Nje Mes Me Ty (2)

10

-Po ti ca do ketu? Apo te ka marre malli per shkollen?-e pa dyshimte Ledia.

-Moj ti, lere shkollen po me ka marre malli te te shoh ty . Ngele ne gjume. -e perqafoi Klausi.

-Lere aman se me mbyti ky gripi kete rradhe. Me shembi fare. -edhe ne fytyre i dallohej qarte qe ishte e lodhur.

-Ah, budalle, ah. Po ne shkolle per ca erdhe? Shko er dreq ha buke se ngordhe ne kembe.

-Hajde me nxirr ti per dreke.-u llastua.

-Prit njehere. Se nuk erdha per ty ketu, jo. Ne shtepi te kam.

-Thashe une; cne kjo mrekulli. Kush eshte fiksimi yt i rradhes?-rrotulloi syte merzitshem.

-Lere se jam bere cun i mire. Jam per te dashuren ketu kete here. -tha me nje mimike dramatike.

-Jo pra. -ju kthye mosbesuese.

-E moj, qafsha morrat qe ke pas ne klase te pare qe po. Doli edhe kjo e bekuar qe me beri te jem serioz. Ua mami, cfare ndodhie.

-Po cne? Qysh? Tek?-zgurdulloi syte Ledia.

-Sekret. Nuk ka ketu.-nxorri duart perpara por ajo vec u hodh ne vend.

-Trego shpejt se te vrava.-i zgjati duart kercenueshem drejt fytit.

-Jo. Aty te plasesh nga kureshtja.-nuk leshoi pe.

-He, te luuuuutem Klaus. -bashkoi duart bashke ne forme lutese. -Une meritoj ta di se jam motra me e mire ne bote.-e pa me syte e qenushit.

-Lere se je keputur ne mes. Vec nga leket me ke rrjepur. -tha merzitshem e ajo beri si e lenduar.

-Ore, trego te thashe. A e njoh? Sa kurioze u bera. Po te qeshin syte more. Kjo me te vertet qenka ndryshe.-tha me habi te madhe.

-E njeh po ik tani se boll te pashe.-i beri nje gjest me dore qe te largohej.

-Jo, jo dhe jo.-vendosi doren para gojes e habitur. -Te vras nese eshte ajo.-i vendosi duart ne fyt me te vertete kete here e ai e pa si te ishte idiote.

-Po se bera me zor mi dudume. Ne fakt, tani qe e mendoj, disi me zor e bera. Po ja kishte qejfi dhe asaj, ja kishte.-the mendueshem.

-Si ka mundesi qe te pranoi Viola ty? Uaaa...se besoj dot.-u duk e shokuar.

-Goce, fatkeqesia jote qe me ke per vella. Ku ka cun si une mi? Nuk ke nga te me shash. Pse te mos me pranonte ajo mua? Oj kjo. Po turp nuk te vjen qe shan vellain tat? Ca je keshtu ti? Mendoj se ne maredhenien tone vella-moter, une jam ai qe investon me shume. -vendosi doren ne zemer si i prekur e ajo i gjuajti pas koke.

-Tani e hengre Klausen Hysa. Moren fund bredhjet e tua. Violen e quaj kunate tani. Edhe te te ike ty serioziteti me te, nuk me iken mua. Une mbaj anen e saj. Merzite ate, me merzite edhe mua. Merri parasysh vete pasojat.-tha me serioze se kurre.

-Heuu...paskesh qene oferte 2 ne 1 kjo pune. Me tfutme. Ja ku me lendon ajo mua? C'eshte ky diskriminim?

-Ku ti dhe ku lendimi.-leshoi nje tingull qesharak nga buzet.

- Epo, te te ofendoje edhe motra jote ne kete fare feje. Se di domethene.

-Qepe njehere, mos bej dramatikun e pikelluar. Une po iki se te dy ne bashke do e vdesim nga sikleti vajzen e shkrete. Mirepo, ca kisha per te thene e thashe. Uhh se harrova...shkoni shume, vdeksha uneeee per ju.-perplasi duart gjithe entuziazem e buzeqeshi me ndritshem se kurre.- A te thashe qe ajo vajze i ben te tere qe ta duan? Eshte si engjell more. Aiii, sa bukur. Prape mendoj qe ti nuk e meriton. Mirepo, ja paska marre Zoti mendtte asaj. -bombardoi me nje bresheri fjalesh.