the malik's dolls [türkçe çeviri]

thirty two

Josephine'in yarışmadan elenmesinin, Kennedy'yi trajik bir şekilde kaybedişimizin ve üç yılın ardından Zoey'nin okula başlamasının ardından yaklaşık bir buçuk hafta geçmişti. İki yarışmacının aramızdan ayrılması biz on kızı, Zayn'i ya da Evelyn'i durdurmamıştı. Hâlâ geçen sezon olduğu gibi bu sezonun da iyi olması için uğraşıyorduk... ya da en azından bunu deniyorduk. Malik'in Bebekleri ve Zayn, iki yarışmacının aniden yarışmadan çekilmesi sonucunda basında epey ses getirmişti. Buna rağmen izlenme sayısı hâlâ arşa çıkıyordu. Tamamen Evelyn'in kelimeleri.

Kızlarla birlikte görevlerimizi başarıyla yerine getirip izleyicilerden oy toplamaya devam ediyorduk, zira yarışmanın finaline artık gerçekten de az kalmıştı. Her ne kadar Zoey artık saygın bir okula gidiyor da olsa bu, kazanma azmimi zerre etkilemiyordu. Kazanmayı hâlâ deli gibi istiyordum. Bu yüzden de görevleri yerine getirirken canla başla çalışıyordum.

Zayn ile aramızdakilerden bahsedecek olursam da, kendimi ona karşı biraz uzak tutuyordum... fiziksel olarak düşünün. Öte yandan birbirimizle sohbet de ediyor sayılmazdık çünkü her ikimiz de ciddi manada yoğunduk. Elimde onunla sohbet etmeye yetecek zaman olsa bile gidip saatlerimi onunla harcar mıydım bilmiyordum. Onunla aramızdaki bu şeyin nereye gideceği konusunda hâlâ kafam karışıktı ve korkuyordum. Ben de bu konuyu düşünmekten her seferinde kaçınıyordum. Çünkü hayatımdaki en büyük stres kaynaklarından biri bu konuydu ve ben de bu stresi yaşama konusunda çok da istekli değildim.

Dün akşam yemeğinde Zayn, final bölümünün çekileceğini yerin sürprizini bizlere açıkladı. Oysaki ben bu haberi çoktan biliyordum. Yemeğin ardından kızlarla birlikte odalarımıza geçtik ve ertesi gün çıkacağımız yolculuk için hazırlanmaya koyulduk. Final bölümü için iki günlüğüne Hawaii'ye gidecektik.

Kıyafet konusunda çok büyük bir hazırlık yapmama gerek yoktu. İki gün için giyeceğim günlük giysilerimi, final gecesinde giyeceğim elbisemi, bikinimi, geceliğimi ve iki gün için yeterli olacak iç çamaşırı takımlarımı seçmem yeterli olacaktı.

Ertesi gün kahvaltının ardından artık hepimiz hazırdık. Bizi havaalanına götürecek olan limuzinleri beklerken sabırsızdık. Dizlerime dek uzanan, kısa kollu beyaz bir yaz elbisesi giyiyordum. Ayağımda bir çift sandalet vardı. Saçlarımı örmüş, omuzlarımın üzerine doğru uzatmıştım. Beklediğimiz süre boyunca Kiara ve Hanna ile geçen ay yaşadığımız tuhaf anlardan ve yarışmanın başından beri biriktirdiğimiz anılardan bahsediyorduk. Haftalar öncesinde mutfakta kurabiye pişirmeye çalışırken ettiğimiz yemek kavgasına gülüyorduk. Sonra köşkün kapıları açıldı ve Evelyn limuzinlerimizin geldiğinin haberini verdi.

Kiara, Hanna, Yasmine, Zayn ve Evelyn'in bulunduğu araca binmiştim. Kızların geri kalanı da diğer siyah araçtaki yerlerini almıştı. Ben, konuşmaya devam eden Hanna ile Kiara'nın arasında oturuyordum. Kızların sohbetine kulak asmaya çalışsam da hep bir şekilde karşımdaki Zayn'e bakarken buluyordum kendimi. Ona her baktığımda da onun gözlerini üzerimde görüyordum. Onunla konuşan Evelyn'i umursamıyor gibi görünüyordu. Bakışları altında güçlükle yutkunarak bakışlarımı tekrar iki yanımdaki kızlara çeviriyordum.

Zayn'in geçtiğimiz haftadan beri benimle konuşmak için yanıp tutuştuğunun farkındaydım. Ya da benimle daha samimi bir iletişim içerisinde olmak istediğini görebiliyordum. Ama bunun olmasına izin veremezdim. Kendimi korumak zorundaydım. Başıma gelebilecek sorunlardan kaçmak zorundaydım. En azından şu an için.

Kırk dakikadan daha az bir sürede havaalanındaydık. Genelde olduğu gibi çıkış kapısının önünde bırakılmamıştık. Limuzinler bizi doğrudan Zayn'in özel jetinin bulunduğu piste bırakmıştı.

Beyaz renkli parlak jeti görünce oyuncakçı camekânındaki oyuncaklara bakan çocuklar gibi hissetmiştim kendimi. Şu ana dek Zayn'in ne denli zengin olduğuna alışkındım elbette. Ama bu jetin görüntüsü beni yine de düşündürmüştü: böylesi bir şeye nasıl sahip olabilirdi!?