To Love Again (Isla del Fuego Series 2)

Kabanata 48

Merry Christmas, My Gorjoys!
___________

Lost

I don't know what happened after that. I just woke up with him. Nasa bisig nya at komportable na natutulog. Agad naman akung bumalikwas at tiningnan ang oras. Its already 6 in the morning at mamaya na ang gising ng dalawa. Nilingon ko sya and he groaned. I sigh dahil hindi naman sya nagising sa ginawa kung paggalaw. Dahan dahan akung bumangon at dahan dahan na nag lakad sa labas.

Honestly, I dream of something. Na may nangyari daw. At parang hindi iyon panaginip because I felt sore down me. Pero bakit ganito parin ang sout ko? Maybe that was a dream. Ay ewan. Magulo.

I open the curtains at maliwanag na sa labas. I don't know what to cook right now. Lutang pa ako dahil sa panaginip na iyon.

"You left." Biglang usat sa likuran ko.

Napabitaw ako sa paghawak sa ref at nilingon sya. Wearing boxer and my black bathrobe. And shit! Sobrang bakat ang pagkalalaki nya. Parang gusto ko tuloy isubo.

Umiwas kaagad ako ng tingin at kunyari may hinahanap sa loob ng ref. "N-nandito lang n-naman ako ah? T-tsaka k-kailangan ko pa mag l-luto..."

I honestly don't know what should I cook. Kung kanina ay lutang ako, ngayon naman ay ininvade na ng bakat ni Zarel ang utak ko. Damn this mind! Kaya nga minsan ay ayoko na mag isip pa. At minsan naman, ayoko tingnan si Zarel. Parang gusto ko nalang sya lusubin at kainin boung araw. And which is very wrong dahil hindi ako mahal ng tao. And I don't like this feeling. Na parang bumalik kaming dalawa sa pagka teenager e may anak naman kami.

Kinuha ko ang itlog at bacoon. I rarely cook an bacoon with them. Dahil hindi naman 'to masustansya at ayoko maaddict ang mga patatas ko dito. But sometimes, I allow them to eat anything. Say, once in a month.

Nilapag ko ang mga dapat na lulutuin. I was about to get the knife ng biglang tumunog ang cellphone ni Zarel. Nilingon ko sya at tiningnan ang cellphone. Nakatingin lang sya saakin kaya sinita ko sya. "Hoy cellphone mo."

Kumurap sya at tiningnan ako. "Sasagutin ko ba?"

Napahinto muli ako at tiningnan sya diretso sa mata. Naka shabu ba ang lalaking 'to?

"O-of course! Ba't ka nanghihingi ng permiso e buhay mo 'yan tsaka sayo rin ang cellphone n-na iyan."

Lumunok sya at kinuha ang cellphone. Pero hinawakan nya lamang iyon at tiningnan ako muli.

"Ayoko na mag desisyon ng w-wala ka. I'm scared. I might lose you pag nag desisyon nanaman ako ng mali. A-ayoko mawala ka sa oras na mag desisyon ako mag isa. I'm scared to death..."

I was off guard. Nakatingin lang ako sa kanya habang nag sasalita sya.

"Uhm..." kinagat ko ang labi ko. "Just answer the call, Zarel. I wont mind."

Sinagot nya rin naman 'yon. Hindi sya umalis sa highchair at nanatiling nakatingin parin saakin habang nakikinig sa sinabi ng katawag nya.

"Hmm... just confirm my absences for the next two weeks. I'm busy and let Vandros do that..." at binaba ang tawag.

"You just confirm your absence? Bakit?" Tanong ko.

Lumapit naman sya saakin at kinuha ang isang itlog. "I just wanna play with my babies. And spend time with... you."

"Bakit?" Tanong ko habang kinuha ang kalan.

"I did not see them for years. And we have to talk something important."

Ngumiwi ako habang ginigisa ang lulutuin. "Talagang importante ba 'yan? Baka mapunta sa kama yung pag-uusapan natin."

He chuckles and it sends shivers on me. "Yes, baby its really important. But I love what you think."