🔞 αυτή η ιστορία είναι για άνω τον 18.. εαν εισαι μικρότερη/ος την διαβάζεις με δικιά σου ευθύνη.. ευχαριστώ.🔞
Βικτώρια και Χριστίνα, αδερφές δίδυμες αλλά όχι ίδιες .
Η τσαμπουκαλου και το φυτό.
Η Βικτώρια ζει στην Θεσσαλονίκη με την μαμά της αλλ...
"Ε εχεις δει το κοκκινο μου κραγιον-" διακοπτω την προταση μολις βλεπω την Βικτώρια να φοραει τα ΙΔΙΑ ρουχα μαζι μου. "ΒΓΑΛΤΟ ΤΩΡΑ.." φωνάζουμε και οι 2. Η μια στην αλλη. "Οχι εσυ.." ξανα λεμε ταυτοχρονα και στο τελος αναστεναζω. "Παω να αλλαξω." Λεω γιατι βαριεμαι να τσακωνομαι. Ειστε και εσεις ετσι με την δίδυμη σας αδερφη; Αντε τωρα να βρω κατι αλλο να βαλω. Κατέληξα σε:
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou mettre en ligne une autre image.
Η Βικτωρια:
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou mettre en ligne une autre image.
Εκανα ελαφριες μπουκλες και βαφτηκα ελαφρια. Άκουσα κορνα και κατέβηκα κατω. Ειναι ο Πανος. Ηρθε να μας παρει; Θα την σκοτωσω. Μπαινουμε μεσα στο αμαξι. Η Βικτώρια φιλαει σταυρωτα τον Πανο και χαιρετιουνται. Το βλεμμα του πεφτει στο καθρευτακι που εχω σκαλωσει και τον κοιταω τοση ωρα. "Γεια.." λεει αδιαφορα και ρολαρω τα ματια μου ελπιζοντας οτι δεν θα με δει. "Δεν μας μιλας πριγκίπισσα;" ρωταει ειρωνικα. "Γεια σου Πανο." Απανταω και ξεροκαταπινω. Στο αμαξι κυριαρχει ησυχια μονο αυτοι οι 2 ανταλλαξάν κουβέντες. Φτανουμε μεσα και αφου βρουμε που ειναι τα παιδια προχωραμε προς εκει. Αφου τους χαιρετάμε ολους καθομαστε.
Biktwrias pov
"Γεια σου Στελιο μου.." λεω νιαζιαρικα καθως τον αγκαλιαζω. "Γεια σου κουκλα.." λεει και ανταποδιδει την αγκαλια. Χμ κουκλα.. Οχι σαν το γατακι που λεει ο Αλεξ συνεχεια αλλα τελος παντων. "Τι κανεις;" ρωταω καθως εχω κάτσει και τον κοιταω. "Τωρα που ήρθες πολυ καλυτερα.." απανταει και με πλησιαζει και βαζει το κεφαλι του στον λαιμο μου. "Χμ αληθεια;" ρωταω έκπληκτη. Νευει. "Θες... να παμε κάπου ήσυχα η δυο μας;" ρωταει ενώ χαμογελάει. "Αμε.." του λεω καθως σηκωνομαι. Και προχωράω "Ξερεις ποσο ομορφη εισαι σημερα;" λεει ενω με τραβάει μέσα σε μια τουαλέτα και κλειδώνει. "Δεν ξερω.. Εσυ θα μου πεις." Του λεω με ενά χαμόγελο. "Πολυ.." πλησιαζει και με φιλαει. Τα χερια του βρισκονται στα οπισθια μου και τα ζουλαει. Καθως φιλιομαστε για αρκετη ωρα. Ξεκολλαει και με κοιταει σκαλωμενα. "Κοιτα.. Αμα δεν με θες απλα πες το μου.." λεει απογοητευμένα. "Γιατι να μην σε θελω;" ρωταω. "Θες να γίνεις η κοπελα μου;" ρωταει και εγω τον κοιταω σκαλωμενα και ξεροκαταπινω. "Η ποια σου;" ρωταω έκπληκτη. "Αστο.." λεει μεσα απο τα δοντια του. "Οχι οχι. Θελω.." λεω ξανα. Γιατι το ειπα τωρα αυτο; Την πατησα..
