the road to YOUR HEART

Κεφάλαιο 11

8 Νοεμβρίου

Μαρία

Λεβονοργεστρέλη

Ένα χάπι των 1500 μg και δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας. 

Αν και η κοπέλα στο φαρμακείο μου πρότεινε να συμβουλευτώ τον γυναικολόγο μου μετά από τρεις εβδομάδες περίπου, για να βεβαιωθώ ότι το χάπι έπιασε. 

Αναστενάζω βαριά.

Δεν έχω γυναικολόγο. Και δεν καίγομαι να βρω κιόλας. Πώς θα πάω στο ιατρείο του για εξέταση? Θα με βάλει να ξαπλώσω με τα πόδια ανοιχτά και θα κοκκινίσω ολόκληρη από πάνω μέχρι κάτω. 

Όχι όχι όχι

Ντρέπομαι

Εκτός και αν...

Κοιτάω την κλειστή πόρτα του δωματίου του Μιχάλη. 

Αν του πω να έρθει μαζί μου, λες να το δεχτεί?

Εξάλλου χτες, αυτό που έγινε ήταν με δική του πρωτοβουλία. Έξι φορές τελείωσε μέσα μου. Έξι, όχι μία. Ασυγκράτητος ήταν όλο το βράδυ. Μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες μου έκανε γλυκό και τρυφερό έρωτα. Διότι μπορεί στην αρχή να ήταν λιγάκι άγριος, αλλά με το που του εκμυστηρεύτηκα τι νιώθω, επέστρεψε κοντά μου ο παλιός καλός Μιχάλης. 

Το γλυκό μου το αγόρι.

Το τρυφερό μου το πιγκάκι.

Χαμογελάω διάπλατα. 

Έτσι θα τον λέω, πιγκάκι. Από το pig που είναι γουρούνι στα αγγλικά, αλλά επειδή είναι και γλυκός, είναι πιγκάκι. Είναι βέβαια και λίγο αναίσθητος, απότομος και άγριος μερικές φορές, ή μάλλον σπάνια, για αυτό και το γουρούνι εξαρχής.

"Τι καλό μυρίζει?" από τις σκέψεις μου με βγάζει η σπαστική φωνή που απεχθάνομαι. 

Βγάζω το τηγάνι από το μάτι και γυρνάω να τον κοιτάξω. Είναι όρθιος κάτω από την κάσα της κουζίνας φορώντας μόνο ένα μαύρο μποξεράκι.

"Φτιάχνω πρωινό στο αγόρι μου" τον ενημερώνω και κοιτάω πίσω του. Από το δωμάτιο του εκείνη την στιγμή βγαίνει μια ψηλή, μελαχρινή, όμορφη κοπέλα που φοράει-

Παγώνω

Με τα εσώρουχα κυκλοφορούν οι κατακτήσεις τους εδώ μέσα? 

Τις βλέπει και ο Μιχάλης έτσι ημίγυμνες τώρα που είμαστε μαζί?

Αχ τα νεύρα μου!

"Πες στην κοπέλα σου να ντυθεί!" του ψιθυρίζω φωναχτά. Έλεος πια με τα φακμποις του Βιολογικού.