Ysabella Reyes

Ika-23 na Kabanata-"confrontation"

Dahil sa asta nito di siya nagdalawang isip na sabihin ang kanyang mga nadiskubre.

"Se-senyorito."

"What!."

"Ma-may sa-sabihin po sana ako sa inyo."
Sana kaya ko.. Parang wala akong boses.

"Make it faster, hahanapin ko pa si Carol." naiiritang sabi nito.

"Ee-hh si Maam Carol p-po na-nakita ko po sa may hardin na may ka-kasamang lalaki at nagta-talik po sila." sa wakas nasabi ko rin.

"what the heck are you trying to say Ysabella!." buong buo ang boses nito na para siyang kakainin dahil sa mga sinabi niya dito.

"Se-senorito." sagot niya, nanigas ang kalamnan niya ng maramdaman ang kamay nito sa kanyang leeg at mahigpit siya nitong sinasakal. Hindi ko inaasahan na magiging ganito ang reaksiyon niya, na mayroon siyang kakayahan na manakit. Nasasaktan na ako kasi masakit na leeg ko na  hawak niya, para akong kinakapos ng hininga.

"I dont know you, you don't know Carolina, and you don't fucking know about us!." madiin niyang sabi habang habol nito hininga niya sa panggagalaiti sa galit.

"Na-sasaktan po ako se-senorito, pakawalan niyo po a-ako, ughhh." pagmamakaawa ko dito habang umaagos na mga luha ko sa aking pisngi.

"Hindi lang yan mangyayari sayo kapag siniraan mo pa si Carolina sa akin." hinigpitan pa nito lalo ang hawak sa leeg niya.

"U-ughhh. Ughhhh.."

"Stop it Martin!." boses iyon ni Carol.
"You could kill her." dagdag pa nito.

Naramdaman kong nakalapit na ito sa amin ang babae and si Martin binitawan nito ang leeg niya. Doon napa-ubo siya habang sapo niya ang kanyang lalamunan na nanakit ng husto sa paghawak nito.

"I don't care, she said you are having an affair and doin' somethin., is it true?."

"What?! She said that?!." napatingin ito sa kanya na para bagang may pagbabanta.

"Yes.

"and do you think I can do it?". You know how much my love for you, baby." Lumapit na ito kay Martin at humawak sa braso nito.

"Hindi ko alam na may ganyan ka pa lang attitude Ysa, How can you be sure na ako yon?!". pang-uusig ni Carol sa kanya.

"Alam ko ikaw yon dahil narinig kong pangalan mo at kay Senorito Martin, sinabi mo na mas masarap yong Mike na iyon kaysa kay Senorito!" at talagang tinapangan ko na sarili ko ng sabihin sa harap mismo ni Carol iyon.

"Pak. Pak". Namanhid ang mukha niya doon ah. Mag-asawang sampal ba iyon, natulig ang utak ko sa lakas, bigay todo.

"Liar!"

"Hindi ako sinungaling!" nakipagsigawan ako.

"Shut up Ysabella, ngayon din lumayas ka na at ayaw ko ng makita pagmumukha mo. Or should I say lumayas ka na ng tuluyan sa buhay namin ni Papa bumalik ka na sa pinanggalingan mo!". singit ng galit na galit na Martin.

"I think honey may gusto siya sayo kaya niya ginagawa ito, I knew it, girls instinct.". Dagdag ni Carol na ngumiti pa ito sa kanya ng nakakaluko.

"Let's go Carol, bago pa magdilim ang paningin ko baka kung ano pa magawa ko sa babaeng ito." sabay hatak ni Martin kay Carol.

"Bye Ysabella, hindi pa tayo tapos." bulong nito sa kanya bago tumalikod.

Doon tuluyan humalagpos ang mga luha niya sa mata walang patid ito sa pagtulo kung maari lang siya sumigaw dahil sa sama ng loob niya dahil sa ginawa ni Martin sa kanya. Sabagay sino ba naman ako, eversince naman hindi na maganda ang trato nito sa kanya, si don rafael lang meron puso na tanggapin siya. Mahabang sandali pa ginugol niya para hamigin ang sarili, napagpasyahan niyang bumalik kay Paul baka hinahanap na siya nito saka aayain niya na rin itong umuwi. Hindi niya susundin si Martin na umalis pagkat hindi naman siya nag-imbenta sa akin sa mansyon nila kundi ang ama nito.

👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

Hello? Kumusta po ang story ko sa inyo? Sana magustuhan nio po.

Thank you po sa mga silent readers ko.
Thank you din sa mga nagka-interes na sundan ang story ko.