𝓓𝓸𝓾𝓫𝓵𝓮 𝓣𝓻𝓸𝓾𝓫𝓵𝓮.

Twin sis is in trouble.👭 /1/

"ΒΙΚΤΩΡΙΑ Η ΞΥΠΝΑ Η ΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΤΑ ΑΥΤΙΑ. ΟΥΤΕ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΜΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ." Γκαριζει σαν υστερικια η αγαπημένη μου μανούλα.
Πιάσατε την ειρωνεία ετσι;
Εντάξει.
Σηκώνομαι βαριεστημένα και το κλείνω καθώς τεντονομαι.
Πηγαίνω στο μπάνιο κάνω τα απαραίτητα.
Και ίσιωνω τα μαλλιά μου.
Βαζω:

Παίρνω τσάντα και κατεβαίνω.
"Μερα." Λεω στην μανα μου οταν κατεβαινω.
Ειναι με το μπουρνουζι και πινει καφε.
"Τι καλημερα παιδι μου. Με το ζορι μας ξυπνησες." Απανταει ειρωνικα και πίνει αλλη μια γουλιά απο το καφε.
"Δουλεια δεν εχεις εσυ;" της απαντάω στο εξης ειρωνικό τονο καθως φτιάχνω ενα πρόχειρο τοστ.
"Αφεντικο ειμαι οτι θελω κάνω." Λεει και εγω δεν απανταω απλα στριφογυριζω τα ματια μου διακριτικά.
Κάθομαι και τρωω το τοστ.
Ειμαι η Βικτώρια
⬇️

Και ειμαι 17 χρονων. Μενω στην Θεσσαλονίκη μαζι με αυτην που αυτοαποκαλείται μητερα.
Οι γονεις μου ειναι χωρισμενοι και ο πατερας μου μενει στην Αθηνα.
Η μανα μου ειναι αφεντικο σε ενα μεγαλο οικο μοδας. Και εχει διάφορες επιχειρήσεις σε διαφορες περιοχες και χωρες της Ευρωπης.

"Φευγω." Ανακοινωνω μονολεκτικα και αυτη οχι μονο με εγραψε τα εξυσε κι ολας.
Προχωραω προς το σχολειο και αποφασιζω να παρω τηλεφωνο τον πατερα μου.
"Γεια σου μπαμπα." Λεω στον πατέρα μου μολις το σηκωνει.
"Γεια σου γλυκια μου.."
"Σε ξύπνησα;"
"Οχι αγαπη μου. Ειχα ξυπνησει εδω και ωρα και ετοιμαζομουν να παω στην κλινικη."
"Α ωραια.."
"Τι σου εκανε παλι αυτη;"
"Τιποτα απλα δεν μπορω αλλο ρε μπαμπα. Μου λείπεις και εσυ και η Χριστινα."
"Τοτε ελα σε εμας.. Κανε οτι εκανε η αδερφη σου."
"Δεν ειναι τοσο ευκολο.."
"Αφού δεν αντεχεις εκει..."
"Ο Αντωνης και η Αναστασία;"
"Αμα σε αγαπάνε θα αντεξετε και στην αποσταση.."
"Το ξέρω." Αναστεναζω.
"Αντε εγω πρεπει να πηγαινω.. Σαγαπαω.."
"Και εγω σ'αγαπάω μπαμπά."