Aşk Santimetrelere Bakmaz ✓

.6.

yenilenumut bu bölüm sana 😘

· · ·

"Ooo kimleri görüyorum. Korkup kaçan bir reis" dedi içeri giren Hakkı. Saffan ayağa kalktı sinirle. Ben de ayağa kalktım.

"Hoş geldiniz" dedim. Sonra Saffan'ın kolunu kavradım ve ona döndüm. "Otur!" dedim sessizce. Saffan aynı sinirle yerine oturunca ben de oturdum.

"Hoş bulduk. Sen de hoş geldin Saffan" dedi Begüm.

"Hoş buldum" dedi Saffan Begüm'e bakmadan.

"Otursanıza ayakta kaldınız" dedim sırf sakin kalmak için yoksa onların ayakta olması beni pek de alakadar etmiyordu. İsterlerse sabaha kadar ayakta durabilirlerdi. Sözüm üzerine masanın karşısındaki sandalyelere oturdular.

"Ee Saffan özlemiş misin buraları?" dedi Begüm. Ay sana ne!?

"Çok. En çok da arkadaşlarımı" dedi. Ardından ekledi. "Ve sevdiklerimi" rahatsız olduğunu anlamıştım. Anlamak için çaba sarf etmem gerekmiyordu, ses tonu her şeyi açıklıyordu.

"E tabi. Sonuçta kaçmak da bir yere kadar. Değil mi Kabira'cım?" dediğinde sinirle dişlerimi gıcırdattım. Olabilecek bir tehlikeye karşı önlem olarak Saffan'ın kolunu kavradım.

"Sakin ol!" dedim. Ama sesimdeki sinir bariz belliydi. "Sadece şaka yapıyor değil mi?!" ardından Saffan'ın kolunu bıraktım. "Bir de Hakkı Bey! 'cım' ekinden nefret ederim"

"Öyle mi Kabira?" dedi kaşlarını kaldırarak.

"Kabira!" dediğinde Saffan'a döndüm. "Gelsene bir şey soracağım!" dedi kalkarken.

"Birazdan geliriz" dedim ve ben de kalkıp peşinden gittim.

"Ben bunu döverim" dedi sinirle.

"Ya Saffan ben de bayılmıyorum onlara. Ama Fatih abi ne derdi? 'Biri sana vurmadan kavga çıkarma' eğer biz başlatırsak suçlu oluruz. Unutma tek bir açığını yakalamamız yeter"

"İyi ama adam damarıma basıyor. Ayrıca sana da sarkıyor" dedi. Gülümsedim. Hiç değişmemişti. Hala korumacı bir abi gibi davranıyordu.

"Sence bende buna izin verecek göz var mı?" dedim. "Sakin kalmaya çalış tamam mı? Onları gücümüzle değil sözümüzle ezmeliyiz. Tıpkı onlar gibi"

"Onlar gibi" diye mırıldandı. "Onlar gibi değil. Onlardan daha iyi" dediğinde gülümsedim.

"İşte bu! Hoş geldin Saffan Reis" dedim. "Yürü hadi" diye ekleyip geri döndüm. Sandalyeme oturunca Saffan da yanımdaki sandalyesine oturmuştu.

"Beni bilgilendirdiğin için teşekkür ederim Kabira" dedi Saffan.

"Her zaman" dedim ve önüme döndüm.

"Bilgileri başkasından öğrenmek zor olmalı" dedi Hakkı.

"Emin ol bilgisiz kalmak kadar zor değil" dedi Saffan. Bıyık altından gülümsedim.

"Sendeki bu öğrenme azmine bayılıyorum" dedi Begüm masanın üzerine doğru eğilerek.

"Yalnız Begüm'cüğüm" dedim samimiyetsizce. "Reisler arasındaki sınırı aşmazsak iyi olur"

"Ne sınırı?"

"Oh! Bilmiyor musun?" dedim gözlerimi belerterek. "Bir reisle başka bir reis arasındaki sınırdan bahsediyorum" dediğimde yüzü düştü ve arkasına yaslandı. Ben de rahatlamış bir şekilde arkama yaslandım.

"Ne sınırıymış o?" dedi Hakkı.

"Sen de mi bilmiyorsun? Yoksa öğrenmedin mi?" dedi Saffan alaylı bir sesle.

"Biliyorum tabii ki de yine de Kabira'dan duymak istedim"

"Ben öğretmen de değilim papağan da. Çok istiyorsan git seni reis yapandan duy" dedim. Bir anda kıpkırmızı kesildi.

"Ziyaretiniz için teşekkürler. Kapı arkanızda" dedi Saffan. Gülmemek için kendimi zor tuttum. İkisi de bozulmuştu. Ayağa kalkıp burayı terk ettiler. Onlar çıkınca kendimi tutmayı bırakıp gülmeye başladım. "Ne gülüyorsun bacısı?" dediğinde konuşmaya çalıştım ama değişik sesler çıkarmak dışında hiçbir şey yapamadım. Bunun üzerine o da gülmeye başladı.

"Yüzlerini gördün mü? Nasıl da kızarıp bozardılar" dedim gülerek. Gülerek başını salladı. Bir süre sonra kahkahalarımız durulmuştu.

"Gerçekten güç kullanmadan da alt edilebiliyorlarmış" dediğinde gülümsedim. "Senden öğrenecek çok şeyim var"

"Daha yolun başındayız. Her şeyi beraber öğreneceğiz" dediğimde gülümsedi.

"Bir de beni nasıl gaza getireceğini çok iyi biliyorsun" dediğinde güldüm.

"Herhalde! Yirmi beş yıldır tanıyorum seni. Beraber büyüdük, her şeyini biliyorum ben senin" dedim.

"Ben seni niye o kadar iyi tanıyamamışım?"

"Tanıyorsun aslında ama farkında değilsin"

· · ·

Bir bölümün daha sonuna geldik. Beğenmeniz ümidiyle...