game on 🔛/58/

1.9K 95 0
                                    

Christine's pov

επόμενη μέρα.

Πρωί

"Θα έρθει να σε παρει ο Άλεξ;" ρωταω καθώς τρώω το πρωινό μου.
"Λογικά δεν ξέρω.." απαντάει και πίνει λίγο από τον καφέ της. Και χαλαρώνει λίγο τις 2 ανάγλυφες κοτσίδες της.
"Α ωραια." Απαντάω και σηκώνομαι και προχωράω προς τα έξω.
"Που πας; Μόνη σου θα πας;;" ρωταει και σηκώνεται.
"Ναι σιγά." Απαντάω και βγαίνω έξω.
Προχωράω και βάζω τα ακουστικά και προχωράω προς το σχολειο μου.
Αφού φτάνω μετά από 15 λεπτά περπάτημα.
"Καλημέρα." Λεει ένα παιδί από την Λέσχη επιστημών.
"Καλημέρα Μάριε.." λεω και συνεχίζω την διαδρομή μου στο πίσω μέρος του σχολείου.
"Η Κυρία μας έβαλε ένα πειραμα στην χημεία αλλά δεν τα κατάφερα. Εσύ το εκανες;" ρωταει καθως με ακολουθεί και φτιάχνει τα γυαλια του με αποτέλεσμα να είναι κολλημένα στην μούρη του.
"Ε ναι πιστεύω." Απαντάω και επιταχυνω το βήμα μου και άλλα αυτός συνεχίζει να με ακολουθεί.
Φτάνω πίσω και βλέπω τον Πάνο να καπνίζει.
"Τι είναι εδω;" ρωταει καθως έχει γουρλωσει τα μάτια του.
"Κάπου που τα φυτά.. εε εννοώ κάποιοι σαν εσένα δεν πατάνε ποτέ." Λέω και προχωράω προς τον Πάνο που μόλις με είδε γουρλωσε τα μάτια του και μετά άλλαξε το πρόσωπο του σε ένα θυμωμένο βλέμμα.
"Τι γίνεται εδώ;" ρωταει ο Πάνος θυμωμένα.
Ο Μάριος έχει κυριολεκτικά χεστει απάνω του.
"Τ..την... ρωταγα για μι..μια εργασία... στην Λέσχη.." λεει τραυλιζοντας και εγώ δαγκώνω τα χείλια μου για να μην γελάσω.
"Ωραία δρόμο τώρα." Λεει και κάνει ένα βήμα προς αυτόν και αυτός δεν φεύγει αλλά κάνει ένα βήμα πίσω και λέει.
"Θες να βγούμε καμία μερα;" ρωταει και τώρα δεν ξέρω σε ποιον απευθύνεται..
"Για γκέυ με περνάς ρε;;" γρυλιζει ο Πάνος Και του Μαριου τρεμοπαιζει το χείλος από πόσο φοβισμένος είναι.
"Όχι εσύ..  Η Χριστίνα.." λεει και τότε ο Πάνος τσαντιζεται και τον πιάνει απο τον γιακά και τον σηκώνει με μια κίνηση.
Δεν πρέπει να απολαμβάνω τόσο πολύ το γεγονός ότι ο Πάνος ζηλεύει ένα φυτό.
"Όχιιιι... εγώ θέλω να βγω μαζί του.." Ρίχνω λίγο λάδι στην φωτιά.
"Τι θέλεις εσυ;;" ρωτάει θυμωμένα.
"Πλακα κάνω.. Άστον κάτω.." λεω και ο Πάνος τον αφήνει κάτω.
"Μακριά από την κοπέλα μου ρε φλωρε.." φωνάζει ο Πάνος Και αυτός πετάει ενα " Τα έχεις με αυτόν;" ρωτάει με γουρλωμενα ματια.
"Μαριε τα λέμε." Πετάω εγώ και αυτός φεύγει από εκεί.
Όταν φεύγει εγώ πεθαίνω από τα γέλια.
"Τι γελάς;;" ρωτάει θυμωμένα.
"Άμα μου την έπεφτε ένα φυτό από την πρώτη Λυκείου θα δω πως θα αντεδραγες εσύ." Λέει ο Πάνος Και σταυρωνει τα χερια του.
"Προσωπικά θα χαιρόμουν που βρήκε το θάρρος.." λεω ενω σκουπίζω τα δάκρυα που έχουν πέσει από τόσο γέλιο.
"Άσε μας.." λεει και πάει να ανάψει ένα τσιγάρο.
Το βάζει στο στόμα του και εγώ του το παίρνω και το πετάω στο πάτωμα καιτο πατάω.
"Τέλος τα τσιγάρα για σένα." Λέω σοβαρά και αυτός αρχίζει να γελάει νευρικά.
"Ναι καλά. Τι θα με κάνεις; Θα με μαλώσεις;" λεει και πάει να πιάσει άλλο τσιγάρο.
"Όχι θα σε χωρίσω." Λέω και σταυρωνω τα χερια μου και αυτος σταματάει ότι κάνει και με κοιτάει αποσβολωμένος.
"Δεν θα το έκανες." Λεει ενώ δεν έχει κουνηθεί.
"Δες με." Τον προκαλώ.
"Χριστίνα κόψε τις μαλακιες." Λεει και βάζει το τσιγάρο πίσω στο πακέτο.
"Άμα ξανά καπνίσεις θα χωρίσουμε." Του λέω και αυτός με κοιτάει καθώς εγώ απομακρυνομαι.
"Χριστίνα." Φωνάζει και εγώ μπαίνω μέσα στην τάξη.
"Να κόψεις τον κωλο σου." Φωνάζω και προχωράω προς την τάξη.
"Τι έχουμε τωρα;" ρωταω μια συμμαθήτρια μου που την πέτυχα στους διαδρόμους.
"Γυμναστικη." Απαντάει βαριεστημένα.
Μμ τέλεια.
"Καλημέρα παιδιά." Λεει ο γυμναστής μας χαρούμενα. Που την βρίσκει την όρεξη πρωί πρωι;
"Θα ξεκινήσουμε με 5 γύρους." Συνεχίζει και όλοι λένε "Οχιι."
"Όχι άλλο τρέξιμο σας παρακαλώ." Πετάγεται η Βικτώρια και ο γυμναστής την κοιτάει με μισάνοιχτα ματια.
"Εσύ Χριστίνα κορίτσι μου θα κάνεις 10.." λεει αυστηρά.
"Κύριε εγώ είμαι η Χριστινα." Πετάγομαι.
"Α ναι συγγνωμη.. Εσύ κοριτσι μου ποια εισαι;" ρωταει την Βίκυ.
"Μια εξωσχολικη. Να φύγω;" ρωτάει
"Να κάτσεις εκεί που κάθεσαι." Λεει ο γυμναστής με αυστηρό ύφος.
"Μα αν κάτσω εδώ που κάθομαι πως θα κάνω δέκα γυρους;;" ρωταει και όλοι τάξη αρχιζει να γελάει.
"Κάντε φασαρία.." μπερδεύει τα λόγια του και τα γέλια δυναμωσαν.
"Εε. Γαμωτο.. Φτου έβρισα.." λεει και κλείνει στιγμιαια τα μάτια του.
"Σκασμός και μπείτε στο γήπεδο.." λεει και δειχνει το γήπεδο.
Κοιτάω τριγύρω και δεν βλέπω πουθενά τον Πάνο.
Καλά πανουλη. Καλαα.

𝓓𝓸𝓾𝓫𝓵𝓮 𝓣𝓻𝓸𝓾𝓫𝓵𝓮.Donde viven las historias. Descúbrelo ahora