Aşk Santimetrelere Bakmaz ✓

.53.

Bir yaşıma daha girdim 😅 Yaşlandım yahu. (Bunu diyen şahsiyet daha on altı yaşında bir cücük) Her neyse bu bölüm de doğum günüm şerefine 💕

İyi olun, mutlu kalın, şiveniz varsa onu sevin (:

· · ·

Yatağın yanındaki tekli koltukta oturmuş gülümseyerek onu izliyordum. İçim tarif edilemeyecek kadar güzel duygularla doluydu. Sonunda tekrar gözlerini görüyor, sesini duyuyor, gülüşünü izliyordum.

O an şok olmuş öylece kalakalmıştım. Doktor gelmiş Saffan'ı kontrol etmiş ve sonrasında normal odaya almıştı. Ben içerideyken diğer herkes de gelmiş meğer. Umutsuzca girdikleri hastanede bu kadar güzel bir haber aldıklarında çok sevinmişlerdi.

Saffan'ın normal odaya alınmasının üzerinden iki saat geçmişti. Ve herkes odadaydı hala. Durmadan Saffan ile konuşuyor, gülüşüyorlardı. Neden onlara katılmadığımı soracak olursanız eğer; şuanlık bana onu izlemek yetiyor. Başımı arkaya yaslamış onu, konuşurken ki yüz ifadelerini, gülümseyişini, arada buruşturduğu yüzünü, elini yarasına götürüşünü izliyordum.

Arada gözleri bana kayıyor gözlerime bakarak gülümsüyordu. Sonra gözlerini tekrar konuştuğu kişiye çeviriyordu. İkimiz de konuşmak için odanın boşalmasını bekliyorduk. Ama oda hiç de boşalacak gibi durmuyordu.

Kapı açıldı ve içeri doktor girdi. Odadaki kalabalığı gördüğünde şok geçirdi diyebiliriz. Çünkü en az bir düzine insan vardı odada.

"Kitap fuarına mı geldim bu ne kalabalık?" dedi yarı güler bir şekilde. Sonra Saffan'a döndü. "Ne çok sevenin varmış böyle" diyerek güldü.

"Sağolsunlar" dedi Saffan gülümseyerek.

"Nasılsın? Gerçi bayağı iyi gördüm seni"

"İyi diyelim iyi olsun. Sızlıyor oldukça, nefes alırken zorluyor" dediğinde doktor başını salladı.

"Şimdilik bir yoklamaya geldim. Akşama doğru yine uğrarım ama odayı bu kadar kalabalık tutmayın. En fazla iki-üç kişi kalsın. Bu kadar çok sevdiğiniz Saffan için söylüyorum yani" dedi gülerek. Sonra da çıktı.

"Eh bir nokta da haklı yani adam" dedi Eren.

"Neyse o zaman biz gidelim. Yarın babamlarla geliriz zaten" dedi Kaner abim.

"Görüşürüz o halde. Hadi Alya" dedi Ayça abla. Alya Saffan'a baktı.

"Görüşürüz Safom. Kendine dikkat et bir daha. Perişan olduk"

"Görüşürüz çubuk krakerim" dedi Saffan tebessüm ederek.

"Ben de gideyim bari. Siz gidince devriyeler bana kaldı" diyerek kalktı Eren.

"Sana da zahmet oluyor" dedi Saffan dudak bükerek.

"Ne zahmeti be? Siz yokken de biz Kabira ile beraber yapıyorduk işleri. Hiç de zahmet değil"

"Allah razı olsun Eren" dedim tebessüm ederek.

"Cümlemizden" dedi gülümseyerek. Onlar odadan çıktığında oda biraz olsun boşalmıştı.