✔️Incarcerated Hearts (BOOK 2 of Under Arrest: Dela Conde No. 1)

WAKAS: Perpetually Incarcerated

I am beyond thankful na umabot tayo rito. 3 years din ang inabot bago tayo makarating dito, yes 3 years, bagal ko kasing mag update hahaha.

To my facebook and wattpad readers, mapasilent reader man o hindi, salamat sa supportang ibinigay niyo sa akin at sa storyang ito. Salamat sa pagtitiyaga sa paghihintay ng bawat updates ko. J

Sorry kung late update na naman ito, busy ko lang talaga, though hindi halata pero busy po talaga ako haha. Anyway, sana worth to wait and worth to read pa rin ang chapter na ito.

Happy readings, Aquirians!

*************************

Wakas: Perpetually Incarcerated

Have you ever been hurt? Or worse, been left alone by the one you truly love? Because I have, and it was the most terrible thing that happened in my entire life. I feel so betrayed. I felt so attacked and oppressed.

There are moments in my life where I look back on with a terrific shudder and asked God, why? Why do I need to experience this horrific event in my life? Why of all people who could leave me, why does it have to be her? Why does it need to be Jenan, the woman I really love the most?

I was left so broken with a shattered heart. The fact that now she's gone in my life is so hard to accept. And I think I can never accept this fact, ever.

At that moment of my life, moving on was the hardest thing for me to do. Iyong tipong ginawa mo na ang lahat pero hindi mo pa rin siya makalimutan. Wala na iyong tao pero iyong nararamdaman mo nandyan pa rin.

Ang sakit pala nang maiwan, lalo na nang mapalitan. Sa sobrang sakit minsan nagmamanhid na ako. Sa sobrang sakit hindi ako makausad sa sarili kong buhay.

I blamed fate for being so playful to me. I blamed it for being too cruel.

Talaga bang lahat ng mga pangyayari sa buhay natin ay nakatadhana? Talaga bang may nakalaan ng tao para sa bawat isa? Lahat ba talaga nakaayon lamang sa tadhana? Hindi ba talaga maaaring mapasaatin ang mga taong ninanaais natin?

Kapalit-palit ba talaga ako? Hindi ko ba deserve na ipaglaban? Ganoon ba talaga ako ka gago sa buhay ko para masaktan ng ganito?

Iilan lamang iyan sa mga naging katanungan ko noo, na hindi ko rin magawang sagutin. But to sum it up, I was so broken.

I was so broken in point that I lost myself. Nawala ang direksyon ko sa buhay. Alak at babae ang naging takbuhan ko. Akala ko kaya kong kalimutan ang lahat pero hindi naging madali ang lahat.

I stopped kissing the woman I brought in my car just to answer my sister's call.

Napapikit ako nang maramdaman kong may humahaplos sa bagay na bumabakat sa pagitan ng mga hita ko. When I felt that she's about to unzip my zipper ay hinawakan ko kaagad ang kamay niya.

"Stop it, "sabi ko.

" I am going to deepthroat you, ayaw mo ba?"

I heard Maier's gasped from the other line but she didn't say a word.

Napatiim bagang na lang ako bago ko sinamaan ng tingin ang babae.

" I said stop it! Now get dress and get your ass out of my car!" mariin kong utos dito bago pinagtuonan ng pansin ang tawag ng kapatid ko.

"Maier ano 'yon?" tanong Ko

Saglit na katahimikan muna ang namagitan sa amin bago ko narinig ang boses niya.

"Umuwi ka na," sabi niya.

Bumuntong hininga muna ako bago ko pinaharurot ang sasakyan ko pauwi sa bahay and when I reach the house I found them all in the dining area.