Unutulmayan Şarkı // Kim Taehyung ✅tamamlandı✅

on beşinci bölüm

"Bizim bir şekilde o eve girmemiz lazım!"

Ben Jimin'in evinin ortasında dolanıp dururken Jimin cebinden telefonu çıkardı ve masum bir şekilde;

"Ben arasam... Beni hatırlar mı?" dedi. Jimin'in bu sesiyle dolanmayı bırakıp ona baktım. Elindeki telefona bakıp duruyordu. Hoseok ve Jungkook birbirlerine bakıp;

"Evet!" dediler neşeli bir şekilde. Ben nedense onlar kadar neşeli olamıyordum.

Jungkook parmaklarını şıklattıktan sonra;

"Hadi ara, ara. Eğer sizi hatırlamazsa benim süper bir planım var. Min-Ah o eve gireceksin bugün. Söz."

"Hep böyle mi olacak? Min-Ah noona hep böyle planlarla mı kendi evine girecek?"

Jimin'in titreyen sesiyle Jungkook ve Hoseok'un da suratı düşmeye başlamıştı. Hoseok artık bazı şeylere tahammül edemiyor gibiydi. Evet her zaman gülmeyi güldürmeyi seviyordu fakat bazen öyle bir an geliyordu ki, yaptıkları hiçbir işe yaramıyordu.

"Hayır tabii ki Jimin. Hem zaten ilaçlarını içmeye başlamış. Öyle değil mi?" dedi Jungkook telaşlı bir şekilde. Ben de Jimin'i rahatlatmak için "Evet." diyerek onu onayladım. Ama nedense kendimi bir türlü rahatlatamıyordum.

Kısa bir sessizlik oldu ve herkes birbirini inceliyordu. Jungkook bu sessizliği bozdu ve bağırarak;

"Hadi arasana Jimin!" dedi.

Jimin titreyen minik elleriyle telefonu kulağına koydu ve Taehyung'un açmasını bekledi. Ben de çoktan Jimin'in kulağındaki telefona yapışmıştım duymak için. Taehyung'un neşeli sesi kulakları doldurdu.

"Efendim Jimin?"

"Merhaba.. Taehyung hyung. Nasılsın?"

Jungkook ayağa kalkıp el kol işaretleriyle bir şeyler anlatmaya çalıştı. Jimin kafasını sağa sola sallayarak bir şeyler anlamaya çalışıyordu.

"Ah.. Şey.. Biz bugün sana geleceğiz. Yani.. Arkadaşlarla."

Jimin bunu söyleyince Jungkook baş parmağını kaldırdı sevinçle. Bunun nasıl bir plan olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. Ayrıca Jimin, Jungkook'un saçma sapan hareketlerinden nasıl bu cümleyi söyleyebilmişti onu da anlayamamıştım. Tek dileğim bu planın başarılı olmasıydı.

***

Taehyung çay dolu fincanı önüme bırakırken;

"Neden Jimin ve Jungkook'un arkadaşı olduğunuzu söylemediniz?" diye sordu Hoseok ve bana bakarak. Jungkook çok rahat bir şekilde lafa girdi;

"E ne yapsınlar zorlamak istememişler."

Ben kendi evime bir yabancı gibi bakarken Jungkook hâlâ bir şeyler anlatıyordu Taehyung'a. Taehyung ise beni daha önce hiç görmemiş gibi inceliyordu. Jungkook'un ne konuştuğunu bile dinlemeden ona bakıyordum. Fakat benim baktığım gibi bakmıyordu bana.

Jungkook'un konuşmaları bittiğinde Taehyung sevinçle;

"Tabii ki kalabilir burada." dediğinde Jungkook sevinçle kolumu dürtükledi ve;

"Evet Min-Ah. Sen bu gece burada kal tamam mı? Hoseok benimle gelecek. Şimdi benim evde kız arkadaşım var seni kıskanabilir biraz."

"Peki yarın?" dedim dişlerimi sıkarak. Jungkook'a ateş püskürten gözlerle bakıyordum. Bir tek değil herkese öyle bakıyordum çünkü olan biten her şeyden çok yorulmuştum.