"Taehyung'un annesi... Hastalığını biliyormuş."
Hoseok kafasını masadan kaldırıp şaşkınlıkla bana baktıktan sonra;
"Nasıl yani?" dedi ve gözlerini kocaman açarak bana bakmaya devam etti.
"Annesinin yazdığı mektubu okudum dün. Orada yazmıştı.
"Nereden buldun mektubu?"
"Taehyung verdi. İlk benim okumamı istedi. Ne zaman istersen bana söyle dedi."
Hoseok söylediğim her kelimeden sonra daha çok şaşırıyordu.
"Hastalığı yüzünden mi gitmiş yani? Oğlunu bu yüzden mi bırakmış?"
"Tedavi ettiremeyeceğini yazmış. Belli ki kadın kötü günler geçirmiş."
Hoseok söylediklerime derin bir nefes aldıktan sonra üzgün bir şekilde cevap verdi.
"Ama.. Her ne olursa olsun... Bu ciddi bir hastalık."
"Taehyung psikoloğa gitmediği sürece ciddileşecek bir hastalık."
Hoseok elini saçlarında gezdirdikten sonra;
"Gideceğini söylemişti ama... Bazen çok inatçı olabiliyor değil mi?"
"Maalesef ki... Sürekli değişen ruh hali de hastalığının belirtisi. Ama merak etme ben tekrar konuyu açacağım. Yavaş yavaş yani."
"Her şey daha iyi olacak değil mi Min-Ah. Eskisi gibi."
Masanın üstündeki elimi tuttuğunda ondan güç aldığımı anladım ve gülümseyerek cevap verdim.
"Tabii ki her şey çok çok çok daha güzel olacak. Eskisinden daha güzel."
***
"Ben... Taehyung'a iyi bakamıyorum sanırım."
İş çıkışı geldiğim Min Hyung amca suratımın halini sorunca bu cevabı vermiştim. Beni tekrar inceledikten sonra;
"Neden böyle bir şey düşünüyorsun?"
"Onu gerçekten çok seviyorum. Her şeyden çok. Ama onun için yeterli değilmişim gibi. Evliliğimiz çok güzel gidiyor. Hep birlikte çok eğleniyoruz. Ama ben her seferinde bir korkuyla yaşıyorum. Sanki benim gözlerime bakarken bir anda "sen kimsin?!" diye bağaracakmış gibi. Kendi evimde bile rahat hissedemiyorum. Duvarlar üstüme üstüme geliyor. Beni sevdiğini biliyorum ama....."
"O zaman diğer tüm her şeyi sil." diyerek sözümü kesti.
"Nasıl yani?"
"Seni sevdiğinden eminsen eğer diğer her şeyi silip atman gerek. Aklında değil de, kalbinde olmak daha önemli değil mi?"
"Öyle tabii ki."
"Ben... Yıllar önce kalbinde olduğuma inandığım bir kadını seviyordum. Onun beni unutuşu bana ne kadar acı verdi bilemezsin. O beni gerçekten sevdiğine inandırmak istedi ve ben de seve seve inandım tabii. Ama şimdi, Taehyung'un seni gerçekten sevdiğine inanıyorsan eğer her şeyi tamamen unutmuş olsa bile sen onun kalbinde olacaksın. Ve eminim ki her zaman kalbini hatırlayacak Taehyung. Bir kalbi olduğunu, onsuz yaşayamayacağını ve içinde de senin, Min-Ah'nın olduğunu asla unutmayacak."
Gitmek için ayağa kalktığımda Min Hyung amca da ayaklandı. Yanına gidip kocaman sarıldım. İlk kez birbirimize duygularımızı aktarmıştık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Unutulmayan Şarkı // Kim Taehyung ✅tamamlandı✅
Fanfictiontamamlandı✔️ "Bazen sadece kendi dünyamızı kurmak istiyorum Min-ah. Hiç kimsenin gitmediği ve yabancı birinin giremediği bir dünya." •10.09.2019• •07.05.2020•