ဒီကေလး ၿငိမ္ေနတာကို လာစြေနတယ္။
"ခ္ခ္ခ္းးးဟား ဟား ခိခိခြိ....အ!!!"
လူကိုစေနာက္ဖို႔ပဲ သိတဲ့ ကေလးကို ခါးကေနလွမ္းဆြဲကာ Sofaေပၚ လွဲခ်လိုက္သည္။
ၿပီးေနာက္ လက္ဖ်ံနဲ႔ ရင္ဘတ္ကိုထိန္းကာ ကိုယ္တစ္ျခမ္းလံုး တက္ဖိထားလိုက္သည္။
"အစ္ အစ္ကိုOff!!!"
မ်က္ႏွာတစ္ခုက ကိုယ့္မ်က္ႏွာနား တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာတဲ့ ခံစားခ်က္က ဘယ္လို ေျပာရမလဲ၊ စနက္တံျဖဳတ္ထားတဲ့ ဗံုးတစ္လံုးကို ကိုင္ထားရသလိုပဲ၊ ႏွလံုးခုန္သံက တဒိန္းဒိန္း၊ အစ္ကိုOff ဒီအေနအထားႀကီးမွာ ဘာလုပ္ခ်င္တာလဲ။
"စစ္ဝ္ခြန္းငယ္ ကိုယ္ ကိုယ္ေလ"
မ်က္လံုးဝိုင္းေတြနဲ႔ ေမာ့ၾကည့္ေနတဲ့ကေလးက မ်က္လံုးအိမ္ထဲ ျပည့္လွ်ံမတက္ မ်က္ရည္ဥေတြ ဝိုင္းလာတာမို႔ လူကအလန္႔လန္႔အျဖန္႔ျဖန္႔။
"က ကေလး ဘာ ဘာျဖစ္"
"မား မားကို သတိရလို႔၊ စစ္ဝ္ခြန္းငယ္လို႔ ေခၚတာ မားကို သတိရသြားလို႔"
"အာ ကိုယ္ ကိုယ္ေခၚေနက်အတိုင္းပဲ Gun Gun လို႔ေခၚေတာ့မယ္ ကိုယ့္ကေလးကို ဝမ္းနည္းေအာင္ လုပ္မိၿပီကြာ"
"အင့္ ဟီးး!!!"
ေျပာကာမွ မ်က္ရည္ေတြက ၿဖိဳင္ကနဲ ၿဖိဳင္ကနဲ က်ကာ တက္မတက္ ရွိဳက္ေလတဲ့ ကေလးငယ္ေၾကာင့္ လူက တက္ဖိထားရာမွ ထလိုက္ကာ လွဲရက္ေလးအတိုင္း ကေလးကိုပါ တပါတည္း ဆြဲထူလိုက္သည္။
"မငိုပါနဲ႔ ကေလးရာ၊ ဘာလို႔လဲ ေျပာ ကိုယ္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ၊ ကေလးအိမ္ကို လိုက္ပို႔ေပးရမလား"
"အီး ဟီး Gun Gunလို႔ေခၚတဲ့ ပါးကိုလည္း အရမ္းသတိရသြားၿပီ၊ ပါးက Gunကိုမုန္းေပမဲ့ Gunက Gunက ပါးကို လြမ္းေနတာ ဟီးအီးးး"
"ဘယ္ကဟုတ္ရမွာလဲ ကေလးရာ မိဘဆိုတာ သားသမီးကို ခ်စ္ၾကတာႀကီးပဲ၊ Gun ပါးးးဆို ငယ္ငယ္ကတည္းက ေကၽြးေမြး ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တာပဲ၊ ေအာ္တာေငါက္တာ မရွိေပမဲ့ မ်က္ႏွာႀကီးတည္တင္းေနတက္တာ ပါးးး Style ေနမွာေပါ့၊ ပါးက Gunေလးကိုခ်စ္ပါတယ္၊ ကိုယ္သိတယ္"
YOU ARE READING
တစ္မိုးေအာက္တစ္ေယာက္ (တစ်မိုးအောက်တစ်ယောက်)(Completed)
Fanfic(Completed) #Offgun #fanfiction (Zawgyi+Unicode) 23/10/2019~14/2/2020
