K.OCIEL'S POV
Sinundan ko si Sed nang bigla na lang siyang nag-walk out, iniwan ko na ang babaeng yumakap na lang bigla-bigla sa akin. Kainis, nagalit pa tuloy sa akin si Sed. Paano ko kaya mapapaamo si Sed? At paano ko kaya pagaanin ang loob niya? Natuwa ako sa aking naisip. Hmm, mapapalambot ko ang puso mo rito...
***
SED'S POV
Inis na inis ako sa ginagawa ng babaeng iyon. Talagang sinasadya niyang pagsabayan ang pasensya ko. Namula si K.Ociel, siguro dahil nag-blush siya at gusto pa niyang humingi ng isang malaking yakap.
Baka kahit Top 1 at pinakamalakas na manglalaro siya, gagamitin ko ang lahat ng lakas ko para maipakita sa kanya ang galit ko. Pambawi lang ba.
Pumasok ako sa aking silid sa Guild house at umupo sa kama ko.
"Sed." Sigaw ng isang lalaki. Sa boses pa lang, alam ko na kung sino siya.
Bahala ka riyan. Pabebe ako ngayon at hindi mo ako mapipigilan.
Akala niya siguro siya lang ang hindi mapipigilan dito, ako rin!
Wala pang dalawang segundo, nahanap na niya ako. Nakatayo siya sa may pintuan ng kwarto ko. Ang gwapo niya sa ganoong posisyon, kaya't doon na lang siya muna.
Napairap ako nang ngumiti siya sa akin.
"Sorry na, Sed. Hindi ko naman gusto yung yakap nung babae." Sabi niya.
"Huwag mong babanggitin yung babaeng iyon." Galit kong sabi.
Nakakainis! Naalala ko na naman.
"Doon ka na, magsama na kayong dalawa. Bukas, nandoon na ang divorce papers sa palasyo mo." Pero siyempre, biro lang iyon. Walang divorce papers sa laro, at walang hiwalayan dito.
Sagrado ang kasal dito.
"Walang divorce sa laro, at kahit meron pa, ayaw ko!" Biglang sagot niya. Hindi makapaniwala, tiningnan ko siya. "Bakit ayaw mo? Binibigyan na kita ng karapatang humanap ng iba." Paliwanag ko. Ang babaw ko magalit, pero yung selos ko hindi pa rin nawawala. Nanakit ang puso ko sa hindi malamang dahilan.
"Ayaw ko sa iba, gusto ko sa iyo lamang." Pagkasabi niya nito, nagulat ako nang bigla niyang niyakap ako ng mahigpit. Dahil nakaupo ako, nang niyakap niya ako, siya rin ay naupo sa tabi ko.
Ganito pa rin ang posisyon namin nang pumasok si Dark sa kwarto, na walang katok!
"Woahhh! Hindi ko na sasabihing 'get a room' dahil nandiyan na kayo sa kwarto, pero ingat-ingat din, ah. Kailangan ko pa yang kanang kamay ko. Nandito ako para sabihing nakaalis na sila. Babalik daw sila at maghanda tayo." Sabi ni Dark bago umalis.
Napatingin ako kay K.Ociel, nakayakap pa rin siya sa akin, lalo pang sumiksik sa leeg ko. Kung may higpit pa sa yakap kanina, mas mahigpit ito ngayon.
"Nagseselos ka ba?" Tanong niya. Totoo, nagseselos ako pero nahihiya akong sabihin ito sa kanya. Tumango ako ng mabagal.
"Hmm. Kung nagseselos ka, sabihin mo sa akin kung kanino, at lalayo ako." Bigla akong nakaramdam ng walang selos. Gumaan ang pakiramdam ko.
"Kung ayaw mong may yumayakap sa akin, tama lang na alisin mo ito para lumayo sa akin. Kung may mga babaeng lumalapit sa akin na ayaw mo, sabihin mo. Pero tandaan mo, Sed, kapag papipiliin ako kung kaninong yakap ang gusto ko, siyempre pipiliin ko pa rin ang galing sa asawa ko. Mabilis akong kausap, Sed, pero hindi ko kayang gawin ang pinapagawa mo. Ayokong maghanap ng iba kung andiyan ka naman." Pagkasabi ni K.Ociel nito, napangiti ako. Napagaan ang damdamin ko, pero may bumabagabag pa rin sa akin.
"K.Ociel, hindi ako sing galing ni Violet, sing-lakas ni Saver, at sing tapang ni Dark." Nahihiya kong sabi.
"Ano naman? Hindi mo kailangan maging si Violet, Saver, o si Dark. Ang kailangan ko lang ay si Sed. Hindi mo kailangang maging magaling, malakas, at matapang dahil andito ako. Nagpapalakas, nagpapagaling, at nagpapakatapang para sa iyo. Para sa iyo, Sed. Wala akong pakialam kung pabigat ka sa mata ng iba. Kahit mabigat ka, handa akong buhatin ka." Pagkasabi ni K.Ociel nito, kinilig ako.
"Mabigat ba ako? Literal?" Tanong ko habang tumatawa.
Nagulat ako nang buhatin niya ako, at sa gulat, napasigaw ako. Napahawak ako sa damit niya at sumiksik sa leeg niya.
"Bigat." Sabi niya. Pinalo-palo ko siya, kapal. Ang puso ko lumalambot na, pero pagdating sa sinabi niya, muling bumalik sa pagkatigas.
"Woi! Anong ginagawa niyo riyan? Sabi ko, ingat-ingat diba? 'Wag naman kayo magpahalata." Sigaw ni Dark mula sa baba. Nasa taas kasi ang kwarto ko.
"Akala siguro ni Dark may ginagawa tayo." Natawa na lang ako sa sinabi ko at napailing.
"Bakit, wala ba?" Pagkasabi ko nito, ibinato niya ako sa kama ko. Hindi naman masakit, pero nagulat ako. Nanlaki ang mata ko nang pumatong siya sa akin.
"Woi! Anong balak mong gawin?" tanong ko. Sheteng malagkit ba ito?
"Kung ano ang iniisip mo." Lalong nanlaki ang mata ko. What? Tama ba ang narinig ko?
Wala akong maisip!
"Wala namang masama. Mag-asawa na tayo." Sabi niya, parang normal lang sa kanya. Hindi ba siya nahihiya?
"Hah! Hehehe." Tumawa ako ng pilit. Lumapit siya sa akin, hinalikan ang noo ko, ilong, pisngi...
At binigyan ako ng isang mabilis na dampi sa labi.
Ilang segundo lang iyon, pero parang natanggal ang kaluluwa ko sa katawan ko, kinilig talaga.
Lumayo siya sa akin at ngumiti. Umalis siya mula sa pagkakadagan sa akin at tumungo sa pinto. Napabaling ako sa gilid, nakatalikod sa pinto. Narinig ko na lang ang tunog ng pagsasara ng pinto, umalis na siya.
Kumuha ako ng unan, ipinantakip ito sa aking mukha, at sumigaw ako sa unan dahil sa kilig. Potek! Paasa ka, K.Ociel. Sana tinuloy mo na!
***
Level Up to Unlock the Next Chapter!
You've reached the end of [VR:ESW - CHAPTER 38]. To discover what happens next in this thrilling adventure, you'll need to level up your skills.
1. Engage with the Story: Comment, vote, and share, or discuss the story with other readers.
Once you've completed these tasks, you'll be ready to level up and unlock the next chapter. Are you ready to take on the challenge?
BINABASA MO ANG
VIRTUAL REALITY: ECLIPSE SURVIVAL WORLD
Science Fiction𝐈𝐤𝐚𝐮𝐧𝐚𝐧𝐠 𝐥𝐢𝐛𝐫𝐨 𝐧𝐠 '𝐕𝐈𝐑𝐓𝐔𝐀𝐋 𝐑𝐄𝐀𝐋𝐈𝐓𝐘 - 𝐓𝐑𝐈𝐋𝐎𝐆𝐘' |||𝐓𝐀𝐆𝐀𝐋𝐎𝐆 𝐕𝐄𝐑𝐒𝐈𝐎𝐍||| Sa paghahanap ng walang hanggang kasiyahan, isinugal ng mga manlalaro ang kanilang mga buhay. Sa mundong ECLIPSE SURVIVAL WORLD, hi...
