To Love Again (Isla del Fuego Series 2)

Kabanata 50

Last chapter! Merry Christmas! I love y'all

I do

Pagkatapos namin mag usap ni Zarel, agad kami pumunta sa kwarto para matulog. Mas nauna pa akung nagising sa kanyang dahil sa sobrang excitement ko. I cool for the foods na dadalhin at mga gamit ng mga patatas ko. Also, ang mga dapat dahil papunta doon. Pinaghanda ko rin ng breakfast si Zarel. May inihanda rin akung basket at mga sarong kung sakaling may mini park doon. Pagkatapos kung naghanda ay naligo na ako at nag bihis. Chineck kuna ang dapat dahil bago ko ginising si Zarel.

"Hey, gising na." At niyugyug ko sya.

"Hmmm." He moan.

"Ready na ang breakfast. Halika..."

Ngumiti sya at sumilay ang kanyang dimple. Kahit bagong gising ang bango parin ng hininga. Pano nila nagagawa iyon?

Naka boxer lamang sya na lumabas sa kwarto habang ako ay nasa likod nya. Ang gwapo talaga ng lalaking ito kahit kailan. Kahit matanda na pinagaagawan parin ng mga teens.

"You cook this?" Tanong nya.

"Oo. Marunong na ako mag luto." I spat.

He smirk. "So it means, pwedi kana mag asawa?"

Kumunot ang noo ko. "Nag aral ako magluto para sa mga anak mo."

Umiwas ako ng tingin dahil sa init ng pisnge ko. Tarantadung dugo ito oh! Umagang-umaga kinikilig.

"Masarap ba?" Tanong ko.

Halatang gutom ang mukong dahil hindi ako pinapansin. Nakatitig lang ako sa kanya habang kumakain. At pagkatapos nyang kumain ay agad ko ni ligpit ang pinagkainan nya at hinugasan ang mga plato na ginamit. "Maligo kana. Ako na bahala dito.

Tumango lang sya at agad na pumasok sa kwarto namin. Haaaa- namin... Oo namin. Kasi parang dito na rin naman sya tumitira. Tsaka, sa kwarto ko narin sya natutulog. At nandito na rin ang mga gamit nya so bahay namin. Pero hindi parin kami matatawag na asawa dahil hindi nya naman ako mahal. Ay ewan. Basta kontento na ako sa ganito.

Chinek ko muli ang mga gamit namin na dadalhin. Naka khaki shorts lang sya at plain t-shirt. Sya na mismo ang nag dala ng basket at ako ang nag lock ng unit namin. Hawak kamay kaming nag lakad papunta sa lift at tahimik na sumasakay. Pagdating namin sa parking lot ay binitawan ko na sya dahil biglang may tumawag kaya sinagot ko muna habang busy sya sa paglagay ng gamit sa likod ng sasakyan nya.

"Hello..."

"Anak, san ka? Are you busy today?" Tanong sakin ng dati kung ama.

Di ako nakasagot agad dahil sa pagtawag nya saakin ng anak. Parang naninibago lang dahil he use to disgust on me because I impregnate at the young age at sya na mismo ang nag sabi na hindi ko na sya dapat pweding tawaging ama. At ngayon, tinatawag nya akung anak. Ano 'to? Pampalubag ng loob?

I wont lie. "Oo busy ako. Bakit po?"

Call me cruel daughter but until up to this date, I can't still forgive my father. My relatives.

He breathed. "Wala... magaaya sana ako sayo at ang mga tita mo. Lunch somewhere in toledo. Pero nexttime available kaba?"

"Nexttime nalang po. Sige, Mr. Natividad, I have to go." And I immediately turn off the call.

Nakatingin lang saakin si Zarel. He hold my hand for a while. He start the engine at tumungo na kami. Ang galit sa puso ko ay nalusaw. Honestly, I badly want to forgive my father. Pero hindi pa kaya. Maybe... the pain is still here. Sariwa pa ang mga sugat na dinulot nya.