup gitmek istiyordu.