Kakayanin
Nagising nalang ako na wala na sya sa aking tabi. The curtins are still close at parang alas 5 palang ng umaga. Agad akung bumangon pero napahiga ulit dahil sa sakit ng katawan. Yeah, I remember, when I fall asleep, he took me again. Again and again. Ngumiti nalang ako.
Nakita ko ang malaking polo ni Zarel kaya agad ko itong pinulupot sa katawan ko. I'm hungry, and I want to eat something to gain some energy.
Hindi palang ako nakababa sa second floor ay dinig na dinig ko na ang sigaw ng babae.
"So, tinago mo nga dito!?" Galit na sigaw nya.
Zarel groan in frustration. "Get the hell out, Anasticia! Kundi ako mismo magpapaalis sayo!"
"How could you! I'm your girl!" Sigaw pabalik. "Gaganyanin mo ako dahil sa babaeng 'yan? Zarel, I thought you love me."
"I loved you. Nong panahon okay kapa. Nong panahon na alam mo pa kung pano umintindi ng ibang tao. Nong panahon na alam mo 'yong tama at mali! Look at you, I did not raised a monster, Ana! You raised yourself a monster!"
Lumunok ako dahil sa mga naririnig. So ako pala ang punterya ng Anasticia na 'yon. And why Zarel defending me? At bakit ako nakikinig? This against our rules! I should have know my limitations.
Pumasok muli ako sa kwarto at humiga. Pumikit ako at naramdaman kung may tumulong luha saaking mata. Hindi ako tinago ni Zarel dito, Anasticia. Ako mismo ang nag tago sa sarili ko kasi gusto ko na 'yong tao.
Ilang minuto ako nakapikit ng biglang bumukas ang pinto. Diko sya nilingon at nanatiling nakapikit lamang. Gusto ko kalimutan lahat ng sinabi ng babae at magpanggap na walang narinig. Hinalikan nya ang noo ko at humiga sya sa tabi ko.
"Hey, goodmorning. Breakfast is ready." He said.
Binuka ko ang mga mata ko at kinusot. Nakangiti sya na parang walang nangyari sa baba. Ngumiti rin ako pabalik at bumangon. Tiningnan nya lang ako habang inayos ko ang polo nya na sinuot ko saaking sarili.
Binuksan nya ang pinto palabas ng kanyang kwarto at pinadaosdos ang kanyang kamay sa bewang ko. Shit I forgot! Hindi pa ako nakapag toothbrush or mumug man lang. Yumuko nalang ako. The breakfast is ready. Bacoon, egg and ham serve. May fried rice rin at fried chicken. Cold water and juice.
Pinapaupo nya ako sa kanyang harap. Nilagyan nya ang plato ko ng pagkain at kung ano-ano paman.
"Teka, diko yan mauubos, Zarel." Agap ko ng sobrang rami ng nilagay nya sa plato ko.
"Eat. Ang payat payat muna." Ani Zarel.
Tiningnan ko lang ang plato ko na sobrang daming kanin at ulam. May gatas at tubig pa. Nilagyan nya pa 'yon lalo kaya hinawakan ko ang kamay nya.
"Stop it, Zarel. Hindi ko na talaga iyan mauubos." Seryoso kung sabi.
Hininto nya 'yon at nilagyan ang plato nya ng kanyang pagkain. Kunti lang 'yon at tama lang para sa kanyang sarili kaya napatingin ako sa pinggan nya. "Zarel, Exchange naman tayo! Sobrang rami na kasi neto sakin at parang diko na maubos. Sasakit tyan ko neto."
"It will fit. Kasya nga yung saakin jan na sobrang laki."
Napakurap ako. "Jesus, Zarel! Nasa hapag tayo. Magkaiba 'yon. Ipinasok mo iyon sa perlas ko at hindi sa tyan!"
Tumawa lang sya at sinimulan ang pagkain. Agad ko rin sinumulan ang saakin para matapos na. Di pa ako nangangahalati ay ubos na ang pagkain nya.
BINABASA MO ANG
To Love Again (Isla del Fuego Series 2)
DragosteWould you still love even if you had a worst past? Well, maybe. Lets just know everything.