Ysabella Reyes

ika-22 na kabanata "Unexpected"

Kailangan kung makaalis sa lugar na iyon ngayon din. Wala naman akong karapatan na maramdaman ito pero hindi kaya ng puso ko, ikakasal na si Martin.

"u-uhmm, P-Paul, punta lang ako sa CR." nung mahanap niya na ang kanyang boses para magsalita.

"ok. Sure." tumango naman ito, bahagya lang ito tumingin sa gawi niya at ibinalik din sa harapan ang atensyon.

Agad siyang umalis sa bulwagan, ang balak na pagpunta sa CR ay di natuloy sa halip na-engganyo siyang libutin ang magarang kabahayan na iyon. Umakyat siya sa hagdan, bagaman malaki ang bahay mas malaki pa rin ang mansyon nila Martin. Napahanga siya sa interior design ng paligid sandali niyang nakalimutan ang bigat ng dibdib sa kanyang pagmalas sa lugar na iyon.

"Carolina, I can't believe what are you talking!". Narinig niyang tinig ng isang matandang lalaki. Nang sakto mapadaan siya sa silid na yon, nakaawang ito ng bahagya ngunit diko makita kung nasaan ang mga tao doon.

"Dad, Mom. Hindi pa ako ready magpakasal kay Martin." ang sagot ni Carol na nagpagulantang sa kanya.

"Napag-usapan na natin ito noon pa at alam mong darating din ang panahon na aalukin ka ni Martin ng kasal, ito na iyon Carol!!" bulyaw ng ama nito.

"Shhh. Kumalma ka nga lang Benedicto!" saway ng ina nito. "baka may makarinig sayo."

"Pero, how about my dream dad?" matigas na sagot ni Carol.

"Mahina ka ba umintindi Carol? Kailangan natin ang mga Valdemor para sa negosyo natin?!."

"I love Martin but not so much, the most is my starting career in modeling., I want to be famous in whole world!. Mahinahon na sabi ni Carol. "But why don't you get it?" biglang tumaas ulit ang boses nito.

"Our business is unstable to become stronger, we need Valdemor, Maswerte tayo madali lang yon mangyayari ng walang kahirap hirap kung magpapakasal ka sa kanya right after your graduation." litanya ng Ina nito.

"Mom Dad. I'll try my best in modeling maybe I could help." nanggagalaiti na sagot ni Carol.

"No. There is no other way." maigting na sabi ng daddy nito.

Lahat ng iyon ay buong narinig ni Ysabella, nagmamadali siyang umalis sa lugar na iyon bago pa siya mahuli. Humahapo siyang lumabas ng mansyon at nasumpungan niya ang kanyang sarili sa labas ng mansyon, ito yata ang garden nila. Tama ba ang narinig ko kanina lang? Sasabihin ko ba ito kay martin o kay don Rafael? Kaya lang paniwalaan ba nila ako? Naguhuluhan ako.. Manggagamit ang pamilya nila Carol?. At saka paano na si Senyorito, alam niya kaya plano ni Maam Carol? Bigla akong nalula sa mga nalaman ko.

Naglakad pa siya ng konti para mas lalo makasagap ng hangin at mapalayo sa ingay mula sa loob. Naiiyak ako para kay Martin, alam kong abot hanggang langit ang pagmamahal niya sa babae. Kaya nga inalok niya na ito ng kasal di pa man sila tapos ng pag aaral. Kailangan malaman niya ito. Nasaan na kaya siya kanina ko pa siya hindi nakikita?. Akma na siyang babalik sa loob ng may naririnig siyang mga pag-ungol sa bandang kaliwa niya. Madilim din ang parte na iyon bagaman maaninag mo pa rin kung sino dahil sa tumatagos na liwanag mula sa maliwanag na ilaw ng kabahayan.

"Your fucking delicious Carol!". Mahinang sabi ng lalaki. Nanlaki mata niya ng maaninag ang ginagawa ng dalawa.

"aaahhhh ahhhh. Faster M-mike". Sabi ni Carol.

Si Carol may kaniig na ibang lalaki.. Hindi si Martin?. Paanong nakapunta agad ang babae dito gayon nasa itaas lang ito kanina.

"You bitch, your addicted to me." bulong pa ng lalaki habang ginagawa ang milagrong bagay na un.

"I am more addicted  to you than Martin, ahhh ahhh deep me h-harder."

Parang sasabog ang puso ni Ysabella sa nasaksihan. Hindi maari ito, mga hayop, lalo na si Carol. Paano niya nagagawa ito sa likod ni Martin.. Malalaman ito ni Martin.

Ngunit sa pagmamadali na makaalis di niya napansin ang nakaharang na halaman na dahilan para masaktan siya ng tumama ang binti niya doon, di niya napigilan mapahiyaw sa sakit at damhin iyon. "shit! Huli ako." inapuhap ko kaagad ang aking sarili bago nagmamadaling bumalik sa loob.

"Aw!". nang mabangga siya sa dibdib ng kung sino man yon. Napangiwi siya, parang nahilo yata siya.

"W-what the hell!". Galit na sabi ng nabunggo niya.

"ummm. Sorry po sir!" sabay angat niya ng tingin.

"Ysabella!." nangunot ang noo nito.

"Na-naku senyorito ikaw pala yan, diko po sinasadya."

" Next time, mag-focus ka sa paglalakad mo." madiin na sabi nito na parang diring diri siya sa akin dahil sa di sinasadyang pagbangga ko sa kanya kanina.