أبنائى (متفرعه من سلسلة أنا لك..ولكن!) (تحت التعديل الجذري)

الفصل السادس

رامز وهو رافع حاجبه بسخريه:"ده المفروض."

أدهم بإبتسامه:"يبقى دى أوراق تعيينك فى الكليه إتجدعن بقا وحضر الدكت....."

رامز وهو بيقاطعه:"شكرا لحضرتك بس متحاولش تعوضنى عن إللى حصل إمبارح."

أدهم:"بس أنا مش بعوضك أنا بديلك حقك."

رامز:"مبقاش يلزمنى ، كنت عاوزنى أجى لحضرتك عشان كده بس؟"

أدهم:"لا ، أنا كلمت صاحب الكافيه إللى إنت بتشتغل فيه و...."

رامز وهو بيقاطعه:"مبقاش ينفع أرجع هناك."

أدهم بضيق:"هو فى إيه؟ مش عارف أكمل كلامى بسببك."

رامز:"حضرتك أنا مش بحب حد يشفق عليا."

أدهم:"يابنى دى مش شفقه ، أنا بساعدك."

رامز بسخريه:"إزاى تساعد فى حاجه إنت السبب فيها؟"

أدهم بعدم إستيعاب:"مش فاهم؟!"

رامز بتنهيده صعبه وهو بيقوم من مكانه:"مش مهم."

كان لسه هيخرج من المكتب وقفه صوته....

أدهم بإستفسار مع شك:"أنا السبب فى إيه؟!"

رامز بإبتسامه وغموض وهو بيبص لأدهم:"فى إللى بيحصل ده مثلا ، اه وبالنسبه للشغل أنا خلاص لقيت شغل فى كافيتيريا الجامعه هنا على الأقل كابوسك يبقى وراك فى كل مكان ، صح ولا أنا غلطان؟"

إبتسم بسخريه وبعدها خرج من المكتب....

أدهم بضيق:"الواد ده ماله؟ كابوس إيه وزفت إيه على دماغه؟!! هو بيتكلم فى إيه أصلا؟"

إتنهد بصعوبه وبعدها كمل شغله....كان ماشى فى ممر الكليه مشغول فى التفكير لحد ماخبط فيها...بص فى عيونها إللى كلها حزن...

رامز بسطحيه:"آسف."

لسه كان هيمشى وقفه صوتها...

ليليان:"أنا آسفه يا رامز."

رامز بإستفسار وهو بيبصلها:"على إيه؟"

ليليان بإرتباك:"آسفه على إللى حصل إمبارح فى الكافيه أنا فعلا آسفه ماكنتش أقصد."

رامز وهو رافع حاجبه:"وإنتى بقا باباكى حفظك الكلمتين دول عشان تيجى تقوليهم؟"

ليليان:"أفندم؟"

رامز بتنهيده صعبه:"لا مافيش ، روحى على محاضراتك يا ليليان."

ليليان:"طب ممكن نبقى أصحاب."

رامز بسخريه:"ليه؟ عشان تضربينى بالقلم تانى؟"

ليليان بإحراج:"مانا إعتذرت."

رامز بتنهيده صعبه:"ماشى ياليليان."

ليليان بإستفسار:"ماشى إيه؟"