𝓓𝓸𝓾𝓫𝓵𝓮 𝓣𝓻𝓸𝓾𝓫𝓵𝓮.

Alex faints🤺/74/

5 μήνες μετά.

Christine's pov.

Ανυπομονώ να δω το μωρό μου δεν το πιστεύω πως επιτέλους τελείωσε το στρατό.
Είμαι στον σταθμό και περιμένω τον Πάνο με τον Άλεξ από λεπτό σε λεπτό θα είναι εδώ.
Ακούω το τρένο να πλησιάζει και περνώ την θέση μου.
Μετά από 5 λεπτά βλέπω τον αλεξ με τον Πάνο να κατεβαίνουν από το τρένο κάτι λέγανε και χαμογελούσαν.
Τρέχω στον Πάνο.
"Μωρό μου." Λέω και τον φιλάω ο Άλεξ μόλις βλέπει πως η Βίκυ δεν είναι μαζί μου του κόβεται το γέλιο.
"Πόσο μου έλειψες.." Λέει ο Πάνος Και με σφίγγει.
"Γεια σου κουμπαρογαμπρουλη μου." Λέω και τον αγκαλιάζω.
"Γεια σου κουμπαροκουνιαδα μου." Λέει.
"Βίκυ;;" Με ρωτάει με ανησυχώ βλέμμα.
"Δεν ένιωθε και πόλι καλά όποτε ήρθα μόνη μου να σας πάρω." Λέω ψέματα.
"Τι έχει;;" με ρωτάει ενώ η ανησυχία δεν φεύγει από το πρόσωπο του.
"Τίποτα το σοβαρό...μην ανησυχείς" λέω.
"Σε τρεις μήνες θα είναι καλά." Συνεχίσω σιγανα.
"Τι είπες;;" με ρωτάει.
"Τίποτα λέω όλα καλά." Του απαντάω.
"Ααα εντάξει..πάμε;; Θέλω να την δω." Λέει και εγώ χαμογελάω.
"Πάμε." Απαντάω.

.......

"Φτάσαμε." Λέω στον Άλεξ μόλις φτάνω έξω από το σπίτι μου.
"Σε ευχαριστώ Χριστίνα." Απαντάει.
Παίρνει τα πράγματα του φεύγω.
"Ξέρεις είσαι πολύ καυλα όταν οδηγας"μου λέει ο Πάνος Και εγώ χαμογελάω.
"Μμμ αλήθεια;;" τον ρωταω.
"Ναι μωρό μου." Λέει και μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο.

Alex pov

Μπαίνω μέσα στο σπίτι και βλέπω την μαμά με τον μπαμπά στο σαλόνι.
"Γεια σας." Λεω και αφήνω κάτω τα πράγματα.
"Αγόρι μου γύρισες;;" λεει η μαμά και σηκώνεται και με αγκαλιάζει.
"Ναι μαμα." Λέω και την φιλάω στο μάγουλο.
"Καλώς ήρθες γιε μου" λέει ο μπαμπάς και με αγκαλιάζει και αυτός.
"Βικτώρια αγάπη μου ήρθε ο Άλεξ." Φωνάζει η μαμά.
"Έρχομαι." Απαντάει.
"Για πες πως ήταν ο στρατός;;" με ρωτάει ο μπαμπάς.
"Τέλεια ένιωθα λες και ήμουν διακοπές στην μαλβιδες....ρε μπαμπά με δουλεύεις;;; Πώς να είναι ο στρατός;;" του λεω και αυτός γελάει.
"Καλώς ήρθες μωρό μου." Ακούω την φωνή της Βίκυς από πίσω μου και γυρνάω.
Τι στον πούτσο;;
"Μωρό μου νομίζω πως τελικά η πιστές και τα σουβλάκια δεν σου έκαναν καλό." Λέω και όλη γελάνε.
Γιατί γελανε;;
"Γιατι;;" με ρωτάει η Βίκυ ενώ γελάει.
"Γιατί ίσος να παχυλές λίγο." Λέω.
"Λιγο;;" με ρωτάει.
"Εντάξει ίσος λίγο παραπάνω από όσο έπρεπε."λεω και η άλλη δεν έχουν σταματήσει να γελάνε.
"Αγάπη μου δεν παχύνα." Λέει τι λέει ρε παιδιά με δουλεύει;;;
"Και τότε γιατί η κοιλιά σου είναι σαν μπαλόνι;;" την ρωταω.
"Εεε γιατί είμαι λίγο έγκυος." Λέει.
"Τι εννοείς;;;" την ρωταω με απορία.
"Πώς εσύ και εγώ θα έχουμε ένα μπεμπε να τρέχει στα πόδια μας.." Είναι το τελευταίο που ακούω.
Μετά όλα σκοτάδι.