To Love Again (Isla del Fuego Series 2)

Kabanata 35

Santorini

All of my life, I've been cage in a wrong decision, in a wrong family. All of my life, I feel unwanted. But instead of murmuring, I'm still thankful. Kasi sa kabila ng lahat ay may tumanggap parin sa totoong ako. Napipilitan nga lang. Pero pag iniisip ko na napipilitan sila ay mas lalo akung nasasaktan. For the passed years, I was trying to impressed them. Na kahit mag isa lang ako ay kaya ko. But I'm wrong. Kasi at the end of the day, kailangan ko parin sila. And I hate my self for doing such things in life. Pero pag nakikita ko ang anghel ko na natutulog ay walang ng mas ikakasaya pa. It feels like, unti-unti kunang natutupad ang mga pangarap ko. May natutupad na akung pangarap sa edad kung ito. And I'm proud of it.

Pag lapag ng eroplano namin sa China. Agad akung napayuko dahil sa mga bulong-bulongan. I'm not shy. And I don't need to feel that I'm shy. Mas mabuti na gawin ko ito kasi para rin naman 'to sa ikakabuti ko. I don't care what they said. I'm living my life to the fullest. I'm good.

Wala na akung inaaksaya pang mga oras. Agad kaming sumakay ng private plane papuntang Paris. There is no airplanes or airlines that will go directly there so we need to follow some rules. Lima lang kaming bumabyahe papunta doon. Tatlo kami at ang kasamahan namin na natutulog na parang mag-asawa.

I am holding Ylai while si Yla naman ay nandon kay Tita. Mary is sleeping peacefully, also Tita. How can I sleep when something keep bothering me. Konsensya ko siguro 'to. I leave someone in the Philippines and I'm sad about it. Pero kailangan ko talaga 'yon. And when I feel asleep, di na ako nag dalawang isip para matulog.

Nagising nalang ako ng narinig ko ang iyak ni Ylai kaya agad akung inayos ang sarili at pinadede sya sa dede ko. I'm still not use of it. Nakikiliti ako habang dumedede ang mga anak ko. May naaalala lang ako nung may gumawa din saakin no— hold on self! What just did you think? Anak mo si Ylai for petesake hindi yan si Zarel. Get a hold of your self. Nagiging manyak na talaga ako. Kasalanan 'to ni Zarel.

Lumapag ang eroplano namin namin ayon sa tamang oras. Wala na kaming sinayang na panahon at agad sumakay sa panibagong eroplano papuntang Greece. Tita wearing aviators habang ako naman ay sarong lang. Si Yla naman ang dala ko ngayon dahil tapos kunang pinadede si Yla.

We're still riding a private jet at ngayon ay walo na kami. Parang pamilya ang limang kasama namin at kami naman tatlo. Hindi kasali ang kambal ko. Habang nasa himpapawid kami ay lumapit saakin ang batang babae na parang nasa four years old.

"Whats her name?" Mataray netong tanong.

Ngumiti ako sa bata at pinakita sa kanya ang natutulog na si Yla. "She's Yla. My daughter."

Tumango-tango sya at tinawag ang kanyang kapatid. "Look at her, Maria she's so pretty."

Ngumiti ako sa babaeng tinawag nyang Maria at kinuha ko pa ang isang anak ko.

"And this is Ylai. Her twin brother."

Umawang ang bibig nya at napatawag sya sa isang kapatid nyang lalaki.

"Look, Ron, a baby boy! He is so cute. Just like her mom." Hagikhik nya.

Tumango-tango ang lalaking kausap ni Maria kaya tumingin sya saakin. "You are so pretty. Someday, I'm going to marry a girl like you. I like you."

Tumawa si tita at hinubad nya ang kanyang aviators, "You can marry her daughter, Hijo if you want. Yvanna is off limits."

Kumunot ang mukha nito at tinuro ako. "But I want someone like her! I like her!"

Tumayo ang magulang ng lalaki at lumapit sa gawi namin. "Ron, what are you doing?"

"I told her that I want to marry Yvanna but she wont allowed me." Galit nitong turo kay tita.