Unutulmayan Şarkı // Kim Taehyung ✅tamamlandı✅

on dokuzuncu bölüm

"Burada olduğumu, buraya geldiğimi Taehyung ve Jimin'in bilmesini istemiyorum."

Kang Min Hee hanım içeri girdiğinden beri annem yine gerilmeye başlamıştı. Min Hee hanım yanımda otururken hızlı bir hareketle elini elimin üstüne koydu  ve duvardaki düğün fotoğrafımıza bakarken;

"Oğlumun böyle mutlu olduğunu gördüm ya benden mutlusu yok artık. Ve böyle güzel,tatlı bir gelinim varmış meğer."

Bana dönüp gülen gözlerle bakarken annemin katı sesi kulaklarımızı doldurdu.

"Kang Min Hee. Sen istersen git artık. Madem seni görmelerini istemiyorsun."

Min Hee hanım anneme hiçbir şey demeden bana geri döndü. Ben ise dışlarımı sıkarak anneme sessiz bir şekilde;

"Anne. Ayıp oluyor ama." dedim.

Min Hee hanım elini elimin üstünden çekip hızlıca kalktı.

"Annen doğru söylüyor. Gitmeliyim. Henüz yüzleşmeye cesaretim yok."

Onunla birlikte annem de ayağa kalktı. Çantasını koluna taktıktan sonra;

"Ben de gideyim artık."

Birbirlerine kısa bir bakış attıktan sonra kapıya yöneldiler. Annemin ve en çok Kang Min Hee hanım'ın tepkisini merak ettiğim için;

"Anne fotoğrafı unuttun." diye seslendim. Fotoğrafı sakladığım yerden çıkarttıktan sonra anneme uzattım. Seslendiğimde ikisi de arkasına dönüp baktılar. Yanlarına gidip fotoğrafı annemin eline fotoğrafı tutuşturdum. Min Hee hanım fotoğrafı görmek için birkaç adım öne geldi fakat annem hızlıca çantasına atıp;

"Teşekkürler kızım. Görüşürüz."

Hızlıca kapıyı açtıktan sonra Kang Min Hee hanım'ı beklemeden önden önden gitti. Min Hee hanım son birkez bana gülümseyip annemin arkasından ilerledi.

Min Hee hanım'a daha sormak istediğim bir sürü şey vardı. Madem Taehyung'u görmek istemiyordu neden buraya gelmişti? Annemin gerginliği beni de germeye yetmişti zaten. Taehyung'un annesi az önce buradaydı ve ben hiçbir şey soramamanın pişmanlığını yaşıyordum. Of.. Ki ne of...

***

(Kang Min Hee'nin ağzından)

Evin etrafından uzaklaşmak için hızlı bir şekilde yürürken Ji Young arkamdan seslendi;

"Madem oğlunu görmeyecektin neden geldin?"

Arkamı döndükten hemen sonra göz göze geldik.

"Oğlumun senin kızınla evlendiğini öğrendim."

"Kimden?"

"Min Hyung söyledi."

"Onun yanına mı gittin gerçekten?" dedi kaşlarını çatarken.

"Evet gittim. Bu seni neden bu kadar çok geriyor ki? Biz yakın arkadaşlar değil miydik?"

Eskiden bana ve Min Hyung'a yaptığı şeyleri çok iyi hatırlıyordu. O yüzden onun için arkadaşlık diye bir şey yoktu. Ama hâlâ yüzsüzlük yaparak;

"Öyleydik." diyebildik.

"Ama beni o fotoğraftan kesip atarken hiç onu düşünmedin değil mi?" dediğimde tekrar kısık bir sesle;