Unutulmayan Şarkı // Kim Taehyung ✅tamamlandı✅

yirmi birinci bölüm

Tüm vücudum tir tir titrerken omuzlarımdan aşağı inen şala ister istemez sarılmıştım. Şalı bırakan kişi bana baktıktan sonra karşıma oturmuştu.

Min Hyung... Amca...

Bana dolu gözlerle bakarken ben sadece çaresiz olduğum için buraya gelmiştim. Henüz bu karşımdaki kişiyle yüzleşecek cesaretim yoktu.

"Bu gece burada kal. Yarın gidersin."

"Hayır." diyerek reddettim soğuk bir sesle. Bana bakmayı sürdürürken;

"Ben..."

"Sen... Benim yıllardır tanıdığımdan başkası değilsin. Daha fazlası değilsin. Babam değilsin. Yapmış olamazsın. Annemin evli olduğunu bile bile, hatta bir çocuğu olduğunu bile bile.."

"Bilmiyordum."

Çaresiz gözlerle bana bakarken söylediği bu şeyle şaşkınlığım 2 kat artmıştı.

"Nasıl yani?"

"Annen bana evli olduğunu söylemedi. Zaten uzun zamandır görüşmüyorduk. O gece ağlayarak geldiğinde ben her zamanki gibi ona arkadaşlık etmeye, yaralarını sarmaya çalıştım."

Hâlâ bana o gece hakkında bir şeyler anlatıyordu. Hiçbirini duymak istemiyordum. Göz temasımızı keserek fiskonun üstündeki resime baktığımda o da cümlelerine daha fazla devam etti. Onu dinlemek istemediğimi kendi de çok iyi biliyordu. Üçünün olduğu o gençlik fotoğrafındaydı hâlâ gözüm. Gözümü ayırmadan ona bakarken;

"Kang Min Hee... Taehyung'un annesi. Bunu biliyor muydun?"

Gözlerine kocaman açıp bana baktıktan sonra resime döndü o da.

"Hem de onun hasta olduğunu bile bile... Onu terk etmiş.." dedim. Şaşkınlığı git gide artarken;

"Taehyung için elimden geleni yapacağıma emin olabilirsin." dedi.

İlk defa birine bu kadar çok inanmak istiyordum. Tek bir konuda. Sadece Taehyung konusunda. Birilerinin beni inandırması gerekiyordu çünkü benim gücüm... yoktu.

***

Sabahın ilk ışıklarında telefonumun titremesiyle yattığım yerden fırladım. Arayan kişinin Taehyung olmasını düşünürken ekranda gözüken isim Jimindi.

Jimin'in aradığını görünce daha kötü olmuştum çünkü ona ne diyeceğimi bilemiyordum. Korkarak telefonu açtım. Jimin her zaman olduğu gibi oldukça enerjikti. Bu saatte bile..

"Noona. Günaydın. Eğer Taehyung abi yanındaysa çaktırma. Biliyorsun ki doğum günü yaklaşıyor benim aklıma çok güzel, fantastik, mükemmel fikirler geldi."

"Jimin.."

"Evet! Gerçekten! Tüm gece düşündüm ve çok sevineceği şeyler buldum. Eğer doğum gününde kar yağarsa... Müthiş olur! Çünkü çok seviyor."

"Jimin bir dakika..."

"Ne oldu? Duydu mu yoksa? Hayır, hayır duymuş olamaz! Noona!"

Ne dersem diyeyim susmuyordu. Biraz daha yüksek bir sesle ismini söylediğimde duraksadı.

"Noona.. Neden sinirlendin? Erken aradığım için mi?"

"Hayır tabii ki. Ben.. Evde değilim sadece."

"Ne? Neden? Neredesin?"