the road to YOUR HEART

Κεφάλαιο 34

δύο εβδομάδες μετά

Μαρία

"Αποκλείεται.. τόσο καιρό ήταν έγκυος δηλαδή?"

Κοιτάω τα κρουασάν μπροστά μου. 

Ποιο να πάρω? 

Αυτό με την λευκή ή αυτό με την μαύρη σοκολάτα?

"Φαντάζομαι πώς θα ένιωσε όταν το έμαθε.. δεν θα ήθελα με τίποτα να ήμουν στην θέση της.. καλύτερα να πέθαινα"

Τα αρπάζω και τα δύο.. μια ζωή την έχουμε στην τελική.

"Και εντάξει.. πες αυτή το ήθελε.. ο άτυχος ο πατέρας? Πού θα του ήρθε κεραμίδα στο κεφάλι?"

"Τα κρουασάν και μια πίτσα" λέω στην κοπέλα που δουλεύει στο κυλικείο της σχολής.

"Ποιος λες να είναι?"

"Δεν ξέρω.. κανένα φυτό πάντως.. ποιος θα γυρνούσε να την κοιτάξει στην τελική? Δεν βλέπεις πώς είναι?"

"Και μια παγωμένη σοκολάτα" προσθέτω και ανοίγω το πορτοφόλι μου.

"Και τώρα πρέπει να μείνει μια ζωή μαζί της ε? Τον λυπάμαι.. και αυτόν και αυτήν μαζί"

"4,80 κοπελιά" μου λέει η ψηλή μαυρομάλλα.

"Ορίστε" της δίνω ένα πεντάευρω. "Είμαστε εντάξει" προσθέτω και παίρνω τα φαγητά στο χέρι μου. 

"Εγώ άλλο σκέφτομαι.. που τώρα θα αναγκαστεί να αφήσει την σχολή"

"Ε θα γυρίσει κάποια στιγμή να το πάρει το πτυχίο"

"Σιγά.. έτσι λένε όλες και ποτέ δεν επιστρέφουν.. αυτό ήταν.. από την επόμενη καθηγήτρια της Κυτταρικής Βιολογίας θα καταλήξει με μια κουτάλα στο ένα χέρι και ένα ξεσκονόπανο στο άλλο"

"Ας μην άνοιγε τα πόδια της"

"Ε μην ανησυχείς.. ειδικά τώρα με τα παραπανίσια κιλά δεν θα τα ανοίξει ποτέ ξανά.. μα καλά είδες τι πήρε να φάει?

Κοιτάω τα κρουασάν, την πίτσα και την παγωμένη σοκολάτα μπροστά μου. 

Θέλω να κλάψω.

Στην τελική μου μύρισαν τόσο έντονα όλα.. δεν φταίω εγώ.

"Τι κάνει η πιο όμορφη έγκυος?" με ρωτάει ο Νίκος και κάθεται στην καρέκλα δίπλα μου. 

Τρώω μια τεράστια μπουκιά από την πίτσα μου και τον κοιτάω. 

"Πεινάει" του λέω με μπουκωμένο το στόμα.