𝓓𝓸𝓾𝓫𝓵𝓮 𝓣𝓻𝓸𝓾𝓫𝓵𝓮.

Assignements and others 🤷🏻‍♀️/30/

Christine's pov

Επόμενη μέρα

"Δεν ακούς την κόρνα;" λεει η Βικτώρια καθώς με διέκοψε από τον ύπνο με ανοιχτά μάτια.
"Ε;" ρωταω καθώς αποσυντονιζομαι πάλι.
"Ο φλωρακος σου ηρθε να σε παρει λεω.." ξανα λέει.
"Ο δικος σου φλωρος που ειναι;" την ρωταω καθως πινω και την τελευταια γουλια καφε και πιανω την τσαντα μου.
"Θα ερθει να με παρει.." λεει με πονηρό βλεμμα.
"Καλα.." λεω και ρολαρω τα ματια μου διακριτικα για να μην με δει.
Βγαίνω εξω και πήγαινω προς τον φλωρο μου.. εε το αγορι μου.
Με κολλησε η πουτανα.
Κανονισε μην το πεις μπροστα του.
"Γεια σου μωρο μου.." λεει μολις μπαινω μεσα στο αμαξι του.
"Γειαα.." του απαντάω καθως του δινω ενα πεταχτο φιλι.
"Δεν θες να κανουμε κοπανα σημερα..." λεει καθως με πλησιαζει.
"Ξεχνα το.." λεω με ενα χαμογελο.
Αναστεναζει και με πιανει και με φιλάει.
Και μετα απο λιγο βαζει μπρος και ξεκιναμε.
Τον φιλαω αλλη μια φορα και για λιγα λεπτα λαιμαργα πριν κατεβω, και αυτος φεύγει για το δικο του σχολειο.

Biktwria's pov

"Η Χριστίνα που ειναι;" ρωταει ο Πανος και τον κοιταω πριν προλαβω να απαντήσω.
"Την πήγε ο Στέφανος.." λεω μεσα απο τα δοντια μου.
Αναστεναζει.
"Εσυ με ποιον ήρθες;" ρωταει.
"Με εφερε ο Στελιος.." λεω με ενα χαμόγελο.
"Α να τη.." του λεω και δειχνω το αμαξι του Στέφανου που εχει την Χριστινα μεσα. Ωχ οχι.. Φιλιουνται.
"Τελος παντων.." του λεω και του βγάζω το βλεμμα του μπαινοντας μπροστα του.
"Ελα ρε.." του λεω και αυτός φαίνεται πολυ τσαντισμενος. Παρα πολυ. Και δεν κοιτάει καν εμενα. Κοιταει την Χριστινα. Που βγαινει εξω και κατευθυνεται προς την ταξη της.
Χτυπαει το κουδουνι και μπαινουμε στις ταξεις μας σιγα σιγα. Ο Πανος καθεται πισω μονος του. Δεν εχει μιλησει στην Χριστινα αν και αυτη του είπε καλημερα. Και εγω εκατσα διπλα στην Χριστινα. Γιατί η Σοφια παλι λειπει.
"Καλημερα παιδια.." λεει η Βιολογος μας.
"Καλημερα.." λεμε μονοκοματα.
"Κυρια είχαμε την ασκηση 1,2 και 3.." λεει η Χριστινα.
Της χωνω μια σφαλιαρα και αυτη ανοιγει το στομα της διαπλατα.
"Πας καλαα..." φωναζει η Χριστινα έξαλλη.
"Δεν εισαι αδερφη μου εσυ.." λεω και σταυρωνω τα χέρια μου.
"Κυρια με χτύπησε.." λεει καθως πιανει το κεφαλι της.
"Σκασμος..." φωνάζει καθως χτυπάει το χερι της στην εδρα.
Εκεινη την στιγμη μπαινει αραχτος ο Άλεξ.
20 λεπτα αργοπορημένος παιδι μου. Δεν πειραζει η κίνηση μετράει.
"Παιδι μου τι εμφανιση ειναι αυτη; Σε ρουφηξε ηλεκτρικη σκουπα;" ρωταει σαρκαστικα η Βιολογος και γυρναει το κεφαλι του.
Ιι ειναι γεμάτος πιπιλιες.
"Μπορειτε να το πειτε και ετσι." Λεει καθως βγαζει ενα σταυρο χαμογελο.
"Στην θεση σου σε παρακαλώ.." λεει και δειχνει προς τα θρανια με τα χερια της.
Αυτος ρολαρει τα ματια του και το βλεμμα του πεφτει πανω μου που δεν εχω σταματήσει να τον κοιταω επιμονα εμφανιζει ενα σταυρο χαμόγελό καθως ρολαρει τα ματια του.