Ίδια μέρα βράδυ.
Christine's pov
Είναι βράδυ και όλοι έχουν φύγει. Η Σοφία με τον Ανέστη πήγαν σπίτι του ανέστη να περάσουν την νύχτα εκεί.
Η Βικτώρια και ο Άλεξ είναι στο δωμάτιο της Βικτώριας λογικά κοιμούνται. Πρώτα ξύπνησαν όλο το σπίτι και τώρα κοιμούνται τα βόδια.
Εγώ κάνω ένα ντουζάκι και θα πάω να ξαπλώσω με τον Πάνο.. Η.... ;)
Βγαίνω με μια πετσέτα γύρω μου και πάω να πάρω τα εσώρουχα μου και τις πιτζάμες μου.
Μόλις βγαίνω έξω ο Πάνος ξαπλώνει και έχει κλειστά τα μάτια του.
"Βγηκες;" ρωταει και σηκώνεται να με δει.
"Ναι." Απαντάω με μια ανάσα.
"Μμμ.." λέει καθώς έρχεται από πίσω μου και μου τραβάει την πετσέτα.
"Πάνο δεν είναι ώρα για αστεία." Λέω τελείως σοβαρά αλλά αυτός με τραβάει και κάθομαι πάνω του.
"Και ποιος σου είπε ότι κάνω αστεία.." λέει καθώς πιέζει τον εαυτό του πάνω μου.
"Πάνο." Λέω αναστεναζωντας.
"Τι μωρό μου;" λεει χαμογελώντας ενώ μου φιλάει τον λαιμό και πηγαίνει και προς το στήθος μου.
Το χέρι που δεν ειναι σπασμενο, δηλαδή το δεξι, του κατευθύνεται προς την εκτεθειμένη μου περιοχή. Αρχιζει να τρίβει με κυκλικές κινήσεις.
Με γυρίζει και κατεβαίνει προς την περιοχή μου.
"Πες μου αν κάνω κάτι που δεν θελεις.." μου λεει χαμογελώντας στραβά και περναει την γλώσσα του στο πιο υγρό σημείο.
Πλεκω τα δάχτυλα μου ανάμεσα στα μαλλιά του και εκεί που ήμουν πάρα πολύ κοντά σταματάει ότι κάνει και με πιάνει και με φιλάει.
"Πες μου τι θες.." προκαλεί.
"Εσένα.." Λέω με αναστεναγμό.
"Που;" ρωταει με ένα πονηρό χαμόγελο.
"Μέσα μου.." συνεχίζω και χαμογελάει και ξεκουμπωνει το τζιν του και το κατεβάζει κάτω. Τον βοηθάω να το κατεβάσει κάτω λόγω το σπασμένο του χέρι.
Και κατεβαίνει και το μποξερακι του μαζί.
Σχεδόν γουρλωνω τα μάτια μου από το μέγεθος.
Ξεροκαταπινω.. αυτό θα μπει μέσα μου;
"Είσαι σιγουρη;" ρωταει καθως σκύβει και πιάνει κάτι από την τσέπη του παντελονιού του.
"Ναι." Λέω και με ξαπλώνει και μου δείχνει το προφυλακτικό.
"Αυτό δεν είναι του Αλεξ;" ρωταω και προσπαθώ να κρατήσω το γέλιο μου καθώς στηρίζομαι στους αγκώνες μου.
"Ναι.." λέει και σκάει στα γέλια ενώ φοράει στον ερεθισμενο εαυτό του.
Τρίβει τον εαυτό του πάνω μου και προσπαθεί να το βάλει μέσα σιγά.
"Άμα πονέσεις μου το λες.." λέει και το βάζει μέσα και αναστεναζω από τον πόνο.
Κλείνω τα μάτια μου δυνατά και προσπαθώ να συνηθίσω τον πόνο αλλά τίποτα.
"Πονας;" λέει μέσα από τους δικούς τους αναστεναγμους.
"Ναι.." Λέω και παίρνω μια βαθιά ανάσα.
"Θες να σταματήσω;" ρωταει και προσπαθεί να ελλατωσει την ταχύτητα.
"Όχι μ'αρέσει να σε νιώθω μέσα μου." Λέω και αυτος χαμογελάει και γέρνει προς το στέρνο μου.
Σιγά σιγά ο πόνος αντικαταστήτε από ευχαρίστηση και ηδονή.
Αναστεναζω και φωνάζω συνεχώς το όνομα του και αυτός το δικό μου.
Το χέρι του ασχολείται με το στήθος μου και το στόμα του με το λαιμό μου και συχνά ανεβαίνει να μου άφησει φιλιά στο στόμα να καταπνίξει τις κραυγές ευχαρίστησης μου.
Καθώς νιώθω να τελείωνω σφίγγω με τα χερια μου τις πλάτες του Πάνου και αυτός κάνει μια δυνατή εισχωρηση.
"Μαζί." Λέει ξεπνοος. Νευω ανίκανη να πω οτιδήποτε άλλο.
Με λίγες εισχωρήσεις ακόμα γεμίζει το προφυλακτικό του και εγώ τελειώνω γύρω του.
Μενει ακίνητος ξαπλωμένος πάνω μου και ακόμα μέσα μου να σταθεροποιήσει τις ανάσες του το ίδιο και εγώ.
Βγαίνει από μέσα μου και ξαπλώνει στο προσκέφαλο του κρεβατιού.
Χτυπάει απαλά το πάπλωμα , σήμα για να ξαπλώσω δίπλα του, σηκώνομαι και δεν μπορώ να στηριχτω στα πόδια μου και παραλίγο να πέσω κάτω αλλά πιάστηκα από το κρεβάτι.
"Ναι.. Ξέχασα να στο πω. Δεν θα μπορείς να περπατήσεις για λίγο." Χαζογελαει και του δείχνω μια δολοφονική μάτια και σκαρφάλωνω προς το μέρος του.
Η Βίκυ πως περπατάει με τόσο σεξ;;
Κοιτάω κάτω στα πόδια μου και είμαι λερωμένη με αίμα, το ίδιο και στα σεντόνια.
"Έλα θα σε πάω εγώ." Λέει χαμογελώντας.
Τώρα πως θα το κάνει αυτό με σπασμένο χέρι δεν ξέρω.
"Μωρό μου το χερι σου είναι σπασμένο πως θα το κάνεις;;
"Σιγά δεν είναι τίποτα ούτος Αλλιός εσύ είσαι πούπουλο" λέει και βάζει το ένα χέρι του στην μέση μου και το άλλο το σπασμένο στο πίσω μέρος του γονατου μου.
"Θα νιώσεις καλύτερα αν κάνεις ένα μπάνιο." Συνεχίζει και εγώ του χαμογελάω καθώς με βάζει στην μπανιέρα και ανοίγει την βρυση.
"Τα σεντόνια άστα θα τα κάνω εγώ." Του λέω και αυτός αρχίζει και γελάει.
"Θα ερχόμουν μέσα μαζί σου για ακομα ενα γυρο αλλά.. άστο δεν θα μπορείς να περπατάς για κάνα μήνα." Μου λεει ενω αρχίζει και γελάει σαν χαζό.
Ο πιο μελωδικός ήχος είναι το γέλιο του.
"Άντε βγες έξω." Του λέω ενώ προσπαθώ να σηκωθώ να κάνω ένα μπάνιο.
"Αρχίσαμε τις ντροπές;" ρωταει ειρωνικά.
"Ναι άντε." Του λεω και αυτός φεύγει έξω.
Κάνω ένα γρήγορο αλλά χαλαρωτικό μπάνιο και βγαίνω έξω και αυτός κάθεται μισοκοιμισμενος στο θρανίο.
Αλλάζω γρήγορα τα σεντόνια και του δίνω ένα φιλί στον λαιμό να ξυπνήσει για να πάμε να ξαπλώσουμε.
Βάζω τις πιτζάμες μου και ξαπλώνω μαζί του.
Αφού ξαπλωνουμε αυτός τυλίγει τα χέρια του γύρω από την μέση μου και αποκοιμομαστε αγκαλιά.
"Καληνύχτα έρωτα μου." Μουρμουρίζει στο αυτό μου.
Το πρωί οι ακτίνες του ήλιου μπαίνουν μέσα στα μάτια μου και σχεδόν ενοχλιεμαι που ένα τεράστιο βαρος στο στήθος μου αλλά μετά καταλαβαίνω ότι είναι ο Πανος και χαμογελάω στην χθεσινή ανάμνηση.
Τον σπρωχνω ελάχιστα έτσι ώστε να σηκωθώ και αυτός αμέσως ανοίγει τα μάτια του.
"Που πας;" ρωταει με την πιο σέξυ βραχνή πρωινή φωνή του.
"Ήθελα να σηκωθώ. Έχει πάει 11." Του λέω καθώς του χαμογελάω.
"Α νόμιζα ότι έφευγες." Λέει κάπως στεναχωρημένα.
"Ναι θα πήγαινα λογικά κάτω. Παίζει να έχουν ξυπνήσει." Του απαντάω.
"Όχι εννοώ ότι θα έφευγες.. Ξέρεις.." λέει με ένα στεναχωρημένο βλέμμα.
"Μωρό μου.." Λέω και τύλιγω τα χέρια μου γύρω του.
"Πρώτη φορά με λες έτσι.." μου λεει καθώς μου χαϊδεύει τα μαλλιά.
"Το ξέρω." Του λέω και ξεκόλλαω από πάνω του.
"Άντε πάμε κάτω." Του λέω χαμογελώντας και μπαίνω στο μπάνιο να κάνω τα απαραίτητα.
Μετά από λίγο μπαίνει και αυτός.
Και τον περιμένω για να κατεβούμε μαζί κάτω.
Όπως τα είπα. Ο Άλεξ και η Βικτώρια είναι ήδη κάτω και τρώνε πρωινό.
"Καλημέρα." Λέω και πιάνω μια κούπα για να βάλω καφέ.
"Καφε;" ρωταω τον Πάνο και αυτός νευει θετικά και του βάζω και αυτουνού και καθόμαστε στο τραπέζι.
"Ε Χριστίνα γιατί περπατάς περιεργα;" ρωτάει η Βικτώρια καθώς τρώει από το τοστ της.
"Τι εννοείς;" ρωταω καθώς κλείνω αυτόματα τα πόδια μου.
"Περπατάς περίεργα λες και έκανες σεξ όλο το βράδυ.." λέει η Βικτώρια και εγώ και ο Πάνος πνιγόμαστε με τον καφέ μας.
"Τι; Τι λες ρε." Λέω και πίνω λίγο ακόμα από τον καφέ μου για να κρύψω το χαμόγελο μου.
"Θες να πεις ότι δεν κάνατε τιποτα;" ρωτάει ξανά πιο ύποπτα η Βίκυ.
"Ναι." Λέμε και οι 2. Εγώ και ο Πάνος.
"Σε ποιον τα πουλάς αυτά μωρή. Σας ακούγαμε και μην σου πω και όλη η γειτονιά." Λέει και ο Αλεξ έχει σκάσει στα γέλια.
"Εντάξει σταμάτα.." Λέω ντροπαλά και όλοι γελάνε.
"Μπήκες στο κλαμπ;" ρωταει η Βικτώρια και ο Άλεξ την σκουνταει.
Της κάνω νόημα να σταματήσει να μιλάει αλλά αυτή ανοίγει το στόμα της διαπλατα.
"Έλα να σε αγκαλιάσω.." λέει και τρέχει κατά πάνω μου και με αγκαλιάζει.
"Εντάξει θα με πνιξεις." Λέω και αυτη ξεκολλαει.
Παιδιά και εσάς τα αδέρφια σας είναι έτσι όταν μάθουν ότι το έχετε κάνει;;
Η μόνο η δικιά μου είναι ηλίθια..;☆~☆~☆~☆~☆~☆~☆~☆~☆~☆~☆~☆~
Γεια σας αγάπες μου❤Ανάστασηηηη φτάσαμε στο 48 παρτ για να κάνει η χρι κάτι με τον Πάνο.
Spoiler: καινούριος μαθητής😉
YOU ARE READING
𝓓𝓸𝓾𝓫𝓵𝓮 𝓣𝓻𝓸𝓾𝓫𝓵𝓮.
Fantasy🔞 αυτή η ιστορία είναι για άνω τον 18.. εαν εισαι μικρότερη/ος την διαβάζεις με δικιά σου ευθύνη.. ευχαριστώ.🔞 Βικτώρια και Χριστίνα, αδερφές δίδυμες αλλά όχι ίδιες . Η τσαμπουκαλου και το φυτό. Η Βικτώρια ζει στην Θεσσαλονίκη με την μαμά της αλλ...