Unutulmayan Şarkı // Kim Taehyung ✅tamamlandı✅

yirminci bölüm

Kalbinin sıcak olmasına karşılık elleri buz gibi olan bir insandı. Kalbinin sıcak olmasına inanmak istedim belki de. Minicik ellerimi tutarken de, büyüyüp evlendiğimde de soğuk olmasının benim için hiçbir sakıncası yoktu. Bana bakarken gözleri ışıldamıyordu belki ama ben onun sevgisine inanmak isterdim. Hâlâ daha istiyorum.

Nasıl bir insan olursam olayım benim adım Min-Ah. İsmimin arkasında gizlenen gerçekler ne kadar acıtıcı olsa da bu ismi seviyordum. Ben hiç kimseye kin besleyemezdim. Bu kişi annem olsa bile. Onun o tatlı ismini bağırırken, arkasında gizlenen gerçekleri düşünmem gerekirdi. Belki de kızı olarak hep onun yanında olmalıydım. Gerçekleri onunla birlikte açığa çıkarmalıydım. Ama ben onu yalnız bırakmak istemiştim. Tıpkı onun bana yaptığı gibi. İntikam değildi bu. Bir zorunluluktu. Hayat bana bunu yapmamı öğretmişti çünkü ben... Küçüklüğümden beri sadece bunu öğrenmiştim.

"Yalnız kalırsan Min-Ah.. Emin ol daha mutlu olacaksın. İsminin ardında gizlediğin gerçekleri bırak. Bu zamana kadar gerçek dediğimiz her şey yalan ve sahte çıkmamış mıydı zaten?"

Boynumda Taehyung'un sıcak nefesini hissettiğimde gözlerimi açtım ve hızlıca gözyaşlarımı sildim. Ellerini belimde bağlayıp çenesini omzuma koydu. Şu anda zaten tek isteğim onunla birlikte uyumak... uyumak ve uyumaktı.

"İyi misin?" dedi sessiz bir şekilde. Onun sesini duyunca dünyanın en mutlu insanı oluyordum. O, bu soruyu sorduğunda ona "iyi değilim" bile diyemezdim. Onun sesinin büyüsü benim için hep var olacaktı.

"Sadece uyumak istiyorum."

Bunu duyunca bana daha sıkı sarılıp kafasını boynuma dayadı ve aynı ses tonuyla;

"Sana hiçbir şey sormayacağım. Söz. Uyuyalım ve uyandığımızda her şey güzel olsun."

Ellerini sıkıca tutup gözlerimi kapattım. Kaybetmekten korktuğum insanların gidişini izlemek benim için her zaman zor olmuştu. Yine zor olacaktı. 23 yıldır babam sandığım adamı kaybetmek de zor olacaktı. Biliyordum.

***

"Min-Ah! Siz Taehyung ile çok film izliyorsunuz galiba.." dedi Hoseok. Daha sonra da Ri Jin'e baktı. Masaya dayanan Ri Jin doğrulduktan sonra Hoseok'a kaş göz yaptı. Hoseok daha fazla konuşmak istemeyerek susmayı tercih etti.

Ri Jin, Hoseok'u susturduktan sonra;

"Jimin.. Emin mi bu konu hakkında?"

"Duyduğunu söyledi. Emin olmasa böyle bir şey söylemezdi değil mi?"

"Konuştuğu kadın kimmiş peki?" dedi Hoseok korkarak.

İkisine de baktıktan sonra titrek bir sesle;

"Kang Min Hee Hanım. Taehyung ve Jimin'in annesi."

-flashback-

"Jimin! Doğru düzgün anlatır mısın şunu?!"

Bağırdığımda gözlerini birkaç saniyeliğine kapatıp geri açtı. Taehyung yanımda sakin olmamı söylüyordu ama kalbimin şu anda nasıl deli gibi attığını hiç kimse bilemezdi.

"Konuşuyorlardı işte. Kadın... Öyle dedi..."

"Hangi kadın?!"

"A-annem."

"Annem mi?!"

Az önceden beri sakin durmamı söyleyen Taehyung'un da sesi yükselmişti. Jimin ikimizi birden böyle sinirli görünce masum görünerek;